Sürdürülebilir Kalkınmanın Paradigması

Son yıllara kadar gelişmekte olan ülkeler, kalkınmış olmanın gereğini hızlı ve istikrarlı büyüme hedefini gerçekleştirerek yerine getirebileceklerini inanmaktaydı. Ayrıca iktisat literatüründeki teorilerde işsizlik, gelir dağılımında eşitsizlik, yoksulluk, çevre tahribatı gibi sorunların iktisadi büyüme hedefini gerçekleştirdikçe çözüleceğine yönelik eğimler sunmaktaydı. Ancak iktisadi büyümenin, beklenenin aksine, gelir dağılımında artan eşitsizlik, geniş kitlelerin yoksullaşması, doğal çevrenin ve doğal kaynakların uzun dönemli büyümeyi gerçekleştirme olanağını ortadan kaldıracak derecede tahribi ve toplumsal barışın bozulması gibi alternatif maliyetleri ortaya çıkarması, yeni bir büyüme ve kalkınma anlayışının doğmasına neden olmuştur. Bu anlayış, özünde insana önem veren, mevcut nüfusun ekonomik ve toplumsal ihtiyaçlarının karşılanması için gerekli çaba sırasında gelecek kuşakların da ihtiyaçlarım gözeterek doğal ve kültürel kaynakların özenli bir biçimde tüketilmesini öngören sürdürülebilir kalkınma kavramını ortaya çıkarmıştır.

Anahtar Kelimeler:

büyüme modelleri, doğal kaynaklar

Until the recent years, the developing countries have believed that the development requires - fast and stable growth. Besides, there were tendencies towards beliefs that problems such as unemployment, income inequalities, poverty, pollution could be solved by economic growth. But the fact that economic growth would cause alternative costs such as increasing inequalities in the distribution of income, poverty of masses, destruction of nature and natural sources which will disable growth in the long run and the damage of societal peace bring about a new growth and development view. This understanding introduced the sustainable development concept which pays attention to people in essence and takes care of future generations as well as current economic and societal needs of people envisages consumption of natural and cultural resources.

Keywords:

growth models, natural resources,

PDF

___

Akın, H.B.( 2001), Yeni Ekonomi, Birinci Basım, Çizgi Kitabevi, Konya.
Aksoy, M. "Firma Düzeyinde Yenilikçilik (Yenilik) Ve Bilgi Yönetimi" http://sistem.ie.metu.edu.tr/know_info4.htm, (11.07.2004).
Barca, M. "Yeni Ekonomide Bilgi Yönetiminin Stratejik Önemi" http://www.bilgiyonetimi.org/cm/pages/mkl_gos.php?nt=146,( 11.07.2004).
Barca M. "Yeni Ekonomide Bilgi Yönetiminin Stratejik Önemi", I.Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Kocaeli, 2002, ss.517-527.
Barker, A. (2002),Yenilikçiliğin Simyası, Çev: Ahmet Kardam, MESS Yayınları, İstanbul.
Barutçugil, İ. (2002), Bilgi Yönetimi, Kariyer Yayıncılık, İstanbul.
Finerty,T.HR Director,Autumn/Winter, 1998 http://www.bilgiyonetimi.org/cm/pages/mkl_gos.php?nt=149 (11.07.2004).
Griffin R. W. (1996), Management, Houghton Mifflin Company, Boston.
Güleş, H.K., "Bilgi Çağı Örgütlerinde Bilgi Yönetimi" İnsan Kaynaklan Yönetimi Sempozyumu, Tebliğler Kitabı, Konya 2-3 Mayıs, 2000.
Keskin, H. ve Kalkan V. D., "İşletmelerde Bilgi Yönetiminin Tanımlanması ve Kavramsallaştırılması: KOBİ'lerde Bilgi Yönetimi Araçlarının Kullanımına İlişkin Bir Araştırma", I. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Kocaeli, 2002, ss. 1051-1059.
Kurt, M. ve Ağca V., "Bilgi Toplumunda Üretim Faktörü Olarak Bilgi ve Stratejik Kullanımına İlişkin Araştırma", http://ww w. bilgiyonetimi. org/cm/pages/mkl_gos.php ?nt= 185 (11.07.2004).
Lewis P.S., Goodman S.H., Fandt P. M., (1995), Management, Challenges in the 21 st Century, West Publishing Company, St.Paul.
Long, L. (1989), Management Information Systems, Prentice-Hall Ltd., New Jersey.
Nonaka, I, (1999) "Bilgi Yaratan Şirket", Bilgi Yönetimi, Harvard Business Review Serisi, MESS Yayın No:293, İstanbul.
Öğüt, A. (2001), Bilgi Çağında Yönetim, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Sarıhan, H. İ. (1998), Teknoloji Yönetimi, Desnet Yayınları, İstanbul.
Sarıhan,H.İ.,TeknolojiYönetimi,http://www.biltek.tubitak.gov.tr/dergi /97/ekim/teknoloji.html (11.07.2004).
Sümer, B. Yerli Bilgi (Indigenous Knowledge) Mayıs, 2003-06-25 http://www.ceterisparibus.net/arsiv/b_sumer2.doc.yenilik.htm, (11.07.2004).
Şimşek, M. Ş. (1999),Yönetim ve Organizasyon, Nobel Yayın Dağıtım, 5.baskı,Ankara.
TİSK, Türkiye'nin Bilgi Ekonomisi Yarışındaki Yeri: Yenilikçilik ve Öncü Teknolojiler, http://www.tisk.org.tr/yayinlar.asp?sbj=ic&id=728 (11.07.2004).
Topal, Y. ve Kurt, M.; Avrupa Birliği Sürecinde Kobi'lerin Rekabet Stratejileri: Yenilik Stratejisi http://www.bilgiyonetimi.org/cm/pages/mkl_gos.php?nt=383 (11.07.04).
TÜSİAD; Ulusal İnovasyon Sistemi, Yayın No. TÜSİAD-T 2003 10362, Îstanbul-Ekim 2003.
Yıldırım, R. (1998), Yaratıcılık ve Yenilik, Sistem Yayıncılık Geliştiren Kitaplar Dizisi, 1.Baskı, İstanbul.