BEDEN EĞİTİMİ DERSLERİNDE İSTENMEYEN ÖĞRENCİ DAVRANIŞLARI, ÖĞRETMENLERİN SÖZLÜ DÖNÜT BİÇİMİ VE DÖNÜT BİÇİMİNİN ÖGRENCİ BAŞARI GÜDÜSÜNE ETKİSİ.

Bu çalışmanın amacı; beden eğitimi ders ortamında istenmeyen öğrenci davranışlarının neler olduğu, istenmeyen öğrenci davranışları karşısında beden eğitimi öğretmenlerinin sözlü dönüt verme biçimleri, bu sözlü dönüt verme biçimlerinin okul düzeyi ve öğretmen yaşına göre farklılık gösterip göstermediği, öğretmenlerin sözlü dönüt verirken kullandıkları söylem biçimleri ve olumlu ve olumsuz dönüt alan öğrencilerin başarı güdüleri arasında fark olup olmadığının araştırılmasıdır. Betimsel modelde ve yarı yapılandırılmış türde planlanan bu çalışmaya 24 beden eğitimi öğretmenin sınıfından 255 öğrenci katılmıştır (Erkek n= 122, Kız n= 133). Katılanların yaş ortalaması 14.37 ve standart sapması 1.79 yıldır. Betimsel veriler, geliştirilen anket formu ile, başarı güdüsüne ilişkin veriler ise Ellez (2004) tarafından beşli Likert tipi biçiminde geliştirilen “Başarı Güdüsü Ölçeği” ile toplanmıştır. Veriler, frekans (f) dağılımı ve yüzde (%) değerlerin yanı sıra, Ki-kare testi (X2), bağımsız gruplar için t-testi ve One-Way ANOVA istatistik teknikleri kullanılarak analiz edilmiştir. Hata payı 0.05 düzeyinde alınmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; beden eğitimi öğretmenleri ders ortamında birinci sırada “öğrencilerin derse uygun olmayan kıyafetle gelmelerini” istenmeyen öğrenci davranışı olarak görüp olumsuz tepki vermektedirler. Öğrencilerin % 20’si istenmeyen davranışlar karşısında öğretmenlerin olumsuz dönüt verdiklerini, öğretmenler sözlü dönüt verirken en fazla “geri zekalı, salak, dengesiz, özürlü, soytarı, serseri” biçiminde ifadeler kullandıkları ifade edilmiştir. Öğretmenlerin istenmeyen öğrenci davranışları karşısında verdikleri dönüt biçimleri ile başarı güdüsü puanı arasında anlamlı bir fark bulunmuştur (p

Anahtar Kelimeler:

İstenmeyen öğrenci davranışları, Sözlü dönüt biçimi, Başarı güdüsü

BEDEN EĞİTİMİ DERSLERİNDE İSTENMEYEN ÖĞRENCİ DAVRANIŞLARI, ÖĞRETMENLERİN SÖZLÜ DÖNÜT BİÇİMİ VE DÖNÜT BİÇİMİNİN ÖGRENCİ BAŞARI GÜDÜSÜNE ETKİSİ.

Keywords:

