İslam Fıkhına Göre İhramlı Halde Evlilik

Bu makalede ihramlı olmanın evliliğe engel olup olmadığı hususuna açıklık getirilmeye çalışılmıştır. İslam fıkhına göre sahih bir evlilik akdinin inşası için belirli şartların bulunması gerekli görülmüştür. O şartlardan biri evlenecek kadın ve erkeğin aralarında evlenmeye mani bir haramlık bulunmuyor olmasıdır. Esasında muharremât olarak ifade edilen nikâh engelleri kavramı evlenilmesi yasak olan kadınları nitelemektedir. Fakat bu kadınlar açısından erkekler de aynı kapsamda değerlendirilir. Evlilik engelleri sürekli ve geçici olmak üzere iki kısma ayrılır. İhramlı olma vasfı geçici bir durum olduğundan ihramlı bir kadınla evlilik meselesi geçici evlilik engelleri bağlamında ele alınmaktadır. İhramlı olmanın evlenmeye mani olup olmadığı hususunda temelde iki görüş bulunmaktadır. Her iki görüş sahibi fakihler bazı deliller zikretmiştir. Âlimlerin pek çoğu ihramlı olmanın evlilik akdi yapmaya engel olduğu kanaatini benimsemiştir. İhramın evliliğe engel olmadığını ifade eden başta Hanefîler olmak üzere bir kısım fakih buna karşı çıkmıştır. Hanefî fakihler yasağın ihramlı halde nikâhlanmak olmadığını, aksine bu sırada cinsel ilişki kurmak olduğunu belirtmiştir. İhramlı halde cinsel ilişki kurulamayacağı hususundaki görüş birliği aslında Hanefîlerin kanaatlerini desteklemektedir.

Anahtar Kelimeler:

Fıkıh, Evlilik, Akit, Muharremât, İhram

Marriage in Ihram according to the Islamic Fiqh

In this article, it has been tried to clarify whether being ignorant is an obstacle to marriage. According to Islamic fiqh, certain conditions were required for the construction of a valid marriage contract. One of those conditions is that there is no obstacle to marriage between men and women who will marry. The concept of marriage barriers, which is basically referred to as muharramât, characterizes women who are forbidden to marry. But according to these women, men are evaluated within the same scope. Marriage barriers are divided into two parts, permanent and temporary. Since it is a temporary situation, the issue of marriage to a woman with a woman is handled within the context of temporary marriage barriers. There are basically two opinions as to whether or not being offended prevents marriage. The scholars with both views cited some evidence. Many scholars have agreed that being irrelevant prevents marriage contract in ihram. Many scholars, especially the Hanafi jurists, who stated that the ihram is not an obstacle to marriage, opposed this. Hanafi jurists stated that the ban was not to be married in ihram, on the contrary to have sexual intercourse during this time. The consensus that no sexual intercourse can be established in the form of support, in fact, supports the opinions of Hanafis.

Keywords:

