İşyeri Kabalığı ve Mutluluk İlişkisinde İş Yaşamında Yalnızlığın Düzenleyici Etkisi

Çalışma ortamı başlı başına olumsuz bir duygu kaynağı olabilmektedir. Ancak iş ortamında başarı ve sağlık için de mutluluğun önemli bir rolü bulunmaktadır. Dolayısıyla iş ortamındaki mutluluğu etkileyen faktörlerin neler olduğunun tespit edilmesi önemli sonuçlar doğuracağı beklenmektedir. Bu amaçla kaba davranışların ve iş yaşamındaki yalnızlığın mutluluk üzerindeki olası negatif etkisine karşı, affedicilik ve hoşgörünün panzehir etkisi araştırılmıştır. Bunun için anket yöntemi kullanılarak 162 kamu kurumu çalışanından veri toplanmıştır. Veriler SPSS 22 ve Lisrel 8,80 paket programları kullanılarak analiz edilmiştir. Analiz sonucunda kaba davranışlar ve yalnızlık mutluluğu negatif etkilerken, affedicilik ve hoşgörü ise pozitif etkilediği saptanmıştır. Diğer yandan hoşgörü affediciliği, kaba davranışlar da yalnızlığı pozitif yordadığı tespit edilmiştir. Ancak bu çalışmanın en önemli bulgusu ise kaba davranışların mutluluk üzerindeki olumsuz etkisinde, yalnızlığın düzenleyici etkisine sahip olmasıdır. Burada yalnızlığın düşük ve orta düzeyde olduğu durumlarda kaba davranışlar arttıkça mutluluk azalmaktadır. Ancak yalnızlık yüksek olduğu durumlarda bu etki anlamlı olmadığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Mutluluk, İşyeri Kabalığı, Affedicilik

Workplace Incıvılıty, Lonelıness At Workplace, Forgıveness And Tolerance As Determınants Of Workplace Happıness

Working environment can be a negative source of emotion in itself. However, happiness has an important role for success and health in the work environment. Therefore, determining the factors that affect happiness in the work environment is expected to have important results. For this purpose, the antidote effect of forgiveness and tolerance was investigated against possible negative effects of workplace incivility, loneliness at workplace. For this purpose, data were collected from 162 public sector employees by using survey method. Data were analyzed using SPSS 22 and Lisrel 8,80 package programs. As a result of the analysis, it was determined that workplace incivility, loneliness at workplace negatively affected happiness, while forgiveness and tolerance had positive effects. On the other hand, while tolerance positively affected forgiveness, workplace incivility, positively affected loneliness at workplace. However, the most important finding of this study is that loneliness at workplace plays a moderating role in the relation between workplace incivility and happiness. Here, when loneliness at workplace is low and moderate, happiness decreases as workplace incivility increase. However, this effect was not significant when loneliness at workplace was high.

Keywords:

Happiness, Workplace incivility Loneliness at Workplace, Tolerance, forgiveness,

PDF

___

KAYNAKÇA
Referans1 Alparslan, A. M., Yastıoğlu, S., Taş, M.A. (2019), Mutlu Eden Yöneticiler: Pozitif Psikoloji Bağlamında Araştırmalar Ve Öneriler. Nobel Akademik Yayıncılık: Ankara.
Referans2 Andersson, L. M. & Pearson, C. M. (1999). Tit For Tat? The Spiraling Effect Of İncivility İn The Workplace. Academy Of Management Review, 24(3), 452-471.
Referans3 Aslan, Ö. (2001). Hoşgörü Ve Tolerans Kavramlarına Etimolojik Açıdan Analitik Bir Yaklaşım [Electronic Version]. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 5(2),
Referans4 Arslan, A. Ve Yener, S. (2015). Temel Benlik Değerlendirmeleri-Girişimci Kişilik İlişkisinde Ençoklamacı Karar Verme Yaklaşımının Aracı Değişken Rolü: Konya Örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(3), 283-310.
Referans5 Aydın, F. T. (2017). Pozitif Bir Karakter Gücü Olarak Affedicilik. The Journal Of Happiness & Well-Being, 5(1), 1-22.
Referans6 Ayten, A. (2009). Affedicilik Ve Din: Affetme Eğilimi Ve Dindarlıkla İlişkisi Üzerine Ampirik Bir Araştırma. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 37, 111-128.
Referans7 Boyacı, M. (2015). Hoşgörü Eğilimi Geliştirme Programının Etkililiği: Hoşgörü Eğiliminin Geliştirilmesi Ve Zorbalığın Önlenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi.
