Sosyal Güvenlik Kurumunun İş Kazası veya Meslek Hastalığından Kaynaklanan Rücu Davalarına Eleştirel Bakış

Sosyal Güvenlik Kurumunun iş kazası ve meslek hastalığı nedeniyle sigortalıya/hak sahiplerine bağladığı gelir ile anılan kişilere yaptığı ödemeleri işverene rücu hakkı, 5510 sayılı Kanun'un 21 ve 23. maddelerinde düzenlenir. Bu davalara ilişkin bazı sorunların günümüzde halen tartışılması gerekmektedir. Zira, kanunların zaman bakımından uygulanması, rücu hakkının hukuki temeli ve niteliği, iç tavan ve dış tavan uygulaması, kaçınılmazlık ilkesi, müteselsil sorumluluk ve bu konulara ilişkin Yargıtay içtihadı dikkate alındığında, birçok sorunun var olduğu görülmektedir. Bu nedenle çalışmamızda anılan konular ele alınmış ve Yüksek Mahkeme içtihadı ile birlikte değerlendirilmiştir

Critical Point of View to the Actions of Social Security Institution Derive from Occupational Accident and Disease

The right of recourse of Social Security Institution due to the pension and benefits against incapacity to work in case of occupational accident or disease is prescribed in the articles 21 and 23 of Act No. 5510. Some significant problems derive still from the actions of recourse. Implementation of new code, legal base and character of the right of recourse, internal and outward bound, inevitability, joint liability and implementation thereof by Supreme Court indicate the existence of lots of judicial problems. Therefore, problematic subjects and jurisprudence of Supreme Court are examined together in this article

PDF

___

Akın, Levent (2001), İş Kazasından Doğan Maddi Tazminat, Ankara.
Akın, Levent (2007), “İş Kazaların-dan Doğan Hukuksal Sorumlulukta Uygun Nedensellik Bağı”, TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası Ankara Şubesi, İş Sağlığı ve Güvenliği Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Ankara, 63-76 (Hukuksal Sorumluluk).
Akın, Levent (2011), “İşverenin İşçiyi Gözetme Borcundan Doğan Hukuki Sorumluluğunda Uygun Nedensellik Bağı”, Çimento Endüstri İşverenleri Sendikası Dergisi, Mart 2011, 26-39 (Nedensellik Bağı).
Alper, Yusuf (2015), Türk Sosyal Güvenlik Sistemi, Sosyal Sigortalar Hukuku, Bursa.
Arıcı, Kadir (2015), Türk Sosyal Güvenlik Hukuku, Ankara.
Arıcı, Kadir (1999), “Sosyal Sigortalar Açısından Yargıtayın 1997 Yılı Kararlarının Değerlendi-rilmesi”, Yargıtayın İş Hukukuna İlişkin Kararlarının Değerlendiril-mesi, 1999, İstanbul, 281-313 (Değerlendirme 1997).
Aslanköylü, Resul (2013), Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu Şerhi, Ankara.
Başterzi, Süleyman ve Gaye Yıldız (2005), “Sosyal Sigortalar Kurumunun İşverene Rücu Hakkı” TİSK İşveren Dergisi Özel Eki, Eylül 2005, 2-22.
Baysal, Başak (2004), “Kanunların Zaman Açısından Yürürlüğü”, Prof. Dr. Necip Kocayusufpaşaoğlu İçin Armağan, Ankara 2004, 475-503.
Civan, Orhan Ersun (2015), “İş Kazası veya Meslek Hastalığından Doğan Rücu Hakkının Hukuki Niteliği ve Sosyal Güvenlik Kurumu Karşısında Sorumluluğun Koşulları”, AÜHFD, C.64, S.3, Ankara, 531-594.
Civan, Orhan Ersun (2016), “İş Kazası ve Meslek Hastalığından Doğan Rücu Davaları”, Galatasaray Üniversitesi, İstanbul Barosu İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku 2015 Yılı Toplantısı, 87-210, İstanbul (Rücu Davaları).
Civan, Orhan Ersun (2015), “İş Kazası veya Meslek Hastalığından Doğan Rücu Davalarında Sosyal Güvenlik Kurumu Karşısında Sorumluluğun Kapsamı ve Müteselsil Sorumluluk”, AÜHFD, C.64, S.4, Ankara, 1015-1069 (Müteselsil Sorumluluk).
Ekmekçi, Ömer (2011), “Sosyal Sigortaların Genel Hükümleri ve Türleri Açısından Yargıtayın 2009 Yılı Kararlarının Değerlendiril-mesi”, Yargıtayın İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Karar-larının Değerlendirilmesi, 2009, Ankara, 319-407.
Eren, Fikret (2012), Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, B.14, İstanbul. Ergin, Berin (2006), “Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu İşverene Rücuya Nasıl Bakıyor?” Sicil Dergisi, 2006/4, 129-140
Göktürk, Kürşat Can ve Mehmet Çelebi (2011), “Farklılaştırılmış TeselsülünÖzellikle-Dış İlişki Bakımından Anlamı ve Bankacılık Kanununun Şahsi İflas Sorumluluğu İle Karşılaştırılması”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2011, C. 2, S.2, 247-282.
Gözler, Kemal (2013), Hukuka Giriş, Bursa 2013.
Güzel, Ali; Okur, Ali Rıza ve Nurşen Caniklioğlu (2014), Sosyal Güvenlik Hukuku, B.15, İstanbul.
Kılıçoğlu, M. Ahmet (1979), Türk Borçlar Hukukunda Kanuni Halefiyet, Ankara. Kırca, Çiğdem (2006), “Müteselsil Sorumlulukta Borçlar Kanunu Tasarısı ile Getirilen Değişiklikler” Prof. Dr. Fikret Eren’e Armağan, Ankara, 641-677.
Korkusuz, M. Refik ve Suat Uğur (2015), Sosyal Güvenlik Hukuku, Bursa. Oğuzman, M. Kemal ve Turgut Öz (2015), Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, C.1, B.13, İstanbul.
Oğuzman, M. Kemal ve Turgut Öz (2014). Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, C.2, B.11, İstanbul.
Sözer, Ali Nazım (2015), İşçi, Bağımsız Çalışan ve Kamu Görevlileri Bakımından Türk Sosyal Sigortalar Hukuku, B.2, İstanbul.
Sözer, Ali Nazım (2016), “Sosyal Sigortaların Genel Hükümleri ve Türleri Açısından Yargıtayın 2014 Yılı Kararlarının Değerlendirilmesi”, Yargıtayın İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Kararlarının Değerlendirilmesi, 2014, Ankara, 385-501 (Değerlendirme 2014).
Süzek, Sarper (2016), İş Hukuku, B.12, İstanbul.
Tuncay, A. Can (2015), “Sosyal Sigortaların Genel Hükümleri ve Türleri Açısından Yargıtayın 2013 Yılı Kararlarının Değerlendirilmesi”, Yargıtayın İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Kararlarının Değerlendirilmesi, 2015, İstanbul, 463-602 (Değerlendirme 2013).
Tuncay, A. Can (2006), “Kurumun İşverene Rücuu-Olayda Kaçınıl-mazlık Durumu”, Sicil Dergisi, Aralık 2006, Y.1, S.4, 183-188 (Kaçınılmazlık).
Tuncay, A. Can ve Ömer Ekmekçi (2016), Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri, B.18, İstanbul.
Turan, Ercan (2009), “5510 Sayılı Yasa Kapsamında Rücuan Tazmi-nat Davaları”, Sicil Dergisi, Y.4, S.15, Eylül 2009, 193- 211, Ankara.