ULUSLARARASI HUKUKTA BÖLÜMLENMENİN ULUSLARARASI DENİZ HUKUKU YÖNÜNDEN İNCELENMESİ

Uluslararası hukukun bölümlenmesine yönelik önemli tartışmalar alanın akademisyenlerini uzunca bir süre meşgul etmiştir. Özellikle 1990larda özel bir konu çerçevesinde kurulan mahkemeler hararetli muhalifler bulmuş, ancak esas endişe uluslararası sistemde yargı kararlarının birbiri ile çatışması ve UAD’nin uluslararası hukuk uyuşmazlıklarının çözümündeki otoritesini yitirmesi olmuştur. 2006 yılında UHK, uluslararası hukukun bölümlenmesini önlemek için norm çatışmalarının çözümüne odaklanan bir rapor yayınlamıştır. UDHM’nin kurulmasıyla uluslararası hukukun bölümlenmesine yönelik endişeler uluslararası deniz hukuku alanına dahil olmuştur. Bu çalışmada BMDHS’nin uygulanması ve UDHM’nin yargılaması genel uluslararası hukuka yapılan atıfların tespiti için gözden geçirilecektir. UHK tarafından gösterilen yöntemlerin UDHM tarafından kullanılışı ve bunlara ek olarak UAD’nin deniz hukukuyla ilgili kararlarına yapılan atıflar, BMDHS’nin uygulanması ve UDHM ve hakem mahkemelerinin yargılamasının uluslararası hukukun bölümlenmesi sonucunu doğurup doğurmadığı yönünden ele alınacaktır.

EXAMINING FRAGMENTATION OF INTERNATIONAL LAW IN TERMS OF INTERNATIONAL LAW OF THE SEA

Weighty disputes pursuant to fragmentation of international law had kept international law scholars occupied for a certain time. Especially in 1990’s establishment of new tribunals which have special subject matter had found feverish opponents. Main concern was conflict of judicial decisions within the international system and loss of ICJ’s authority in dispute settlement. In 2006 ILC had issued a report focusing on norm conflicts to avoid fragmentation of international law. Establishment of ITLOS had brought in the fragmentation concerns to the regime of international law of the sea. In this paper application of UNCLOS and judgments of ITLOS will be reviewed to ascertain the general international law references. Uses of the ILC’s methods by ITLOS will also be addressed. Besides, references to ICJ’s judicial decisions relevant to international law of the sea will be discussed whether application of UNCLOS and jurisdiction of ITLOS and arbitral courts engender the fragmentation of international law.

PDF

___

ABI-SAAB Georges, “Fragmentation or Unification: Some Concluding Remarks”, New York University Journal of International Law and Politics, C. 31, S. 4, 1999, ss. 919-933.
AKÇAPAR Burak, “Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi’nde Deniz Hukuku Uluslararası Mahkemesi”, AÜSBFD, C. 51, S. 1, 1996, ss. 19-42.
AKKUTAY Berat Lale, 1982 Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi Çerçevesinde Uyuşmazlıkların Çözüm Yolları, Adalet Yayınevi, Ankara, 2012.
AKKUTAY Berat Lale, Viyana Andlaşmalar Hukuku Sözleşmesi, Objektif Rejim Yaratan Andlaşma Teorisi ve Erga Omnes Yükümlülüklerin Andlaşmalarla İlişkisi Çerçevesinde Uluslararası Andlaşmaların Üçüncü Devletlere Etkisi, Adalet Yayınevi, Ankara, 2020.
AKSAR Yusuf, “Uluslararası Deniz Hukuku Mahkemesi, Uygulaması ve Uluslararası Hukuka Katkılar”, Maltepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, S. 1, 2018, ss.15-37.
ARSAVA Ayşe Füsun, “Uluslararası Hukuk ve BM Teşkilatındaki Değişimler”, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, S. 5, 2015, ss. 115-130.
BATIR Kerem, “Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi Uyarınca Uyuşmazlıkların Çözümü: Mox Plant Davası ve Yargı Yetkilerinin Örtüşmesi”, Uluslararası Hukuk ve Politika, C. 4, S. 16, 2008, ss. 57-77.
BAYILLIOĞLU Uğur, “Güney Çin Denizi Tahkiminde Hakemlik Mahkemesi’nin İnsanlığın Ortak Mirası ve Diğer Devletlerin Deniz Alanlarına Sağladığı Koruma: Ada Statüsünün Sınırlanması”, TBB Dergisi, S. 130, 2017, ss. 419-456.