Fiqh, Marriage, Contract, Muharramât, Ihram,

PDF

___

Aynî, Bedreddin Muhammed b. Ahmed. ‘Umdetü’l-kârî şerhu Sahîhi’l-Buhârî. 25 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, ts.
Bilmen, Ömer Nasuhi. Hukukı İslâmiyye ve Istılahatı Fıkhiyye Kamusu. 8 Cilt. İstanbul: Bilmen Yayınevi, 1976.
Buhârî, Ebû Abdullah Muhammed. Sahîhu’l-Buhârî. thk. Mustafa Dîb el-Buğâ. 6 Cilt. Beyrut: Dâru İbn Kesîr 1993.
Cessâs, Ebû Bekir Ahmed b. Ali er-Râzî. Ahkâmu’l-Kur’ân. thk. Muhammed es-Sâdık Kamhâvî. 5 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-ʻArabî-Müessesetü’t-Târîhi’l-ʻArabî, 1992.
Dağcı, Şamil. “İslâm Aile Hukukunda Evlenme Engelleri II (Geçici Evlenme Engelleri)”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 41/1 (2000), 137-194.
Ebû Dâvud, Süleyman b. el-Eş‘as. Sünenü Ebî Dâvud. thk. Şu‘ayb el-Arnaût vd. 7 Cilt. Dımaşk: Dâru’l-Risâleti’l-Âlemiyye, 2009.
Elbânî, Muhammed Nâsıruddîn. İrvâu’l-ğalîl fî tahrîc-i ehâdîs-i Menâri’s-sebîl. 9 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-İslâmî, 1979.
Hallâf, Abdulvehhâb. Ahkâmu’l-ahvâli’ş-şahsiyye fî’ş-şerî‘ati’l-İslâmiyye. Kuveyt: Dâru’l-Kalem, 1990.
İbn Abdülber, Ebû Ömer Yusuf b. Abdullah. el-İstizkâr. 9 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2. Basım, 2002.
İbn Abdülber, Ebû Ömer Yusuf b. Abdullah. et-Temhîd li-mâ fi’l-Muvatta mine’l-meʻânî ve’l-esânîd. 26 Cilt. Mağrib: Vezâretü Umûmi’l-Evkâf ve’ş-Şuûni’l-İslâmiyye, 1967.
İbn Battâl, Ebu’l-Hasan Ali b. Halef. Şerhu Sahîhi’l-Buhârî. nşr. Ebû Temîm Yâsir b. İbrâhim. 10 Cilt. Riyad: Mektebetü’r-Rüşd, 2003.
İbn Hacer, Ebu’l-Fazl Ahmed el-Askalânî. Fethu’l-bârî bi-şerhi Sahîhi’l-Buhârî. 13 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Ma‘rife, 1960.
İbn Hazm, Ebû Muhammed Ali. el-Muhallâ bi’l-âsâr. 12 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2003.
İbn Kayyim el-Cevziyye, Muhammed b. Ebû Bekir. İ‘lâmu’l-muvakkı‘în ‘an Rabbi’l-‘âlemîn. nşr. Muhammed Abdusselam İbrâhim. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1996.
İbn Kayyim el-Cevziyye, Muhammed b. Ebû Bekir. Zâdu’l-me‘âd fî hedyi hayri’l-‘ibâd. thk. Şuayb el-Arnaût-Abdulkâdir el-Arnavut. 5 Cilt. Beyrut ve Kuveyt: Müessesetü’r-Risâle ve Mektebetü’l-Menâri’l-İslâmiyye, 27. Basım, 1994.
İbn Kudâme, Ebu’l-Ferec. eş-Şerhu’l-kebîr ʻalâ metni’l-Mukniʻ. 13 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, 1983.
İbn Rüşd, Ebu’l-Velîd Muhammed b. Ahmed. Bidâyetü’l-müctehid ve nihâyetü’l-muktesid. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Ma‘rife, 6. Basım, 1982.
Kâdî İyâz, Ebu’l-Fazl. İkmâlu’l-Muʻlim bi-fevâidi Müslim. 9 Cilt. Mansûre: Dâru’l-Vefâ, 1998.
Kirmânî, Muhammed b. Yusuf b. Ali. el-Buhârî bi-şerhi’l-Kirmânî. 25 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, 2. Basım, 1981.
Kurtubî, Ebu’l-Abbas Ahmed b. Ömer. el-Müfhim li-mâ eşkele min Telhîsi kitâbi Müslim. thk. Muhyiddin Dîb Müstû vd. 7 Cilt. Dımaşk ve Beyrut: Dâru İbn Kesîr ve Dâru’l-Kelimi’t-Tayyib, 1996.
Mâverdî, Ali b. Muhammed b. Habîb. el-Hâvi’l-kebîr. thk. Ali Muhammed Mu‘avvid ve Âdil Ahmed Abdulmevcûd. 18 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1994.
Mevsılî, Ebu’l-Fazl Abdullah b. Mahmûd. el-İhtiyâr li-taʻlîli’l-Muhtâr. nşr. Mahmûd Ebû Dakîka. 5 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, ts.
Meydânî, Abdulganî b. Tâlib. el-Lubâb fî şerhi’l-Kitâb. nşr. Mahmud Emin en-Nevâvî. 4 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-İlmiyye, ts.
Müslim, Ebu’l-Hüseyin. Sahîhu Müslim. nşr. Muhammed Fuâd Abdulbâkî. 4 Cilt. Kahire: Dâru İhyâi’l-Kütübi’l-Arabiyye, 1991.
Nevevî, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Şeref. el-Mecmû‘ şerhu’l-Mühezzeb. 20 Cilt. Mısır: İdâretü’t-Tıbâ‘ati’l-Münîriyye, ts.
Nevevî, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ. Sahîhu Müslim bi-şerhi’n-Nevevî. 18 Cilt. Mısır: el-Matba‘atü’l-Mısriyye, 1929-1930.
Serahsî, Ebû Bekir Muhammed b. Ebû Sehl Ahmed. el-Mebsût. 30 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Ma‘rife, 1989.
Şeybânî, Muhammed b. el-Hasan. Kitâbu’l-Hücce ‘alâ ehli’l-Medîne. nşr. Seyyid Mehdî Hasan el-Kîlânî. 4 Cilt. Beyrut: Âlemü’l-Kütüb, 1983.
Tahâvî, Ebû Cafer Ahmed b. Muhammed. Ahkâmu’l-Kur’ani’l-Kerîm. thk. Saadettin Önal. 2 Cilt. İstanbul: İSAM, 1998.
Tahâvî, Ebû Cafer Ahmed b. Muhammed. Muhtasaru İhtilâfi’l-‘ulemâ. thk. Abdullah Nezîr Ahmed. Beyrut: Dâru’l-Beşâiri’l-İslâmiyye, 1995.
Tahâvî, Ebû Cafer Ahmed b. Muhammed. Şerhu meʻâni’l-âsâr. thk. Muhammed Zührî en-Neccâr ve Muhammed Seyyid Câdelhak. 5 Cilt. Beyrut: Âlemü’l-Kütüb, 1994.
Tirmizî, Ebû İsa Muhammed es-Sünen. thk. Ahmed Muhammed Şâkir vd. 5 Cilt. Mısır: Şirketü Mektebeti ve Matba‘ati Mustafâ el-Bâbî, 1962-1977.
Zeydan, Abdulkerim. el-Mufassal fî ahkâmi’l-mer’e ve’l-beyti’l-müslim fî’ş-şerî‘ati’l-İslâmiyye. 11 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1993.
Zeylaî, Ebû Muhammed Osman b. Ali. Tebyînu’l-hakâik şerhu Kenzi’d-dakâik. 6 Cilt. Bulak: Matbaʻatü’l-Kübra’l-Emîriyye, 1313-1315/1896-1898.
Zuhaylî, Vehbe. el-Fıkhu’l-İslâmî ve edilletuh. 8 Cilt. Dımaşk: Dâru’l-Fikr, 2. Basım, 1985.