Referans8 Blau, G., & Andersson, L. (2005). Testing A Measure Of İnstigated Workplace İncivility. Journal Of Occupational And Organizational Psychology, 78(4), 595-614.
Referans9 Biswas-Diener, R., & Dean, B. (2010). Positive Psychology Coaching: Putting The Science Of Happiness To Work For Your Clients. John Wiley & Sons.
Referans10 Cameron, K. (2013), Pozitif Liderlik, Olağanüstü Bir Performans İçin Stratejiler, Çev: Tuba Çekinirer, Arıtan Yayınevi, İstanbul.
Referans11 Chongruksa, D., Prinyapol, P., Wadeng, Y., & Padungpong, C. (2010). Storytelling: Program For Multicultural Understanding And Respect Among Thai-Buddhist And Thai-Muslim Students. Procedia-Social And Behavioral Sciences, 5(2010), 282-288.
Referans12 Carr, A., (2015), Pozitif Psikoloji, Çev: Ümit Şendilek, Kaknüs Yayınlar, İstanbul.
Referans13 Ceylan, M. E., (2014), “Bugünün Zail Olan İnsanı Ve Bir Sanat Dili Olarak Pozitif Psikoloji”, Üsküdar Üniversitesi Psikohayat Dergisi, 3, Ss.20.
Referans14 Crawford, A. M. Ve Manassis, K. (2011). Anxiety, Social Skills, Friendship Quality, And Peer Victimization: An İntegrated Model. Journal Of Anxiety Disorders, 25(7), 924-931.
Referans15 Caza, B. B. & Cortina, L. M. (2007). From İnsult To İnjury: Explaining The İmpact Of İncivility. Basic And Applied Social Psychology, 29(4), 335-350.
Referans16 Cunningham, B. B. (1985). The Will To Forgive: A Pastoral Theological View Of Forgiving. Journal Of Pastoral Care & Counseling, 39(2), 141-149.
Referans17 Cortina, L. M., Magley, V. J., Williams, J. H., Ve Langhout, R. D. (2001). Incivility İn The Workplace: Incidence And Impact. Journal Of Occupational Health Psychology, 6(1), 64-80.
Referans18 Çalışkan, H. Ve Sağlam, H. İ. (2012). A Study On The Development Of The Tendency To Tolerance Scale And An Analysis Of The Tendencies Of Primary School Students To Tolerance Through Certain Variables. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(3), 1440 – 1446.
Referans19 Cheng, H. Ve Furnham, A. (2002). Personality, Peer Relations, And Self-Confidence As Predictors Of Happiness And Loneliness. Journal Of Adolescence, 25(3), 327-339.
Referans20 Çetin, A., & Alacalar Çakır, A. (2016). İş Yaşamında Yalnızlığı Yordamada Kişilik Özellikleri İle Algılanan Sosyal Ve Örgütsel Desteğin Rolü. Uluslararası Yönetim İktisat Ve İşletme Dergisi, 12(27), 193-216.
Referans21 Deci, E. L., & Ryan, R. M. (2008). Hedonia, Eudaimonia, And Well-Being: An İntroduction. Journal Of Happiness Studies, 9(1), 1-11.
Referans22 Delen, M. G. (2011). Çalışma Hayatında İşyeri Kabalığı Olgusu. Maliye Araştırma Merkezi Konferansları, (53), 43-58.
Referans23 Demir, Y., & Kutlu, M. (2016). Üniversite Öğrencilerinde Sosyal Etkileşim Kaygısı İle Mutluluk Arasındaki İlişki: Yalnızlığın Aracı Rolü. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(1).
Referans24 Demirbaş, B., & Haşit, G. (2016). İş Yerinde Yalnızlık Ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi: Akademisyenler Üzerine Bir Uygulama. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1).
Referans25 Demirci, İ. (2017). Huzurlu Ve Mutlu Yaşamın Değerler Ve Karakter Güçleri Bağlamında Karma Bir Araştırmayla İncelenmesi (Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul).
Referans26 Demirsoy, Ç., (2014), “Aile Hayatı Ve Pozitif Psikoloji”, Üsküdar Üniversitesi Psikohayat Dergisi, 13, (11-15).
Referans27 Disabato, D. J., Goodman, F. R., Kashdan, T. B., Short, J. L., & Jarden, A. (2016). Different Types Of Well-Being? A Cross-Cultural Examination Of Hedonic And Ödonomik Well-Being. Psychological Assessment, 28(5), 471.
Referans28 Dıetz, Joerg Et.Al. (2003), “The Impact Of Community Violence And An Organization’s Procedural Justice Climate On Workplace Aggression”, Academy Of Management Journal, Vol.48, No.3, 317-326.
