MODERN URDU HİKÂYESİNİN DOĞUŞU VE GELİŞİMİ

Urdu edebiyatında 19. yüzyıl sonlarında kullanılmaya başlayan nesir 20. yüzyıl başlarında yaygın bir hale gelmiştir. Hikâye, Urdu edebiyatına batı edebiyatlarından geçmiştir. Zamanla hikâye ve romanın en az şiir kadar kabul görüp beğenilmesiyle, edebiyatçılar kendi toplumlarına özgü hikâyeler yazmışlardır. Nitekim 20. yüzyıl ortalarına doğru nesir, nazımdan daha popüler olmuştur.

THE RISE AND DEVELOPMENT OF MODERN URDU STORY

The prose type in the Urdu literature has begun to used at the end of the 19th century and become widespread at the beginning of 20th century. Tale type has been pass through the translations from western languages into Urdu literature. Like poem after acceptance and approval of novel and tale type, begun to write tales peculiar to their society. As a matter of fact; throught the middles of 20th century prose excelled poetry.

___

  • AHTAR, Salim, (1991), Afsanah aur Afsanahnigar: Tankidi Mutala, Lahor, Sang-i Mil Publication.
  • ALİ, Ahmed , (1974)“Terakki Pasend Tahrik ka Pas Manzar”, Lahor, Efkâr, Mart.
  • AŞRAF, A. B., (1995), Masail-e Adab, Tankid-o-Tacziyah, Lahor, Sang-i Mil Publications.
  • AZİM, Seyyid Vakar, (1907), Niya Afsanah Lahor, Urdu Academy.
  • BİLİK, Nuriye, (1997) Saccad Haydar Yıldırım ve Hikâye Yazarlığı, Ankara, A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
  • CAFERİ, Mehdi, (1986), Urdu Afsanah ke Ufk, Laknow, (y.y.).
  • CÜCEOĞLU, Doğan, (1993), İnsan ve Davranış, İstanbul, Remzi Kitabevi.
  • ESLEM, Fevziye (2010), Urdu Efsane min Uslub aur Teknik ke Tecrubat, İslamabad, Purab Akademi.
  • HAKİ, Dr. Mesud Rıza, (1987), Urdu Afsane ka İrtika, Lahor, Mekteb-i Hayal.
  • HALICI, Gülseren, (2008), “İlerici Hareket Öykücülüğünde Ana Temalar”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, S.48, s.127-134.
  • HUSEYN, Saliha Abid, (1987), Niya Urdu Afsanah Seminer, Lahor, (y.y.)
  • HUSEYN, Seyyid İhtişam, (1952) Tanqid aur amali tanqid: tanqidi aur adabi mazamin, Lahor, Azad Kitab Ghar, 1952
  • MERİÇ, Cemil, (1995), Bir Dünyamn Eşiğinde, İstanbul, İletişim Yayınları.
  • MULK, Ali Haydar, (1993), Efsane aur Alamati Efsane, Karaçi, Vefaki Urdu Kalıc.
  • NARANG, Gupi Çand, (1987), Niya Urdu Afsanah, Lahor, Urdu Bazar.
  • ÖZCAN, Asuman Belen, (2005), Doğu Kültüründe Anlatı Geleneği: Urdu Nesri, Ankara, Pelin Ofset.
  • RAHİ, İcaz, (2003), Urdu Efsane min Uslub ka Aheng, Revalpindi, Riyz Publications.
  • SADİD Enver, (1991) Urdu Adab ki Mahtasar Tarih, İslamabad, Muktadirah Kaumi Zuban.
  • SADİD, Enver, (2004), Urdu Adab ki Tahrikiyn, Karaçi, Encumen-i Terakki-yi Urdu.
  • SAMİU’Z-ZAMAN, Dr. Nuzhat, (trhsz), Urdu Adab men Tarihi Navıl ka İrtika, Laknow, Daniş Mahal.
  • SELAM, Prof. Dr. Abdüs,(trhsz), Urdu Novel, Bisvin Sadi min, Karaçi, Urdu Academy.
  • SOYDAN, Celal (2001), “Urdu Öykücülüğünde Fesadat Dönemi ve İlerici Yazarlar”, Ankara Nüsha, S.1, s.55-61.
  • SOYDAN, Celal, (2006), “Urdu Dilinde Protest Edebiyat” Ankara, Nüsha, S.21, s.147-158.
  • ŞİRİN, Mumtaz, (2011), “Urdu Afsane par Mağribi Efsane ka Eser”, Urdu Efsane Rivayet aur Masail, derleyen Gopi Çand Narang, Lahor, Sang-i Mil Publications.
  • TOKER, Halil, (2000), Pakistan Hindistan Öyküleri, İstanbul, Kaknüs Yayınları.
  • VECHİ, Molla,(1977), Mukaddime-i Sabras, Lahor.