Aile Yapısı Ergeni Mutlu Eder mi?

Bu çalışmanın amacı, ergen öznel iyi oluşu ile aileyapısı arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Çalışmaya15–16 yaşları arasında 223 (99 erkek ve 124 kız) liseöğrencisi ergen katılmıştır. Çalışmada Ergen Öznel İyiOluşu Ölçeği ve Aile Yapısını Değerlendirme Ölçeği(AYDA) kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiler,basit regresyon analizi yöntemiyle incelenmiştir. Analizsonuçlarına göre, aile yapısındaki iletişim ile yönetimboyutlarının ergen öznel iyi oluşunu anlamlı ve önemlidüzeyde yordadığı bulunmuştur. Bulgular literatürçerçevesinde ele alınıp değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Ergen öznel iyi oluşu, aile yapısı

Can Family Structure of Adolescents Make Happy Adolescents?

The aim of this study is to determine how family structure related with adolescents’ subjective well being. A total of 223 adolescents (99 male and 124 female) completed the Adolescents Subjective Well Being Scale and The Evaluation of Family Structure Scale. In this study, basic regression analysis method was used. According to results, there are two important structural factors which are communication in family and family management on adolescents’ subjective well being. Results are discussed with respect to literature.

Keywords:

Adolescents subjective well being, family structure,

PDF

___

Andrews F.M. & Withey, S,B. (1976). Social ındicators of well-being. New York: Plenu Press
Aycan, Z., Eskin, M. (2005). Relative contributions of childcare, spousal support, and
organizational support in reducing work-family conlict for men and women: The case of Turkey. Sex Roles, 53 (7/8): 453-471.
Bjorklund, D.F. (2000). Children thinking. USA: Wads- worth Press.
Kagıtçıbası, Çigdem. (2000). Kültürel psikoloji ve kül- tür bağlamında insan ve aile. İstanbul: Evrim Yayınevi.2. Baskı.
Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
Nalbant, A.(1993). 15-22 yaşları arasında bulunan is- lahevindeki, gözetim altındaki ve suç işlememiş gençlerin benlik saygısı ve yaşam doyumu düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. A.Ü. Sağlık Bilimleri En- stitüsü. Ankara.
Markus, H., & Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for cognition, emotion, and motiva- tion. Psychological Review, 98, 224-253.
McCullough, G., Huebner, S., & Laughlin, J.E. (2002). Life events, self concept, and adolescent’s posi- tive subjective well-being. Psychology in the School, Vol. 3: 281-290.
Mcknight C.G, Huebner E.S., & Suldo, S. (2002). Rela- tionships among stressful life events, tempera- ment, problem behaviour, and global life satisfac- tion in adolescents. Psychology in the Schools, Vol. 39 (6), 677-687.
Minuchin, S., Fishman, C. H. (1981). Family therapy techniques. Cambridge,n Massachusetts, And London, England: Harvard University Press.
Myers, D. & Deiner, E. (1995). Who is happy. American Psychological Society, 6, 1,1-19.
Park, N.(2004). The role of subjective well-being in posi- tive youth development. The Annals of American Acedemy of Political and Social Science. 591,1, 25-39.
Pesseschkian, N. (1987). Positive psychoherapy: Theory and practise of new method. New York: Springer.
Rask, K. Kurki,P.A.,&Paavilainen, E.(2003). Adoles- cent subjective well-being and family dynamics. Scand J.Caring Sci,17,129-138. Earlbaum
Yorulmaz, A. & Eryılmaz, A..(2006). Ergen öznel iyi oluşunun özsaygı ve iyimserlik eğilimi ile ilişkisinin incelenmesi. Ulusal 14. Psikoloji Kon- gresi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye, 6-8 Eylül.
Zınn, M.B. Ve D.S.Eıtzen. (1990). Diversity in families. New York: Harper Collins. Kitabevi.