KADIN VE DOĞA İLİŞKİSİ: EKOFEMİNİZM

“Kadın ve Doğa İlişkisi: Ekofeminizm” adlı makale, insanın doğayı tahakküm altına alma isteği neticesinde, önce doğa, sonrasında da tahakküm altına alınan kadın üzerinde durmaktadır. Farklı feminist bakış açılarının bir araya gelmesinden oluşan ekofeminizm, kadın ve doğanın çifte sömürüsü üzerinde durur. Ekofeminizmin temel amacı, ekofeminist bakış açısından doğadaki problemleri çözmek ve doğayı kurtarmaktır. Ekofeminizmde kadın ve doğa eşit kabul edilir. Ancak, gerçekten doğanın kurtarılması ile kadın sorunları çözümlenecek midir? Toplumsal cinsiyet eşitsizlikleri yok edilecek ve kadınların toplumsal yaşama eşit katılımları, doğa sorunlarının ortadan kalkması ile çözümlenecek midir? Bu çalışmanın amacı, ekofeminizmin çözmeye çalıştığı sorunların eşitlik anlayışına göre mi, yoksa denklik çerçevesinde çözülmesi gerektiğini mi değerlendirmektir
Anahtar Kelimeler:

Kadın, Doğa, Feminizm, Ekofeminizm

Women and Nature Connection: Ecofeminism

The article named “Women and Nature Connection: Ecofeminizm” is to examine the oppression of nature and women as a result of being human dominant. Ecofeminism consists of a combination of different feminist perspectives and to elaborate twin oppression of women and nature. The basic aim of ecofeminism is to solve nature problem from ecofeminist perspectives and to save the nature. It is accepted that women and nature is equality in ecofeminism. Is it going to be possible to resolve problems of women? The aim of this study is to examine the basic premises of ecofeminism and to discuss women and nature connection in framework of equality or equivalence

___

  • BERKTAY, F. (1996), “Ekofeminizm Ya Da Yüreğin İyimserliği” Kadın Araştırmaları Dergisi, Sayı: 4, 73–76.
  • BOOKCHIN, M. (1994), Özgürlüğün Ekolojisi, Hiyerarşinin Ortaya Çıkışı ve Çözülüşü, Çev: Alev Türker, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • BOOKCHIN, M. (1996), Toplumsal Ekolojisinin Felsefesi, Çev: Rahmi Öğdül İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • BOOKCHIN, M. (1999), Toplumu Yeniden Kurmak, Çev: Kaya Şahin, İstanbul: Metis Yayınları.
  • ÇETİN, O. B. (2005), “Ekofeminizm: Kadın-Doğa İlişkisi ve Ataerkillik” Sosyo-Ekonomi Dergisi, Sayı: 1, 61–76.
  • ÇETİN, O. B. (2011), “Aile, Kadın ve Doğa” Aile Sosyolojisi (içinde), KASAPOĞLU, A. ve N. KARKINER (der.) Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını.
  • DONOVAN, J. (1997), Feminist Teori, Çev: Aksu Bora, Meltem Ağtuk Gevrek ve Fevziye Sayılan, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • KILIÇ, S. (2008), Çevre Etiği. Ankara: Orion Yayınları.
  • KÖKÜÖZ, A. (1989), “Çevrecilik, Anti- Nükleer Hareket ve Feminizm” Kaktüs Dergisi, Sayı: 7, 13–18.
  • KSSGM (Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü) (2003). Pekin+5 Siyasi Deklarasyonu ve Sonuç Belgesi: Pekin Deklarasyonu ve Eylem Platformu, Ankara.
  • MACİT, Y. (1997), Hz. Peygamberin Sünnetinde Çevre. Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
  • MELLO, M. (1993), Sınırları Yıkmak: Feminist Yeşil Bir Sosyalizme Doğru, Çev: Osman Akınbay, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • MORGAN, F. (1989), A Misogynist’s Source Book, Londra: Jonathan Cape.
  • PLUMWOOD, V. (2004), Feminizm ve Doğaya Hükmetmek, Çev. Başak Ertür, İstanbul: Metis Yayınları.
  • STGM [Sivil Toplum Geliştirme Merkezi] (2009), “Ekosidi Engellemek İçin Ekofeminizm” Siviliz Dergisi, Sayı: 18.
  • TAMKOÇ, G. (1996), “Ekofeminizmin Amaçları” Kadın Araştırmaları Dergisi, Sayı: 4, 77– 84.
  • TANIŞIR, M. (2011), “Çölleşme İle Mücadelede Kadınların Rolü” İdarecinin Sesi Dergisi, Temmuz-Ağustos Sayısı, 86–87.
  • ÜNDER, H. (2005), “Çevre Felsefesi”, Felsefe Ansiklopedisi (içinde), CEVİZCİ, A. (der) Ankara: Babil Yayınları.