Referans29 Doğan, T. Çetin, B. Ve Sungur, M.Z. (2009). İş Yaşamında Yalnızlık Ölçeği Türkçe Formunun Geçerlilik Ve Güvenilirlik Çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10, 271-277.
Referans30 Doğan, T., & Çötok, N. A. (2016). Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formunun Türkçe Uyarlaması: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 4(36).
Referans31 Ertürk, E. & Erdirençelebi, M., (2018). Çalışanların Örgütsel Yalnızlık Algısının İş Tatmini Ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkileri, Gaziantep University Journal Of Social Sciences, 17(2), 603-618.
Referans32 Eroğluer, K., & Yılmaz, Ö. (2015). Etik Liderlik Davranışlarının Algılanan Örgüt İklimi Üzerine Etkisine Yönelik Bir Uygulama: İş Yaşamında Yalnızlık Duygusunun Aracılık Etkisi. Journal Of Business Research-Türk, 7(1), 280-308.
Referans33 Ersoy, A. (2016). Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Hoşgörü Algısı Ve Deneyimleri: Bir Fenomenolojik Araştırma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1).
Referans34 Eryılmaz, A., (2014), Herkes İçin Mutluluğun Başucu Kitabı Teoriden Uygulamaya Pozitif Psikoloji, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
Referans35 Fisher, C. D. (2010). Happiness At Work. International Journal Of Management Reviews, 12(4), 384-412.
Referans36 Göcen, G. (2013). Pozitif Psikoloji Düzleminde Psikolojik İyi Olma Ve Dini Yönelim İlişkisi: Yetişkinler Üzerine Bir Araştırma.
Referans37 Gürbüz, S. (2019), Sosyal Bilimlerde Aracı, Düzenleyici Ve Durumsal Etki Analizleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Referans38 Hayes, A.F. 2013. Introduction To Mediation, Moderation, And Conditional Process Analysis: A Regression-Based Approach. New York: Guilford Press.
Referans39 Hefferon, K. Ve Boniwell, I., (2011), Pozitif Psikoloji: Kuram, Araştırma Ve Uygulamalar, (Çev. Tayfun Doğan Vd.), Nobel Yatınevi, Ankara, (4-10).
Referans40 Hefferon, K. Ve Boniwell, I., (2011), Pozitif Psikoloji: Kuram, Araştırma Ve Uygulamalar, Çev. Tayfun Doğan Vd., Nobel Yayınevi, Ankara.
Referans41 Huta, V., & Ryan, R. M. (2010). Pursuing Pleasure Or Virtue: The Differential And Overlapping Well-Being Benefits Of Hedonic And Ödonomik Motives. Journal Of Happiness Studies, 11(6), 735-762.
Referans42 Jain, A. K., Giga, S. I., & Cooper, C. L. (2009). Employee Wellbeing, Control And Organizational Commitment. Leadership & Organization Development Journal, 30(3), 256-273.
Referans43 Kanten, P., (2016), “İşyeri Nezaketsizliği”, Edt: Pelin Kanten Ve Selahattin Kanten, Örgütlerde Davranışın Aydınlık Ve Karanlık Yüzü, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Referans44 Kanten, P. (2014). İşyeri Nezaketsizliğinin Sosyal Kaytarma Davranışı Ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisinde Duygusal Tükenmenin Aracılık Rolü. Aksaray Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 11-26.
Referans45 Kashdan, T. B., Biswas-Diener, R., & King, L. A. (2008). Reconsidering Happiness: The Costs Of Distinguishing Between Hedonics And Eudaimonia. The Journal Of Positive Psychology, 3(4), 219-233.
Referans46 Karakaya, A, Büyükyılmaz, O Ve Alper Ay, F. (2015), İşyeri Yalnızlığının İşkoliklik Üzerindeki Etkisi: Kardemir A.Ş.'De Bşr Araştırma, Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi - Cilt:13 Sayı:3.
Referans47 Karaman Kepenekci, Y., & Nayir, K. F. (2015). Örgütsel Affedicilik Ölçeğinin Geliştirilmesi Ve Öğretmenlerin Örgütsel Affediciliğe İlişkin Görüşleri. Mersin University Journal Of The Faculty Of Education, 11(3).
Referans48 Kağıtçıbaşı, Ç., Ve Çemalcılar, Z. (2015). Dünden Bugüne İnsan Ve İnsanlar: Sosyal Psikolojiye Giriş. Evrim Yayınları, İstanbul.
Referans49 Khan, R. (2009). The Perception Of Happiness: Role Of Age And Culture (Doctoral Dissertation, Kean University).
