TÜRK SİYASETİNDE SON DÖNEM AİLE POLİTİKALARI / RECENT FAMILY POLICIES IN TURKISH POLITICS

Toplum içerisindeki işlevlerinden dolayı aile siyasetin, siyasal iktidarın dikkatlerini üzerinde toplamaktadır. Özellikle modern siyasal düzende gerek iktidardan gelen değişimin dengeli bir şekilde topluma kanalize edilmesini sağlamakta, gerekse de toplum ve devletin aleyhine olan gelişmelerin tahripkar olarak yansımasını engellemekte, toplumu düzensizlik ya da çözülmeye karşı muhafaza etmektedir. Bu yüzden aile siyasetin ve devletin sosyal hayattaki merkezi ilgi odağı olmuştur ve hazırlanan resmî politikalar yoluyla doğrudan ya da dolaylı olarak devlet müdahalesine maruz kalmıştır. Dönemsel gerekliliklere veya hükümetlerin ideolojik görüşlerine binaen kimi zaman dönüşüme zorlanmış, kimi zaman ise ailenin varlığını muhafaza yoluna gidilmiştir. Ülkemizde de özellikle modern devletin oluşumundan bugüne dek aile toplumsal olarak gerçekleştirilmek istenen faaliyet ve dönüşümlerin temel öznesi olmuştur. Değişen iktidar ve dönemsel gerekliliklere göre hazırlanan politikalarla devlet eliyle şekillenebilecek nesne olarak tasarlanmıştır. Bu fikirden hareketle, bu çalışmada kuruluşundan günümüze Türkiye’de modern devletin aile üzerindeki tasarrufları yahut politikaları ele alınarak, siyasetin ilgi odağında olan bir kurum olarak aile üzerine farklı bir okuma yapılacaktır. Aile bazı dönemlerde nüfus gibi stratejik konulara yönelik araçsallaştırılmıştır. Özellikle 2000’li yıllardan itibaren ise ailenin bir bütün olarak önemi kabul edilmiştir. Bu incelemede geçen süreç aileye dair resmî uygulamalar temelinde dönemselleştirilecektir.

Anahtar Kelimeler:

Aile, devlet; politika; aile politikası; değişim.

PDF

___

ALCOCK, Pete-MAY, Margaret vd. (2011). Sosyal Politika: Kuramlar ve Uygulamalar. çev. ed. Şenay Gökbayrak. Ankara: Siyasal Kitabevi.
ASAGMTGHK -Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun (2004). T.C. Resmî Gazete. 25642. 13 Kasım 2004. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2004/11/20041113.htm [21.05.2014].
ASPB-Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2012). 2012 Yılı Faaliyet Raporu. Ankara. http://www.aile.gov.tr/data/53fe1b18369dc3053ccd5544/aile_ve_sosyal_politikalar_bakanligi_2012_fr_film_son_2.swf [27.05.2016].
ASPB-Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2013). 2013 Yılı Faaliyet Raporu. Ankara. http://www.aile.gov.tr/data/53fe1465369dc3053ccd5500/aile_ve_sosyal_politikalar_bakanligi_2013_yili_idare_faaliyet_raporu.pdf [27.05.2016].
BARRY, Norman B. (2012). Modern Siyaset Teorisi. çev. Mustafa Erdoğan-Yusuf Şahin. Ankara: Liberte. 3. bs.
CANATAN, Kadir (2010). “Aile Politikaları ve Türkiye Örneği”. Umran Dergisi (187): 34-39.
JANOSKI, Thomas-ALFORD, Robert vd. (2010). Siyaset Sosyolojisi. çev. Soner Torlak. Ankara: Phoenix Yayınevi.
KARA, Uğur (2013). Sosyal Devletin Yükselişi ve Düşüşü. Adana: Karahan Kitabevi. 2. bs.
KESGİN, Bedrettin (2012a). “Sosyal Politikanın En Önemli Kurumu: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı”. İnsan Hakları Yıllığı C. XXX: 41-54. Ankara: TODAİE.
KESGİN, Bedrettin (2012b). Kamu Sorumluluğunda Sosyal Hizmet. İstanbul: Açılım Kitap.
MILLAR, Jane-WARMAN, Andrea (1996). Family Obligations In Europe. London: Family Policy Studies Centre.
ÖREN, Kenan (2013). Sosyal Politika. Ankara: Nobel Yay. 3. bs.
ÖZDEMİR, İsmail Mansur (2008). Küreselleşme Sürecinde Türkiye'de Sosyal Devlet ve Sosyal Hizmetler. Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Ü.
PRYOR, Jan (2009). “The Family In Social Policy: An Introduction To The Families Commission Special Issue”. Social Policy Journal of New Zeland (35): 1-3.
TURĞUT, Faruk (2014). Türkiye'de Aile Siyasetinde Yeni Dönem Politikaları: (2000 Sonrası Bir Değerlendirme). Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Ü.
ZIMMERMAN, Shirley L. (1979). “Policy, Social Policy and Family Policy: Concepts, Concerns and Analytic Tools”. Journal of Marriage and Family 3 (41): 487-495.