Üniversite İç Paydaşlarının Kurumsal İtibar Algısı: Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Kurumsal İtibar Araştırması

Günümüzde organizasyonlar için kurumsal itibar çok önemlidir. Küresel dünyada kıyasıya bir rekabet yaşanmaktadır ve bu rekabet kurumlar için farklı olma gereğini yaratmaktadır. Kurumsal itibar kısaca bir örgütün iç ve dış paydaşlarının örgütle ilgili düşünceleri, varsayımları ve verdikleri değerdir. İtibar, kurumları diğerlerinden farklılaştırır ve itibar iyi yönetilmesi halinde kurumlara çok büyük değer katar. Kurumsal itibar, örgüt yönetiminde ve halkla ilişkiler uygulamalarında da ne tür değişiklik yapıp yapılmayacağı hususunda bir yol göstericidir. Bu çalışmanın amacı iç paydaşlar gözü ile Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi’nin kurumsal itibarını ele almaktır. Araştırmanın evrenini Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi’nin iç paydaşları olan akademik ve idari personel oluşturmaktadır. Araştırmada, kolayda örneklemle tespit edilen 376 katılımcıyla ampirik bir saha çalışması yapılmıştır. 5’li Likert tipi ölçekle toplanan veriler SPSS 25.0 paket programında analiz edilmiştir. Faktör analizi sonrasında beş faktör tespit edilmiş ve bulgular yorumlanmıştır. Faktörler açısından sosyo-demografik özellikler arasında bir fark olup olmadığı incelenmiştir. Medya ve tanıtım ile kurumsal kimlik açısından zayıflık tespit edilmiş ve üniversitenin hem bu faktörler için hem de üniversitenin niteliklerini daha iyi yansıtılması açısından stratejik iletişim faaliyetlerinin büyük yarar sağlayacağı tespit edilmiştir

ORGANIZATIONAL REPUTATION PERCEPTION OF INTERNAL STAKEHOLDERS OF THE UNIVERSITY: ORGANIZATIONAL REPUTATION RESEARCH OF THE BOLU ABANT İZZET BAYSAL UNIVERSITY

Today, organizational reputation is very important for organizations. There’s a vehement competition in the global world, and this competition creates the need for diversity for the organizations. The concept of institutional reputation is the views, presumptions and valuations of the stakeholders about the organization. Reputation can differ one organization from another, and if reputation gets managed well it would add immense value to organizations. Organizational reputation guides institutional administration and illuminates what kind of modifications should be realized in the public relations practices. Our subject is to deal with Bolu Abant İzzet Baysal University’s institutional reputation from the eyes of internal stakeholders. The universe of the research consists of the internal stakeholders of the university. A total of 376 participants were determined with conventional sampling, and an empirical field study was applied. Data gathered with a Likert-type of scale, and with SPSS 25.0 results analyzed. After factor analysis, five factors are determined, and results interpreted. From the aspect of the factors, differences between socio-demographical features were examined. In terms of media and publicity, and organizational identity, weaknesses were determined, and both for these factors and for the reflection of university’s qualities university could benefit from strategical communication practices is determined

