Mehmet BABUR, Hakan YARAR, Hasan İŞLEK, Volkan ŞUBATLIOĞLU, Gülnur TEMELLİ

Farklı Dayanıklılık Antrenmanlarında Oluşan Sıvı Kaybının İncelenmesi

Yapılan bu çalışmanın amacı iki farklı ortamda yapılan (karada ve suda) dayanıklılık antrenmanının vücut sıvı miktarı üzerine etkilerinin incelenmesidir. Bu çalışmaya yüzme eğitimi almış [(X ̅+ss) yaş: 20,06±1,91 yıl; boy: 178,06±7,84cm; vücut ağırlığı: 72,87± 6,91kg; vücut yağ yüzdesi: 9,94±3,18] olan 16 erkek sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada sporcular rastgele örneklem seçim yöntemi ile 2 eşit gruba ayrılmış (8 kara antrenmanı gurubu, 8 su içi egzersiz grubu) ve 15 dakikalık ısınma ile birlikte toplam 2 saat dayanıklılık antrenmanı uygulamıştır. Çalışmada ilk uygulamalar tamamlandıktan sonra 24 saat ara verilmiştir. Sonrasında kara antrenman grubu su içi egzersiz, su içi egzersiz grubu ise kara antrenmanı uygulamıştır. Bu esnada iki saatlik dayanıklılık antrenmanı öncesi ve hemen sonrası vücut kompozisyonu ölçümleri (vücut ağırlığı, vücut sıvı miktarı, kas kütlesi vücut yağ yüzdesi), idrar yoğunluğu ve vücut sıcaklığı ölçümleri yapılmıştır. İstatistiksel analizlerde eşleştirilmiş örneklerde t-testi kullanılmıştır. Yapılan istatistiksel analiz sonucunda vücut ağırlığı, vücut sıvı miktarı, kas kütlesi, vücut yağ yüzdesi ve vücut sıcaklığı değerlerinde anlamlı fark olduğu (p<0,05), idrar yoğunluğunda ise istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı (p>0,05) belirlenmiştir. Sonuç olarak her iki ortamda da yapılan dayanıklılık egzersizlerinde vücut sıvı miktarı, kas oranı ve vücut sıcaklığı değerlerinde istatistiksel olarak önemli değişiklikler olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Dayanıklılık, Dehidrasyon, İdrar yoğunluğu, Vücut kompozisyonu

The Investigation of Fluid Loss in Different Endurance Training

The aim of this study is to examine the effects of endurance training in two different environments (land and water) on the amount of body fluid. 16 male athletes who have taken swimming training voluntarily participated in this study [(mean ± SD) age: 20.06 ± 1.91 years; height: 178.06 ± 7.84cm; body weight: 72.87 ± 6.91kg; body fat percentage: 9.94 ± 3.18]. In the study, the athletes were randomly divided into 2 equal groups (8 land training groups, 8 underwater exercise groups) and a total of 2 hours of endurance training was applied with 15 minutes of warm-up. In the study, after the first applications were completed, a break was given for 24 hours, after which the land training group applied in-water exercise and the in-water exercise group applied land training. In the meantime, body composition measurements (body weight, body fluid amount, muscle mass, body fat percentage), urine density and body temperature were measured before and just after the two-hour endurance training. For the statistical analysis paired sample t-test was used. As a result of the statistical analysis, it was determined that there was a significant difference in body weight, body fluid amount, muscle mass, body fat percentage and body temperature (p <0,05), but there was no statistically significant difference in urine density (p> 0,05). As a result, it was determined that there are statistically significant changes in body fluid amount, muscle ratio and body temperature values in endurance exercises performed in both environments.