Referans50 Kalın, Z. T., & Nalçacı, A. (2017). Ortaokul 5. Sınıf Öğrencilerinin Hoşgörü Eğilimlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(23), 293-304.
Referans51 Küçük, Ö., & Çakıcı, A. (2018). İşyeri Kabalığının Öznel İyi Oluş Haline Etkisi. İş Ve İnsan Dergisi, 5(1), 75-87.
Referans52 Krause, N., & Ellison, C. G. (2003). Forgiveness By God, Forgiveness Of Others, And Psychological Well–Being İn Late Life. Journal For The Scientific Study Of Religion, 42(1), 77-93.
Referans53 Kırık, A. M., & Sönmez, M. (2017). İletişim Ve Mutluluk İlişkisinin İncelenmesi. İnif E-Dergi, 2(1), 15-26.
Referans54 King, L. A., & Napa, C. K. (1998). What Makes A Life Good?. Journal Of Personality And Social Psychology, 75(1), 156.
Referans55 Kouch, K. H., Çeviren, J., & Oruç, C. (2008). Çocuklara Hoşgörüyü Öğretmek İçin Neler Yapmalı, Neler Yapmamalı: Mısır Örneğinden Bazı Y Ansımalar1.
Referans56 Lambert, E., & Hogan, N. (2009). Creating A Positive Workplace Experience: The İssue Of Support From Supervisors And Management İn Shaping The Job Stress, Job Satisfaction, And Organizational Commitment Of Private Correctional Staff. Journal Of Applied Security Research, 4(4), 462-482.
Referans57 Lım, S., Cortına, L. M., Ve Magley V. J. (2008). Personal And Workgroup İncivility: İmpact On Work And Health Outcomes. Journal Of Applied Psychology, 93(1), S. 95.
Referans58 Manion, J. (2003). Joy At Work!: Creating A Positive Workplace. Journal Of Nursing Administration, 33(12), 652-659.
Referans59 Martin, W. F. (2008). Is Your Hospital Safe? Disruptive Behavior And Workplace Bullying. Hospital Topics, 86(3), 21-28.
Referans60 Mercan, N., Oyur, E., Alamur, B., Gül, S., & Bengül, S. (2012). İşyeri Yalnızlığı Ve Sosyal Fobi Arasındaki İlişkiye Yönelik Bir Araştırma. Organizasyon Ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(1), 213-226.
Referans61 Mccullough, M. E., Worthington, E. L., & Rachal, K. C. (1997). Interpersonal Forgiving İn Close Relationships. Journal Of Personality And Social Psychology, 73(2), 321-336.
Referans62 Mikkelsen, E. G., & Einarsen, S. (2002). Basic Assumption And Post-Traumatic Stress Among The Victims Of Workplace Bullying. European Journal Of Work And Organizational Psychology, 11, 87-111.
Referans63 Özkalp, E., (2015), “Örgütsel Davranışa Giriş Ve Yöntem”, Edt: Ayşe Çiğdem Kırel Ve Ozan Ağlargöz, Örgütsel Davranış, 3. Baskı, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Ankara.
Referans64 Öztaşkın, Ö. B., & Mustafa, İ. Ç. E. N. (2015). Ortaokul Öğrencilerinin Hoşgörü Eğilimleri İle Demokrasi Algıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(02).
Referans65 Pearson, Christine M. & Christine L. Porath. (2005), “On The Nature, Consequences And Remedies Of Workplace Incivility: No Time For “Nice”? Think Again”, Academy Of Management Executive, Vol.19, No.1, 7-18.
Referans66 Pearson, Christine M. & Lynn M. Andersson & Judith W. Wegner. (2001), “When Workers Flout Convention: A Study Of Workplace Incivility”, Human Relations, Vol.54, N.11, 1387-1419.
Referans67 Polatçı, S. & Özçalık, F. (2013). Yapısal Ve Psikolojik Güçlendirmenin İşyeri Nezaketsizliği Ve Tükenmişlik Etkisi. İşletme Bilimleri Dergisi, 1(1), 17-34.
Referans68 Porath, C. L. & Pearson, C. M. (2013). The Price Of İncivility. Harvard Business Review, 91(1-2), 114-121.
Referans69 Renee Baptiste, N. (2008). Tightening The Link Between Employee Wellbeing At Work And Performance: A New Dimension For Hrm. Management Decision, 46(2), 284-309.
Referans70 Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2001). On Happiness And Human Potentials: A Review Of Research On Hedonic And Ödonomik Well-Being. Annual Review Of Psychology, 52(1), 141-166.
Referans71 Sarıçam, H., & Biçer, B. (2015). Affedicilik üzerinde ahlaki değer ve öz-anlayışın açıklayıcı rolü. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(1), 109-122.