___

  • Kaynakça: Acar, Ertan. (2012). İtibar Yönetimi: Görünmeyeni Muteber Kılmak, İstanbul, Kerasus Yayınları. Argüden, Yılmaz. (2003). İtibar Yönetimi, İstanbul BZD Yayıncılık Hizmetleri. Bilbil, Emel. Sütçü, Sefa ve Kıyat, Banu. (2013). Türkiye’de Telekominasyon Sektöründe İtibar Katsayısı ve Marka Sadakati Üzerine Bir Araştırma, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. ss. 163-175 Çakırkaya, Murat. (2016). İtibar Yönetimi: Perakende Sektöründe İtibar Yönetimi, Konya, Eğitim Yayınevi. Davies, G., Chun R., Sılva R.D. ve Roper S. (2003). Corporate Reputation and Competitiveness, Routledge Publications, London. Demirbaş, Mine. (2015). Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Kurumsal İtibar, İstanbul, Derin Yayınları. Dinçel, Güler. (2012). “Kurumsal İtibar İle Örgütsel Kıvanç, Duygusal Bağlılık ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi”, Bir Araştırma, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Kocaeli, s.33. Durmuş, B., Yurtkoru, E., & Çinko, M. (2016). Sosyal Bilimlerde SPSS'le Veri Analizi. İstanbul: Beta Basım. Erer, Mert ve Sümer, Haluk. (2014). Yüksek Kaliteli Raporlama, Finansal Performans ve Kurumsal İtibar, Haluk Sümer and Halmut Pernsteiner, (Ed.), İtibar Yönetimi-Reputation Management içinde, (p. 171-188), İstanbul , Beta Yayınları. Eroğlu, Erhan ve Solmaz, Başak. (2012). Kurumsal İtibar Araştırması ve Bir Uygulama Örneği, Gümüşhane Üniversitesi, İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, cilt; 1, sayı; 4, sayfa; 1-18. Fombrun, Charles J. (1996). Reputation: Realizing Value from the Corporate Image, Harvard Business School Press. Fombrun, Charles J. (2003). “İtibar Aynadır”, Sabah Business, No:1, Mart 2003, s.14. Fombrun, C.J. ve Van Riel, C. (1997). “The reputational landscape”, Corporate Reeputation, Cilt. 1, No. 1-2, 5-13. Fombrun, C. J, & Gardberg, N. & Sever, J. (2000). The Reputation Quotient: A Multi-StakeHolder Measure Of Corporate Communication, The Journal Of Brand Management, 7, 303-307 Fombrun Charles J. & van Riel, C. (1997). Reputational Landscape, Corporate Reputation Review Vol. (1), (Number 1 and 2), pp.5-13. Gürbüz, Gülruh F. (2014). Corporate Image as an Indicator of Corporate Reputation, Haluk Sümer and Halmut Pernsteiner, (Ed.), İtibar Yönetimi-Reputation Management içinde, (p. 25-54), İstanbul , Beta Yayınları. Gürsakal, Necmi. (2015). Çıkarımsal İstatistik: İstatistik-I, 2.baskı, İstanbul, Dora Yayıncılık. Huck, S. (2016). Reading Statistics and Research 6th Ed. Boston: Pearson Education. Işık, Metin ve Zincirkıran, Mustafa. (2016). “Kurumsal İtibar Algısının İş Tatminine Etkisinde Örgütsel Özdeşleşmenin Aracı Rolü” Doğu Anadolu Bölgesindeki Üniversiteler Üzerinde Bir Uygulama, İşletme Araştırmaları Dergisi, 2016.191, 8/3, s.90. Işık Metin, Çiçek Berat ve Almalı Vdat. (2016). Üniversitelerin İç Paydaşlarının Kurumsal İtibar Algısını Ölçmeye Yönelik Bir Çalışma, Bitlis Eren Üniversitesi, SOSYAL Bilimler Dergisi, cilt,5, ek sayı-Aralık, ss; 163-180. Ural, Güzelcik, Ebru. (2012). “Kurumsal İtibarı Ölçme Yöntemi Olarak Türkiye İtibar Endeksi Ve Endeks Sonuçlarından Hareketle Türkiye’de Elektronik Sektörünün İtibarı Üzerine Bir Değerlendirme”, Online Academic Journal of Information Technology. Bahar/Spring 2012 – Cilt/Vol: 3 - Sayı/Num: 7. Kadıbeşgil, Salim. (2012). Şimdi Stratejik İletişim Zamanı, 