Asiya Cebbar’ın Baba Evinde Bana Yer Yok adlı eserinde, yazar/anlatıcı, hafızasına yeniden dönerek çocukluk, ergenlik ve yetişkinlik anılarını zihninde canlandırır. Bu anlatı sırasında babası özellikle onun çocuk bilincinde ve daha sonraki yaşantısında önemli bir rol oynar. Bazen taş yürekli bir sansürcü olur, bazen de özgürlükçü olur. Ama yine de Asiya ona gizliden gizliye bir hayranlık duyar. Babasının bu belirsiz tavırları içinde kendini şekillendirmeye çalışır. Aslında Asiya Cebbar, kendi anıları arasında Fransız sömürgesi altında kalmış ülkesinin en önemli iki sorununa değinmeye çalışmaktadır. Birisi dayatılan sömürge kültürünün sonucu olarak ortaya çıkan kimlik sorunu, diğeri de Cezayir kadınının özgürlük mücadelesidir. Sömürge altında olsun veya sömürgeci ülke içinde olsun, insanlar, iki dil ve iki kültür arasında ne yapacaklarını, nasıl davranacaklarını bilememekte, doğal olarak kimlik bunalımı içinde boğulmaktadırlar. Asiya, yaşadığı toplumda kadının maruz kaldığı sıkıntıları kendi penceresinden gözler önüne sermeye çalışır. Hakim kültürün giyim tarzı, alışkanlıkları, dinî inanış ve değer yargılarıyla beslenirken, yatılı okulda okuduğu kitapların tesiri ve yurttaki Avrupalı kız arkadaşlarının yaşam anlayışlarıyla bambaşka bir dünyanın varlığını keşfeder, özgürlüğü tadar. Yazar, sömürgecilerin baskısıyla çok büyük değişimlere zorlanan Cezayir toplumunda, kendi hayatını resmederek kadının özgürleşmesinde öncü rolü üstlenmiştir.

The author/narrator animates the memories of childhood, puberty and adulthood returning  again to the memory in the novel named Baba Evinde Bana Yer Yok of Asiya Cebbar. During this narration, her father plays an important role especially in her conscious and in her future life. He sometimes becomes a hard-hearted censor and sometimes libartarian. But Asiya still admires him secretly. She tries to shape herself in this uncertain attitude of his father. In fact, Asiya Cebbar tries to mention two major problems among her memories of her country trapped under the French colony. One of them is the problem of identity revealed as the result of the colonial culture imposed, and the other one is the fight for freedom of Algerian woman. Whether being colonized or being in the colonizing countries, people might not know what to do and how to act, and they naturally are drowned in a crisis of identity. Asiya tries to display the problems that the women face in the society she lives in from her point of view. While she is exposed to the clothing style, habits, religion and values of dominant culture, she discovers the presence of a completely different another world with the influence of books she read at school and with the life styles of her friends in the dorm which she tastes freedom. The author, portraying her own life, plays a leading role on the freedom of woman in the Algerian society which has been forced to make important changes under the pressure of colonizing countries.