Keywords:

Endurance, Dehydration, Urine specific gravity, Body composition,

PDF

___

Adams, J. D., Kavouras, S. A., Robillard, J. I., Bardis, C. N., Johnson, E. C., Ganio, M. S., & White, M. A. (2016). Fluid balance of adolescent swimmers during training. The Journal of Strength & Conditioning Research, 30(3), 621-625.
Armstrong, L.E. (2005). Hydration assessment techniques. Nutrition Reviews, 63(6), 40-54. https://doi.org/10.1111/j.1753-4887.2005.tb00153.x.
Arnaoutis, G., Kavouras, S. A., Angelopoulou, A., Skoulariki, C., Bismpikou, S., Mourtakos, S., & Sidossis, L. S. (2015). Fluid balance during training in elite young athletes of different sports. Journal of strength and conditioning research/National Strength & Conditioning Association, 29(12), 3447.
Baysal, A. ( 1997). Beslenme. 7. Baskı, Ankara: Hatipoğlu Yayınevi, 103–107.
Bompa, T.O. (2001). Antrenman kuramı ve yöntemi. Ankara: Bağırgan Yayımevi.
Çırak, O. ve Çakıroğlu Funda. P. (2017). Sporcularda sıvı dengesi ve performansa etkisi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 6(1), 139-150. https://doi.org/10.1501/Asbd_0000000067.
Dölek, B.E., Yıldıran, İ. ve Koz, M. (2014). Yüzmenin neden olduğu vücut sıvı dengesindeki değişimlerin yüzme performansına etkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12(2), 89-104. https://doi.org/10.1501/Sporm_0000000257.
Ersoy, N., Er, D. ve Özgürtaş, T. (2013). Adolesan yüzücülerin antrenman sırasında sıvı kayıplarının değerlendirilmesi. Beslenme ve Diyet Dergisi, 41(3), 221-226.
Gökdemir, K. (2000). Güreş antrenmanının bilimsel temelleri. 1.Baskı, Ankara: Poyraz Ofset, 196-199.
Günay, M., Tamer, K. ve Cicioğlu, İ. (2010). Spor fizyolojisi ve performans ölçümü. 2. Baskı Ankara: Özbaran Ofset Matbaacılık.
Güneş, Z. (2005). Spor ve beslenme. 4.Baskı, Ankara: Nobel Yayım ve Dağıtım.
Hazır, T., Köse, M. G., Esatbeyoğlu, F., Ekinci, Y. E. ve İşler, A. K. (2020).Yüksek şiddetli egzersizin bioelektrik impedans yöntemi ile ölçülen vücut kompozisyonu üzerine etkisi. Spor Hekimliği Dergisi, 55(2), 102-111. https://doi.org/ 10.5152/tjsm.2020.166.
Hoffman, J. (2002). Physiological aspects of sports training and performance. 1th Ed. USA Champaign: Human Kinetics Publishers.
Katch, V.L., McArdle, V.D. & Katch, F.I. (2011). Essentials of exercise physiology. 4th .Ed., Philadelpia: Lippincott Williams & Wilkins.
Konopka, P. (2000). Spor beslenmesi. (H. Harputluoğlu, Çev.) Ankara: Bağırgan Yayımevi, 114-121.
Kukidome, T., Shirai, K., Kubo, J., Matsushima, Y., Yanagisawa, O., Homma, T. et al. (2008). MRI evaluation of body composition changes in wrestlers undergoing rapid weight loss. Br J Sports Med, 42, 814–818. http://dx.doi.org/10.1136/bjsm.2007.044081.
Macaluso, F., Di Felice, V., Boscaino, G., Bonsignore, G., Stampone, T., Farina, F., & Morici, G. (2011). Effects of three different water temperatures on dehydration in competitive swimmers. Science & Sports, 26(5), 265-271.
Masento, N. A., Golightly, M., Field, D. T., Butler, L. T., & van Reekum, C. M. (2014). Effects of hydration status on cognitive performance and mood. British Journal of Nutrition, 111(10), 1841-1852.
Pehlivan, A. (2005). Sporda beslenme. İstanbul: Yaylacık Matbaası.
Sevim, Y. (2007). Antrenman bilgisi. 7. Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 308-309.
Shirreffs, S. M. (2009). Hydration in sport and exercise: water, sports drinks and other drinks. Nutrition bulletin, 34(4), 374-379.
Singh, R. (2003). Fluid balance and exercise performance. Malaysian journal of nutrition, 9(1), 53-74.
Wilmore, J.H. & Costill, D.L. (2004). Physiology of sport and exercise. 3rd Edition, USA: Human Kinetics.
Yapıcı, A., Kavruk, H. ve Çelik, E. (2017). Yüzücülerde eşik dayanıklılık antrenmanı (end-2) sonucunda oluşan dehidrasyonun performans üzerine etkileri ve vücut hidrasyon düzeyinin incelenmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD), 3 (Special Issue 2), 372-381.