-,

PDF

___

Açıkgöz
K. (1996). Etkili Öğrenme ve Öğretme. Birinci
Baskı. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Ames C. (1992). Classrooms: Goals, structures, and student motivation. Journal of Educational Psychology, 84 (3), 261-271.
Anguiano P. (2001). A first-year teacher’s plan to reduce misbehavior in the classroom. Teaching Exceptional Children, 33 (3), 52-55.
Anoermaln H, Andermane M. (1999). Social predictors of changes in students’ achievement goal orientations. Contemporary Educational Psychology, 25, 21-37.
Atkinson JW, Raynor JO. (1974). Motivational and Achievement. Washington, DC: Winston.
Atkinson JW. (1966). Motivational determinants of risk taking behaviour, (JW Atkinson, NT Feather Der.), A Theory Of Achievement Motivation, s. 11-31. New York: Wiley. 7. Aydin
Başar H. (1996). Sınıf Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayınlari.
Başaran İE. (2005). Eğitim Psikolojisi: Gelişim ve Öğrenme. Altıncı Basım, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Bloom BS. (1976). Human Characteristics and School Learning. New York: McGraw, Hill. 11. Çalışkan
Maya İ. (2004). XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri
Kurultayı: Mesleki-teknik liselerde istenmeyen öğrenci
davranışlarına gösterilen öğretmen tepkileri, `6-9
Temmuz 2004` Malatya: İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi.
Chaturvedi M. (2009). School environment, achievement motivation and academic achievement. Indian Journal of Social Science Researches, 6 (2), 29- 37
Korkmaz F, Korkmaz NH, Özkaya G. (2007). Beden
Cothran DJ, Kulinna, PH. (2007). Students’ reports of misbehavior in physical education, Research Quarterly for Exercise and Sport, 78 (3), 216-224.
Cüceloğlu D. (1996). İnsan ve Davranışları, 6. Basım, Ankara: Remzi Kitabevi.
Cury F, Eliot AJ, Fonseca DD, Moller AC. (2006). The social–cognitive model of achievement motivation and the 2 x 2 achievement goal framework, Journal of Personality and Social Psychology, 90 (4), 666–679.
Diseth A, Kobbeltvedt T. (2010). A mediation analysis of achievement motives, goals, learning strategies, and academic achievement. British Journal of Educational Psychology, 80, 671-687.
Duda JL, Balaguer I. (2007). Coach-Created Motivational Climate, in Social Pshycology in Sport, (S Jowett, D. Lavelle, Der.) Champaing, IL: Human Kinetics.
Ellez M. (2004). Etkin öğrenme, strateji kullanımı, matematik başarısı, güdü ve cinsiyet ilişkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Elrod Wilborn T, Terrel SM. (1991). School without corporal punishment: There are alternatives. Contemporary Education, 62 (3).
Enç M. (1990). Ruhbilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Karatepe Yayınları.
Ergin A, Birol C. (2000). Eğitimde İletişim, Ankara: Anı Yayıncılık.
Feldman RS. (1996). Understanding Psychology. (4th Edition), New York: McGraw-Hill.
Finn JD, Scott LA, Fish RM. (2008). Educational squealer of high school misbehavior. The Journal of Educational Research, 101 (5), 259-273.
Gelona J. (2011). Does thinking about motivation boost motivation levels? The Coaching Psychologist, 7(1), 42-48.
Girmen P, Anılan H, Şentürk İ, Öztürk A. (2006). Sınıf öğretmenlerinin istenmeyen öğrenci davranışlarına gösterdikleri tepkiler, Osman Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15, 235-244.
Gordon T. (1993). Etkili Öğretmenlik Eğitimi, Birinci Basım, (Çev. Emel Aksay, Birsen Özkan), İstanbul: YA- PA Yayınları.
Kangalgil M, Demirhan G. (2009). Beden eğitimi ve spor etkinliklerinde dönüt kullanımı, Spor Bilimleri Dergisi, 20 (1), 24-39.
Kaya N, Selçuk S. (2007). How does the motıve of individual achievement affect organizatıonal commitment? Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8 (2), 175- 190. eğitimi öğretmenlerinin öğrenme ortamını bozan davranışlara karşı geliştirdikleri davranış stratejileri (Bursa ili orneği), Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 67-87.
Kyriakides L, Creemers BPM, Antoniou P. (2008). Teacher behaviour and student outcomes: suggestions for research on teacher training and professional development. Teaching and Teacher Education, 25 (1), 12-23.
Lemlech JK. (1998). Classroom Management. Second Ed. New York: Longman Inc.
Martin AJ, Linfoot K, Stephenson J. (1999). How teachers respond to concerns about misbehavior in their classroom. Psychology in The Schools, 36 (4), 347-358
McClelland DC. (1965). Toward a theory of motive acquisition. American Psychologist, 20, 321-333.
Mory E. (1992). The use of informational feedback in instruction: imlications for future research, Educational Training Research and Development, 40 (3), 5-20.
Onaran O. (1981). Çalışma Yaşamında Güdülenme Kuramları, Ankara: A. Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
Ormrod JE. (2008). Educational Psychology, (Seventh Ed.), New York: Pearson
Peguero AA, Shekarkhar Z. (2011). Latino a student misbehavior and school punishment, Hispanic Journal of Behavioral Sciences, 33 (1) 54–70.
Pehlivan Z. (2007). 5. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu: Beden eğitimi öğretmenlerinin fiziksel olarak kendilerini tanımlamaları, 02–03 Kasım 2007, Adana: Çukurova Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, s. 59–64.
Pehlivan Z. (2010). Analysis of physical self- perceptions of physical education teacher candidates and their attitudes toward teaching profession. Education and Science, 35 (156), 126-141.
Rayn A. (2009). İhtiyacımız Olan Felsefe. (Çev. Nejdet Kandemir), 3. Baskı, İstanbul: Plato Film Yayınları.
Senemoğlu N. (2000). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim: Kuramdan Uygulamaya, Ankara: Gazi Kitabevi.
Tanaka A, Okuno T, Yamauchi H, (2002).
Achievement motives, cognitive and social competence, and achievement goals in the classroom. Perceptual and Motor Skills, 95, 445-458.
Supaporn S, Dods P, Griffin P. (2003). An ecological analysis of middle school misbehavior through student and teacher perspectives. Journal of Teaching in Physical Education, 22 (3).
Şahin Ş, (2008). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Tükenmişlik ve Yaşam Doyumu Düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Tez No: 122.
Ünlü H, Aydos L. (2008). Beden eğitimi dersinde sınıf yönetimi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, Erişim: http://www.insanbilimleri.com, 5 (1).
Wolff S. (1986). Problem Çocuklar ve Tedavi. (Çev. Ayhan Oral ve Seçkin Kara), 1. Baskı, İstanbul: Say Yayınevi.
Woolfork A. (1998). Education Psychology, (Seventh Ed.), London: Allyn and Bacon.
Yıldırım A, Şimşek H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz İ, Çimen Z. (2008). Beden egitimi öğretmen adaylarının iletişim beceri düzeyleri, Atatürk Jouonal of Physical Education and Sport Sciences, 15 (2), 25-35.
Zenzen TG. (2002). Achievement Motivation. A Research Paper Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Master of Science Degree Industrial / Technology Education. The Graduate College University of Wisconsin-Stout.