Toplumsal yapının niteliği insanları eski çağlardanberi düşündürmüş; bu konuda çeşitli düşüncelerortaya atılmıştır. Bu konuda özellikle toplumsalyapıyı bir canlı,olarak düşünme veya bir canlıyabenzetme düşüncesi büyük ilgi görmüştür. Toplumlarınbir canlı gibi doğup, büyüyüp, öldükleri,hükümetin beyine, ekonominin mideye ve yollarındamarlara benzediği ileri sürülmüş; dahası, toplulukruhu, toplu bilinç ve vicdan gibi bireysel psikolojiyeait özelliklerin toplumlara uygulanmasınakalkışılmıştır. Bu düşüncenin izlerine günümüztoplum biliminde bile rastlanmaktadır. Toplum bilimdekiyapısal-işlevci kuram, biyolojideki yapı veişlev kavramlarından esinlenmiştir. Yapısal-işlevciyaklaşım, toplum yapısının birbiriyle bağıntılı öğelerdenoluştuğunu ve bir bütün oluşturduğunu varsaymaktadır.Her öğenin bütün içinde belirli bir yeribulunmakta ve bütünün düzenli bir biçimde işlemesinekatkıda bulunmaktadır. Buna o öğenin iş-,levi denmektedir. Böylece, mide, yürek, beyin, göz,kulak gibi organların vücudun işleyişinde belirli görevlerüstlenmeleri gibi (sindirim, dolaşım, eşgüdüm,görme, işitme), din, aile, hukuk, ahlak, devletgibi kurumların da toplumun işleyişinde ve sürdürülmesindebelirli görevler üstlendikleri varsayılmaktadır.

Situational Analysis of Family Structure