BENVENISTI Eyal, DOWNS George W., Between Fragmentation and Democracy The Role of National and International Courts, Cambridge University Press, Cambridge, 2017.
BIRNIE Patricia, BOYLE Alan, REDGWELL Catherine, International Law and the Environment, 3. b., Oxford University Press, Oxford, 2009.
BOYLE Alan E., “Dispute Settlement and the Law of the Sea Convention: Problems of Fragmentation and Jurisdiction”, The International and Comparative Law Quarterly, C. 46, S. 1, 1997, ss. 37- 54.
BRUNNÉE Jutta, “Common Areas, Common Heritage, and Common Concern”, The Oxford Handbook of International Environmental Law, eds. BODANSKY Daniel, BRUNNÉE Jutta, HEY Ellen, Oxford University Press, New York, 2007, ss. 550-572.
CAMINOS Hugo, “The Growth of Specialized International Tribunals and the Fears of Fragmentation of International Law”, International Courts and the Development of International Law Essays in Honour of Tullio Treves, eds. BOSCHIERO Nerina, SCOVAZZI Tullio, PITEA Cesare, RAGNI Chiara, Asser Press, Lahey, 2013, ss. 55-64.
CECANPINAR Hilal, “Uluslararası Deniz Hukuku Mahkemesi: Usul ve Pratik”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul, 2018.
COHEN Harlan Grant, “From Fragmentation to Constitutionalization”, Pacific McGeorge Global Business and Development Law Journal, C. 25, S. 1, 2012, ss. 381-394.
COHEN Harlan Grant, “Fragmentation”, Concepts for International Law Contributions to Disciplinary Thought, eds. d’ASPREMONT Jean, SINGH Sahib, Edward Edgar Publishing, Chelthenham, 2019, ss. 315-327.
ERDEM Merve, “Bangladeş-Myanmar Deniz Alanlarının Sınırlandırılması Davası Işığında Uluslararası Deniz Hukuku Mahkemesinin Kuruluşuna İlişkin Bir Değerlendirme”, AÜHFD, C. 64, S. 2, 2015, ss. 329-364.
FLEISCHHAUER Carl-August, “The Relation with the International Court of Justice and the Newly Created International Tribunal for the Law of the Sea in Hamburg”, Max Planck Yearbook of United Nations Law Online, C. 1, S. 1, 1997, ss. 327-333.
FROWEIN Jochen A., “Jus Cogens”, Max Planck Encyclopedia of Public International Law (çevrimiçi) 2013.
GÜLÇÜR Abdulkadir, Uluslararası Deniz Hukuku Mahkemesinin Yapısı ve Yargı Yetkisi, Oniki Levha Yayıncılık, İstanbul, 2017
GÜNDÜZ Aslan, Milletlerarası Hukuk, 7. b., ed. GÜNEL Reşat Volkan, Beta, İstanbul, 2014.
GÜNEYSU Gökhan, “Gana ve Fildişi Sahili Arasındaki Deniz Sınırına İlişkin ITLOS Kararı Bağlamında Deniz Alanlarının Sınırlandırılmasına İlişkin Bazı Meseleler”, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, S. 13, Yıl. 7, 2019, ss. 213-231.
HAFNER Gerhard, “Pros and Cons Ensuing From Fragmentation of International Law”, Michigan Journal of International Law, C. 25, S. 4, 2004, ss. 849-863.
JENNINGS Robert Y., “The Role of the International Court of Justice”, British Yearbook of International Law, C. 68, S. 1, 1997, ss. 1-63
KAYA Talat, “Uluslararası Hukuk Bölünüyor mu? Uluslararası Hukukun Genişlemesi ve Farklılaşmasından Kaynaklanan Zorluklar”, AÜHFD, C. 61, S. 1, 2012, s. 149-173.
KLABBERS Jan, “Reluctant Grundnormen: Articles 31(3)(C) and 42 of the Vienna Convention on the Law of Treaties and the Fragmentation of International Law”, Time, History and International Law, eds. CRAVEN Matthew, FITZMAURICE Malgosia, VOGIATZI Maria, Martinus Nijhoff Publishers, Leiden, 2007, ss. 141-161.
KOSKENNIEMI Martti, LEINO Päivi, “Fragmentation of International Law? Postmodern Anxieties”, Leiden Journal of International Law, C.15, S.3, 2002, ss. 553-579.
KURTDARCAN Bleda R., “Güney Çin Denizi’nde Kriz: Çin Halk Cumhuriyeti’nin Ada İnşa/Arazi Genişletme Çalışmaları ve Bu Çalışmaların Doğurduğu Bazı Uluslararası Hukuk Sorunlarına Kısa Bir Bakış”, Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 10, S. 131-132, 2015, ss. 53-82.
