TÜRKİYE’DE DEMOKRASİ SÖYLEMİ VE RADİKAL DEMOKRASİ OLANAĞI

Modern zamanlardan beri siyasal alan için ulaşılması gereken en yüksek hedef demokrasidir. Demokrasi adeta sihirli bir sözcüktür ve tüm toplumlar için adeta bir ideal tiptir. Modern demokrasinin iki biçimi olan liberal ve sosyal demokrasi modelleri 1950’lerden itibaren eleştirilere maruz kalmıştır. Bu eleştirilerin ardından yeni demokrasi arayışları da ortaya çıkmıştır. Radikal demokrasi kuramları olarak da ifade edilen bu arayışlar modern demokrasinin krizini aşmayı hedeflemektedirler. Türkiye, özellikle cumhuriyetin kuruluşundan itibaren demokratik, Batı tipi bir siyasal alan inşa etmeyi hedeflemiştir. Ancak doksan yılı aşkın bir süre geçmesine rağmen siyasal sistemde ciddi sorunları vardır. Bu sorunların aşılabilmesi için radikal demokrasi kuramlarının birey temelli, katılmacı, aşağıdan yukarıya biçimlenen örgütlenme tarzı ciddi katkı sağlayacaktır

Anahtar Kelimeler:

Demokrasi, Radikal demokrasi, Türkiye’de demokrasi

Discourse of Democracy in Turkey and Radical Democracy Opportunities

Since the modern times to be achieved for the political sphere is the highest goal of democracy. Democracy is almost like a magic word and is ideal for all types of communities. Liberal and social democratic models, the two forms of modern democracy has been subject to criticism from the 1950s. The search for new democracies have emerged in After the this criticism. These searches are also referred to as radical democracy theories are looking to achieve overcome the crisis of modern democracy. Turkey, especially since the republic's establishment has aimed to build a democratic political space. However, despite to cross of more than ninety years, there are serious problems in the political system. These issues of individual-based theories of radical democracy In order to solve, participatory, formed the organization will contribute up serious style below

Keywords:

Democracy, Radical democracy, Democracy in Turkey,

PDF

___

BARBER, B., 1995, Güçlü Demokrasi. (Çev.) M. Beşikçi, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
BENHABIB, S., 1999, “Müzakereci Bir Demokratik Meşruiyet Modeline Doğru”,
Demokrasi ve Farklılık (iç.), S. Benhabib, (Yay. Haz.) İstanbul: Demokrasi Kitaplığı. ÇAHA, Ö., 2002, “Demokrasi”, Siyaset Bilimi (iç.), H. Çetin, (Ed.) Ankara: Orion Kitabevi.
ÇINAR, M., 2014, “Demokrasi”, Siyaset (iç.), Y. Taşkın, (Ed.) İstanbul: İletişim Yayınları.
DOĞANAY, Ü., 2003, Demokratik Usuller Üzerine Yeniden Düşünmek. Ankara: İmge Kitabevi.
HABERMAS, J., 1999, “Demokrasinin Üç Normatif Modeli”, Demokrasi ve Farklılık (iç.),
S. Benhabib (Yay. Haz.), İstanbul: Demokrasi Kitaplığı. HABERMAS, J., 2002, Öteki Olmak, Öteki’yle Yaşamak. (Çev.) İ. Aka, İstanbul: YKY.
KEYMAN, E. F., 1999, Türkiye ve Radikal Demokrasi. İstanbul: Bağlam Yayınları.
YOUNG, I. M., 1999, “İletişim ve Öteki: Müzakereci Demokrasinin Ötesinde”, Demokrasi ve Farklılık (İç.), S. Benhabib, (Yay. Haz), İstanbul: Demokrasi Kitaplığı.
ZAKARIA, F., 2014, Özgürlüğün Geleceği, (Yurtta ve Dünyada İlliberal Demokrasi),
(Çev.) M. Öztoprak Sağır, H. Serkan Akıllı, İstanbul: Kırmızı Yayınları.