Ömer ÖZBEY, HALİL ERDEM AKOĞLU, Bilge DONUK

Antrenör Eğitim Sistemi Açısından 30978 Sayılı Antrenör Eğitimi Yönetmeliği’nin Değerlendirilmesi

Bu araştırma, 6/8/2002 tarihli ve 24848 sayılı Antrenör Eğitim Yönetmeliği ile 14/12/2019 tarihli ve 30978 sayılı Antrenör Eğitimi Yönetmeliği'ni karşılaştırarak yönetmeliklerin farklı yönlerini ve bunların gerekçelerini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Bu çalışmada kamu ya da özel sektör fark etmeksizin kurumsal imajı ve sürdürülebilir başarıyı sağlamak amacıyla önemli bir rol üstlenen antrenörlerin yetiştirilmesi için Gençlik ve Spor Bakanlığı tarafından yaklaşık 18 yıl arayla çıkarılan iki yönetmeliğin karşılaştırılması ve yeni çıkarılan Yönetmelik ile ortaya çıkan değişiklikler ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu araştırmada yatay yöntem yaklaşımı kullanılmıştır. Yatay yaklaşım tüm boyutları o döneme ait değişkenlerle yan yana getirerek farklılıkları saptamaya çalışan bir yöntemdir. Araştırmanın bulgularında her iki yönetmeliğin maddeleri karşılaştırılmalı olarak yatay tablolar şeklinde verilmiştir. Sonuç olarak mülga (eski, yürürlükten kaldırılan) Yönetmeliğe kıyasla yürürlükte olan (yeni çıkarılan, mevcutta olan) Yönetmeliğin birçok açıdan ülke sporunun ve halk sağlığının geliştirilmesinde en önemli unsur olan antrenörlerin eğitim süreçlerinde ve mesleki gelişimlerinde daha etkili olacağına ve geçmiş uygulamadaki birçok aksaklığın giderilmesine yardımcı olacağı sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Antrenör, Antrenör Eğitim Yönetmeliği, Spor Eğitimi

Evaluation of the Coach Training Regulation No. 30978 in terms of Coach Training System

This research was carried out in order to reveal different aspects of the regulations and justifications of these aspects, by comparing the Coach Training Regulation No. 24848 dated 6/8/2002 and the Coach Training Regulation No. 30978 dated 14/12/2019. In this study, it has been tried to compare two regulations issued by the Ministry of Youth and Sports which have 18 years between them, and reveal amendments after the new Regulations, with the aim of raising the coaches, which play an important role in order to ensure their corporate image and sustainable success without making discrimination of public or private sector. Horizontal method approach was used in this research. Horizontal approach is a method that tries to detect differences by bringing all the dimensions side by side with the variables of that period. In the findings of the study, the articles of both regulations are comparatively presented in the form of horizontal tables. As a result, current Regulation, (which has been issued recently) in comparison with the abrogated (old, repealed) Regulation, will be more effective in the education processes and professional development of coaches, which is the most important factor in the development of the country's sports and public health, and current Regulation will help eliminate many problems in the past Regulation.

Keywords:

Coach, Coach Education Regulation, Sport Education,

PDF

___

Antrenör Eğitim Yönetmeliği. (2002). T.C. Cumhurbaşkanlığı Resmi Gazete, 6/8/2002 tarihli ve 24848 sayılı. [https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2002/08/20020816.htm#2], Erişim Tarihi: 10 Nisan 2020.
Antrenör Eğitimi Yönetmeliği (2019). T.C. Cumhurbaşkanlığı Resmi Gazete, 14/12/2019 tarihli ve 30978 sayılı, [https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2019/12/20191214-2.htm], Erişim Tarihi: 10Nisan 2020.
Conroy, D.E. & Coatsworth, J.D. (2006). Coach training as a strategy for promoting youth social development. The Sport Psychologist, 20(2), 128-144.
Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (2018). T.C. Cumhurbaşkanlığı Resmi Gazete, 10/7/2018 tarihli ve 30474 sayılı. [https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/19.5.1.pdf], Erişim Tarihi: 29 Nisan 2020.
Çubukçu, Z., Yılmaz, B.Y. & İnci, T. (2016). Karşılaştırmalı eğitim programları araştırma eğilimlerinin belirlenmesi-bir içerik analizi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(1), 446-468.
Donuk, B. (2019). Tam yol yönetim çağdaş spor yönetim ilkeleri. İstanbul: Ötüken Neşriyat A.Ş.
Gençlik ve Spor Hizmetleri Kanunu (1986). T.C. Cumhurbaşkanlığı Resmi Gazete, 28/5/1986 tarihli ve 19120 sayılı. [https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.3289.pdf], Erişim Tarihi: 14 Mart 2020.
Johnson, S.R., Wojnar, P.J., Price, W.J., Foley, T.J., Moon, J.R., Esposito, E.N. & Cromartie, F.J. (2011). A coach's responsibility: Learning how to prepare athletes for peak performance. Sport Journal, 14(1), 1-3.
Knowles, Z., Gilbourne, D., Borrie, A., & Nevill, A. (2001). Developing the reflective sports coach: A study exploring the processes of reflective practice within a higher education coaching programme. Reflective practice, 2(2), 185-207.
Nelson, L.J. & Cushion, C.J. (2006). Reflection in coach education: The case of the national governing body coaching certificate. The Sport Psychologist, 20(2), 174-183.
OECD. (2020). A framework to guide an education response to the COVID-19 pandemic of 2020. Paris: OECD Publishing.
Özbey, Ö., Akoğlu, H. E. & Polat, E. (2019). Investigation of the activities of the ministry of youth and sports for sustainable success in sports. International Journal of Social Science Research, 8(2), 42-59.
Sevim, Y., Tuncel, F., Erol, E. & Sunay, H. (2001). Antrenör eğitimi ve ilkeleri. Ankara: Gazi Kitapevi.
Spor Hizmetleri Genel Müdürlüğü. (2020). İstatistikler. [https://shgm.gsb.gov.tr/Sayfalar/175/105/Istatistikler], Erişim Tarihi: 20 Nisan 2020.
Sunay, H. (2017). Spor Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
Sunay, H. ve İmamoğlu, A. F. (1996). Türkiye'de Antrenör Eğitim Programlarının Etkinliği. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(3), 66-84.
Telli Yamamoto, G., ve Altun, D. (2020). Coronavirüs ve Çevrimiçi (Online) Eğitimin Önlenemeyen Yükselişi, Üniversite Araştırmaları Dergisi, 3(1), 25-34.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası (1982). T.C. Cumhurbaşkanlığı Resmi Gazete, 9/11/1982 tarihli ve 17863 sayılı. [https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2709.pdf], Erişim Tarihi: 10 Nisan 2020.
UNESCO. (2020). Teacher Task Force calls to support 63 million teachers touched by the COVID-19 crisis. UNESCO. [https://en.unesco.org/news/teacher-task-force-calls-support-63-million-teachers-touched-covid-19-crisis], Erişim Tarihi: 13 Mayıs 2020.
Ültanır, G. (2000). Karşılaştırmalı eğitim bilimi: Kuram ve teknikler. Ankara: Eylül Kitap ve Yayınevi.
Yücel, A. S. ve Devecioğlu, S. (2012). The usage of ınformatıon and communıcatıon technologıes ın sport educatıon. Sport Sciences, 7, 1-17.
Ziyagil, M. A. ve Sevimli, D. (2013). Avrupa Birliği ile uyum sürecinde yükseköğretimde antrenörlük eğitiminin yeniden yapılanması. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Dergisi, 1(15), 9-28.
Ziyagil, M. A. (2020) Antrenörlük mesleki etkililiğinin 30978 sayılı antrenör eğitimi yönetmeliği kapsamında değerlendirilmesi. Spor Eğitim Dergisi, 4(1), 123-136.