MCLACHLAN Campbell, “The Principle of Systemic Integration and Article 31(3)(C) of the Vienna Convention”, The International and Comparative Law Quarterly, C. 54, S. 2, 2005, ss 279-319.
MERKOURIS Panos, Article 31(3)(c) VCLT and the Principle of Systemic Integration Normative Shadows in Plato’s Cave, (Queen Mary studies in international law; c. 17), Brill Nijhoff, Leiden, 2015
MURPHY Sean D., “Deconstructing Fragmentation: Konskenniemi’s 2006 ILC Project”, Temple International and Comparative Law Journal, C. 27, S. 2, 2013, ss. 1-18.
NOYES John E., “The International Tribunal for the Law of the Sea”, Cornell International Law Journal, C. 32, S. 1, 1999, ss. 109-182
ODA Shigeru, “Dispute Settlement Prospects in the Law of the Sea”, International and Comparative Law Quarterly, C. 44, S. 4, 1995, ss. 863-872.
PAUWELYN Joost, Conflict of Laws in Public International Law How WTO Law Relates to Other Rules of International Law, Cambridge University Press, New York, 2003.
PAZARCI Hüseyin, Uluslararası Hukuk Dersleri I. Kitap, gg 15. b., Turhan Kitabevi, Ankara, 2021.
SALAMA Randa, “Fragmentation of International Law: Provisional Disputes Arising in Law of the Sea Disputes”, Australian and New Zealand Maritime Law Journal, C. 19, 2005, ss. 24-55.
SCHACHTER Oscar, “Invisible College of International Lawyers”, Northwestern University Law Review, C. 72, S. 2, 1977-1978, ss. 217-226.
SHELTON Dinah, “Common Concern of Humanity”, Environmental Policy and Law, C. 39, S. 2, 2009, s. 83-86.
SHONGWE Musa Njabulo, “The Fragmentation of International Law: Contemporary Debates and Responses”, The Palestine Yearbook of International Law, C. 19, 2016, Brill Nijhoff, Leiden, 2018, ss. 177-219.
SIMMA Bruno, PULKOWSKI Dirk, “Of Planets and the Universe: Selfcontained Regimes in International Law”, EJIL, C. 17, S. 3, 2006, ss. 483-529.
TAMS Christian J, Enforcing Obligations Erga Omnes in International Law, Cambridge University Press, Cambridge, 2005.
TANAKA Yoshifumi, The International Law of the Sea, 3. b., Cambridge University Press, Cornwall, 2019.
TREVES Tullio, “Conflicts between the International Tribunal for the Law of the Sea and the International Court of Justice”, New York University Journal of International Law and Politics, C. 31, S. 4, 1999, ss. 809-821
TREVES Tullio, “Fragmentation of International Law: The Judicial Perspective”, Agenda Internacional, C. 16, S. 27, 2009, ss. 213-253.
TUERK Helmut, “The Contribution of the International Tribunal for the Law of the Sea to International Law”, Penn State International Law Review, C. 26, S. 2, 2007, ss. 289-316.
VILLALPANDO Santiago, “The ‘Invisible College of International Lawyers’ Forty Years Later”, ESIL-Conference Paper Series S. 5/2013.
WOLFRUM Rüdiger, “The Principle of the Common Heritage of Mankind”, Zeitschrift für ausländisches öffentliches Recht und Völkerrecht, C. 43, 1983, ss. 312-337.
WOOD Michael, “The International Tribunal for the Law of the Sea and General International Law”, The International Journal of Marine and Coastal Law, C. 22, S. 3, 2007, ss. 351-367.
ZEMANEK Karl, “New Trends in the Enforcement of erga omnes Obligations”, Max Planck Yearbook of United Nations Law Online, C. 4, S. 1, 2000, ss. 1-52.
UHK, 1960 Yıllığı C. 2, Law of Treaties Study Group, 5th Report, Gerald Fitzmaurice (A/CN.4/130).
UHK, 1992 Yıllığı C.2 1. Kısım, Responsibility of State Study Group, 4th Report, Gaetano Arrangio-Ruiz (A/CN.4/444 ve Add. 1-3).
UHK, 2001 Yıllığı C. 2 2. Kısım, Report of the International Law Commission on the work of its fifty-third session (A/56/10).
UHK, Fragmentation of International Law: Difficulties Arising From The Diversification and Expansion of International Law (A/CN.4/L.644) (18 Temmuz 2003).