2. Baskı, İstanbul, MediaCat Yayınları. Kadıbeşgil, Salim (2015), İtibar Yönetimi, MediaCat Yayınları, 9. Baskı, İstanbul. Karaköse, Turgut. (2012). Kurumların DNA’sı ve İtibar Yönetimi, 2.baskı, Ankara, Nobel Yayınları. Karaköse, Turgut. (2006). Eğitim Örgütlerindeki İç ve Dış Paydaşların Kurumsal İtibara İlişkin Algılamaları, Yayınlanmış Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ. Karaköse, Turgut. (2007). “Örgütlerde İtibar Yönetimi” Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, ISSN:1694 – 528X, Sayı: 11,s 2. Karatepe, Selma. (2008). “İtibar Yönetimi: Halkla İlişkilerde Güven Yaratma”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 7, Sayı 23, s.77-97. Karatepe, Sema. (2008). “İtibar Yönetimi: Halkla İlişkilerde Güven Yaratma”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 7, Sayı 23, s.95. Koçyiğit, Murat. (2017). Dijital Halkla İlişkiler ve Online Kurumsal İtibar Yönetimi, Konya, Eğitim Yayınevi. Namal, Bülent. (2011). Hizmet İşletmelerinde Kurumsal itibarın Oluşturulmasında Pazarlama İletişiminin Rolü: Kırgızistan üniversitesi Örneği, Basılmamış Doktora Tezi, AKÜ, S.B.E.İşletme Anabilim Dalı Pallant, J. (2016). SPSS Kullanma Kılavuzu: SPSS ile Adım Adım Veri Analizi. Ankara: ANI Yayıncılık. Sungur, Suat. (2015). Kurumsal İtibarın Epistemolojisi, Mine Demirtaş, (Ed. ), Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Kurumsal İtibar içinde, (s. 181-192), İstanbul, Derin Yayınları. Oktar, Ömer Faruk ve Çarıkçı, İlker Hüseyin. (2012). Farklı Paydaşlar Açısından İtibar Algılamaları: Süleyman Demirel Üniversitesi’nde Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Yıl: 2012/1, Sayı:15. Özbay, Deniz ve Selvi, Yakup. (2014). Kurumsal İtibarın Ölçümü: Bir Model Önerisi, İstanbul Üniversitesi, İşletme Fakültesi, İşletme İktisadı Enstitüsü Dergisi, sayı: 76, sayfa: 135-159. Schwaiger, Manfred. (2004). “Components And Parameters Of Corporate Reputation – An Empirical Study”, Schmalenbach Business Review, Vol. 56, p. 48. Selvi, Özgür ve Solmaz, Başak. (2018). İtibar Yönetimi ve Özel Sağlık Kurumlarına Yönelik Bir Uygulama, Gümüşhane Üniversitesi, e-GİFDER, cilt: 6, sayı: 1, sayfa: 68-100. Sever, N. Serdar. (2016). Ölçemediğin İtibar Senin Değildir: Bir Kurumsal Ölçüm Önerisi, Konya, LiteraTürk Yayınları,. Şakar, Nurhan. (2011).İşletmelerde Kurumsal İtibar, Nurhan Şakar, (Ed.), Kurumsal İtibar ve Paradigmalar içinde, (s.1-34), İstanbul, Beta Yayınları. Türk Dil Kurumu. (2017). Büyük Türkçe Sözlük. (www.tdk.org.tr 14.08.2017 tarihinde erişildi). Ural, Ebru Güzelcik. ‘Kurumsal İtibarı Ölçme Yöntemi Olarak Türkiye İtibar Endeksi Ve Endeks Sonuçlarından Hareketle Türkiye’de Elektronik Sektörünün İtibarı Üzerine Bir Değerlendirme’, Online Academic Journal of Information Technology, cilt.3, sayı.7, 2012, s.7-20. Ural, Güzelcik, Ebru. (2002). İtibar Yönetimi Değer Yaratan Bir Halkla İlişkiler Çalışması Olarak İtibar Yönetimi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 1 (2), 83-93. Yalçın, Azmi ve Utkucu, Tamer. (2018). Kurumsal İtibar ve İmar: Türkiye’de İmar Planı Yapmaya Yetkili Beş Kurumun Kurumsal İtibarının Ölçümlenmesine Dair Bir Çalışma, Ankara, Akademisyen Kitabevi.
  • İşletmelerde Kurumsal İtibar Araştırması 2013, http://www.iye.org.tr/wp-content/uploads/2013/02/Isletmelerde_Kurumsal_Itibar-Arastirmasi_Raporu_2013.pdf, Erişim Tarihi; 05.08.2018