Referans72 Schwartz, S. H. (2012). An Overview Of The Schwartz Theory Of Basic Values. Online Readings İn Psychology And Culture, C.2, S.1., Ss. 5-7.
Referans73 Schwartz, S. H. (2006). Basic Human Values: An Overview. Recuperado De Http://Www. Yourmorals. Org/Schwartz.
Referans74 Schwartz, S. H., & Sagie, G. (2000). Value Consensus And İmportance: A Cross-National Study. Journal Of Cross-Cultural Psychology, 31(4),
Referans75 Stevens, R. & Charles, J. (2005). Preparing Teachers To Teach Tolerance. Multicultural Perspectives, 7(1), 17–25.
Referans76 Taştan, S. B. (2014). İşyeri Nezaketsizliğini Öngören Örgütsel Ve Durumsal Önceller İle Çalışanların Davranışsal Sonuçları Arasındaki İlişkinin Ve Sosyo-Psikolojik Kaynakların Rolünün İncelenmesi: Sağlık Kurumlarında Yapılan Bir Araştırma. Isguc The Journal Of Industrial Relations And Human Resources, 16(3), 60-75.
Referans77 Toussaint, L., & Friedman, P. (2009). Forgiveness, Gratitude, And Well-Being: The Mediating Role Of Affect And Beliefs. Journal Of Happiness Studies, 10(6), 635.
Referans78 Turban, D. B., & Yan, W. (2016). Relationship Of Eudaimonia And Hedonia With Work Outcomes. Journal Of Managerial Psychology, 31(6), 1006-1020.
Referans79 Türe, H., & Ersoy, A. F. (2014). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Hoşgörü Algısı. Journal Of Social Studies Education Research, 5(2), 31-56.
Referans80 Trudel, J. & Reio Jr., T. G. (2011). Managing Workplace İncivility: The Role Of Conflict Management Styles-Antecedent Or Antidote? Human Resource Development Quarterly, 22(4), 395-423.
Referans81 Veenhoven, R. (2012). Cross-National Differences İn Happiness: Cultural Measurement Bias Or Effect Of Culture?. International Journal Of Wellbeing, 2(4).
Referans82 Vickers, M. H. (2006). Writing What's Relevant: Workplace İncivility İn Public Administration-A Wolf İn Sheep's Clothing. Administrative Theory & Praxis, 28(1), 69-88.
Referans83 Wright, S.L. (2005). Loneliness İn The Workplace. Unpublished Doctoral Dissertation, Christchurch (New Zealand) University Of Canterbury.Wright S.L, Burt C.D.B., & Strongman, K.T. (2006). Loneliness İn The Workplace: Construct Definition And Scale Development. New Zealand Journal Of Psychology, 35 (2), 59-68.
Referans84 Yalçın, I., & Malkoç, A. (2015). The Relationship Between Meaning İn Life And Subjective Well-Being: Forgiveness And Hope As Mediators. Journal Of Happiness Studies, 16(4), 915-929.
Referans85 Yao, S., Chen, J., Yu, X., & Sang, J. (2017). Mediator Roles Of İnterpersonal Forgiveness And Self-Forgiveness Between Self-Esteem And Subjective Well-Being. Current Psychology, 36(3), 585-592.
Referans86 Yarar Kaptan, S. (2015). İlkokul 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Hoşgörü Değerinin Karma Yaklaşıma Dayalı Bilgisayar Destekli Etkinliklerle Öğretimi (Doctoral Dissertation, Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara).
Referans87 Yeşilkayalı, E., & Demirtaş, V. Y. (2013). Ebeveynlerin Çocuk Haklarına İlişkin Tutumları İle İlköğretim Öğrencilerinin Hoşgörü Eğilimleri Arasındaki İlişki. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (36), 12-25.
Referans88 Yılmaz, E., & Altınok, V. (2009). Okul Yöneticilerinin Yalnızlık Ve Yaşam Doyum Düzeylerinin İncelenmesi. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi,15(3), 451-470.
Referans89 Yurcu, G. & Kocakula, Ö. (2015). Konaklama İşletmelerinde Çalışan Yalnızlığının Öznel İyi Oluş Üzerine Etkisi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (1), 30-41.
Referans90 Zakaria, M., Abdulatiff, N. K., & Ali, N. (2014). The Role Of Wellbeing On Performance İn Services Sector. Procedia-Social And Behavioral Sciences, 164, 358-365.
Referans91 Zauderer, D. G. (2002). Workplace İncivility And The Management Of Human Capital. The Public Manager, 31(1), 36-42.