UHE, Uluslararası Hukukta Erga Omnes Haklar ve Yükümlülükler, Krakow 2005.
UHK, Fragmentation of International Law: Difficulties Arising From The Diversification and Expansion of International Law, Report of the Study Group of the International Law Commission (Finalized by Martti Koskenniemi) (A/CN.4/L.682) (13 Nisan 2006).
UAD, Kuzey Denizi Kıta Sahanlığı Davaları, (Federal Almanya v. Danimarka, Federal Almanya v. Hollanda) (20 Şubat 1969).
UAD, Barcelona Traction (Belçika v. İspanya) (5 Mayıs 1970).
UAD, Kıta Sahanlığı (Tunus v. Libya) (24 Şubat 1982).
UAD, Nikaragua’da ve Nikaragua’ya Karşı Askerî ve Yarı Askerî Faaliyetler Davası (Nikaragua v. ABD) (27 Temmuz 1986).
UAD, Katar ve Bahreyn arasında Deniz Alanlarının Sınırlandırılması ve Ülkesel Meseleler (Katar v. Bahreyn) Yargı Yetkisi ve Kabul Edilebilirlik (1 Temmuz 1994).
AİHM, Loizidou v. Türkiye (İlk İtirazlar), 15318/89 (23 Mart 1995).
EYUCM, Tadić Davası (İlk İtirazlara İlişkin Karar), IT-94-1 (2 Ekim 1995).
UAD, Kamerun ve Nijerya Arasında Kara ve Deniz Sınırına İlişkin Dava-İlk İtirazlar (Kamerun v. Nijerya) (11 Haziran 1998).
UAD, Gabčíkovo-Nagymaros Projesi (Macaristan v. Slovakya) (25 Eylül 1997) UDHM, M/V “SAIGA” (No.2) (Saint Vincent ve Grenadinler v. Gine) (1 Temmuz 1999).
EYUCM, Tadić Davası (Temyiz), IT-94-1-A (15 Temmuz 1999).
BMDHS Ek VII Tahkim Kararı, Southern Bluefin Tuna (Yeni ZelandaJaponya, Avustralya-Japonya) (4 Ağustos 2000).
EYUCM, Kvočka et al. Davası (Ara Karar), IT-98-30/1 (25 Mayıs 2001)
UDHM, Mox Plant Kararı - Geçici Tedbirler (İrlanda v. Birleşik Krallık) (3 Aralık 2001).
UDHM, Johor Boğazlarında ve Çevresinde Singapur’un Deniz Doldurma Yoluyla Toprak Kazanmasına İlişkin Dava (Malezya v. Singapur) (8 Ekim 2003).
SHM, 2004-04, BMDHS Ek VII Tahkim Kararı, Guyana-Surinam, (17 Eylül 2007).
UAD, Karayip Denizinde Ülkesel ve Deniz Alanları Uyuşmazlıkları (Nikaragua v. Honduras) (8 Ekim 2007).
UDHM, Kişi veya Birimlere Sponsor olan Devletlerin Sahadaki Aktivitelerden Sorumluluk ve Yükümlülükleri-Danışma Görüşü (1 Şubat 2011).
UDHM, Bengal Körfezinde Deniz Alanlarının Sınırlandırılması Uyuşmazlığı (Bangladeş v. Myanmar) (12 Mart 2012).
UDHM, “Ara Libertad” (Arjantin v. Gana) (15 Aralık 2012).
UDHM, M/V “Louisa” (Saint Vincent ve Grenadinler v. İspanya) (28 Mayıs 2013).
SHM, 2010-16, BMDHS Ek VII Tahkim Kararı, Bengal Körfezi Deniz Sınırı Tahkimi (Bangladeş Halk Cumhuriyeti-Hindistan Cumhuriyeti), (7 Temmuz 2014).
UDHM, Alt Bölge Balıkçılık Komisyonu Başvurusu Üzerine-Danışma Görüşü (2 Nisan 2015).
SHM, 2013-19, BMDHS Ek VII Tahkim Kararı, Güney Çin Denizi (Filipinler Cumhuriyeti-Çin Halk Cumhuriyeti) (12 Temmuz 2016).
UDHM, Atlantik Okyanusunda Deniz Alanlarının Sınırlandırılması Uyuşmazlığı (Gana v. Fildişi Sahili) (23 Eylül 2017).
UDHM, M/V “Norstar” (Panama v. İtalya) (10 Nisan 2019).
UDHM, Ukrayna’ya Ait Üç Donanma Gemisinin Alıkonmasına İlişkin Dava (Ukrayna v. Rusya) (25 Mayıs 2019).