tadır ve yazar, herkesin bilinçte olup bitenlerin bedende olup bitenlere bağlı olduğunu, bildiğini belirtir. Örnek olarak da ayağımızı taşa vurduğu- muzda acı çekmemizi verir. Fakat insanın zihniyle beden denilenin fark- lı şeyleri içerdiğini çikolata örneğiyle şöyle açıklar: “Mesela kişi çikolata yediğinde bunun tadını alır zihninde de bazı uyarıcılarla çikolatanın tadı iletilir. Fakat çikolata yerken bile beynimize baktığımızda bunu göremez ve aynı tadı alamazsınız”. Yazar devamında kısaca ruh ve beden ayrımını kabul eden ve yazarın ikicilik (düalizm) diye adlandırdığı görüşü ele alır. Bölümün sonunda fizikalizmden bahsederek şunları söyler: “Fizikalistler, bilim tarafından incelenebilen fiziksel dünyadan başka hiçbir şeyin varol- madığına inanırlar. Fakat bu durumda, onların böyle bir dünyada hislere, arzulara, düşüncelere ve tecrübelere bir şekilde yer bulmaları gerekir” der (s. 24). Yazar ise “ağrı veya diğer bilinçli tecrübelerin ne kadar karmaşık