TÜRK DEVLET GELENEĞİNDE BİR HALKLA İLİŞKİLER MEKANİZMASI OLARAK VAKIF MÜESSESESİ

İslam medeniyetinin değerli bir unsuru olan vakıf müessesesi, yüzyıllar boyunca Türkdevlet geleneğinin de içerisinde önemli bir yer edinmiştir. Öyle ki, “Osmanlı VakıfMedeniyeti” sözü zihnimize kazınmıştır. Bu çalışma, İslam medeniyetine dahil olmuşTürk devletlerinin, tarihsel akış içerisinde, vakıfları sosyal yaşamın her yönüneyansıtmasından yola çıkarak, vakıf müessesesinin Türk devlet geleneği açısından birhalkla ilişkiler mekanizması işlevini gördüğü savını ileri sürmektedir. Çalışma, Türkdevletleri tarihine yönelik kapsamlı bir literatür taramasına dayandırılmakta ve halklailişkiler literatüründe daha önce üzerinde yeterince durulmamış bir konuyu gündemegetirmeyi amaçlamaktadır. Vakıfların, Türk devletleri tarihinde, sosyal sorumlulukbilinciyle hareket eden Türk devlet yöneticileri ve yakınları için olumlu bir imaj kaynağıoldukları düşüncesi savunulmaktadır.

THE INSTITUTE OF THE FOUNDATION AS A PUBLIC RELATIONS MECHANISM IN TURKISH GOVERNMENTAL TRADITION

The institute of the foundation as a worth component of İslam civilization has also settled into Turkish governmental tradition. Thus, the statement of “Ottoman Foundation Civilization” has gotten inside the mind of Turkish people. The study begins from the idea which the Turkish states in İslam civilization have spread the foundations in social lives, and suggests that the institute of the foundation has had a function as a public relations mechanism in the historical flow. The study is based on a wide literature search about the history of the Turkish states, and it aims to revive a subject which the researchers have not studied in the public relations literature sufficiently yet. We notice that the foundations have been positive image resources for the Turkish governors and their kinsmen who act with the awareness of social responsibility in the history of Turkish states.

___

  • Akdağ M ve Erdem A (2009) Halkla İlişkiler Tarihi Üzerine… , M Işık ve M Akdağ (ed), Eğitim Kitabevi Yayınları, Konya, 3-51.
  • AnaBritannica (1994) Genel Kültür Ansiklopedisi, Ana Yayıncılık, İstanbul.
  • Asna M A (1979) Halkla İlişkiler, İ.İ.T.İ. Akademisi Nihad Sayâr-Yayın ve Yardım Vakfı Yayınları, İstanbul.
  • Ayverdi İ (2006) Misalli Büyük Türkçe Sözlük, Cilt: 3 (o-z), Kubbealtı Neşriyatı, İstanbul.
  • Balta Peltekoğlu F (1993) Halkla İlişkiler Giriş, Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayını, İstanbul.
  • Biber A (2003) Halkla İlişkilerde Temel Kavramlar, Nobel Yayınları, Ankara.
  • Biber A (2004) Halkla İlişkilerde Teorik Bir Çerçeve, Vadi Yayınları, Ankara. Büyük Ansiklopedi (1990) Cilt: 15, Milliyet Yayınları, İstanbul.
  • Büyük Larousse (1986). Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi, Cilt: 19 (tığVenedik), Gelişim Yayınları, İstanbul.
  • Ertem A (2012) Açılış Konuşması, Balkanlarda Osmanlı Vakıfları ve Eserleri Uluslararası Sempozyumu, 9-11 Mayıs 2012, İstanbul-Edirne, 5-7.
  • Fidan M (2011) Halkla İlişkiler Gelişim Süreci, A Kalender ve M Fidan (ed), Halkla İlişkiler, Tablet Yayınları, Konya, 49-78.
  • Göksel A B (1994) Halkla İlişkiler, Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayını, İzmir.
  • Güngör E (1995) Tarihte Türkler, Ötüken Neşriyat, İstanbul. Ilıcak Aydınalp G (2011) Halkla İlişkiler Ekseninde Kurumsal Sosyal Sorumluluk, Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.
  • İmik Tanyıldızı N ve Serttaş A (2013) Türkiye ve Amerika Birleşik Devletleri’nde Halkla İlişkilerin Tarihsel Gelişimi, The Journal of Academic Social Science Studies, 6 (6), 567-584.
  • İnalcık H (2012) Osmanlılarda Vakıf ve Vakfiye, Balkanlarda Osmanlı Vakıfları ve Eserleri Uluslararası Sempozyumu, 9-11 Mayıs 2012, İstanbul-Edirne, 11-12.
  • Kazan E (2007) Eski Türkler Ve Osmanlı’da Halkla İlişkiler, Yakamoz Yayınları, İstanbul.
  • Kazancı M (2005) Türklerde Devletle İlişkiler Üzerine Bazı Notlar, İletişim Araştırmaları Dergisi, 3 (1-2), 5-40.
  • Kazancı M (2009) Kamuda ve Özel Kesimde Halkla İlişkiler, Turhan Kitabevi, Ankara.
  • Kazıcı Z (1985) İslami ve Sosyal Açıdan Vakıflar, Marifet Yayınları, İstanbul.
  • Kazıcı Z (2003) Osmanlı Vakıf Medeniyeti, Bilge Yayınları, İstanbul.
  • Merçil E (2000) Müslüman-Türk Devletleri Tarihi, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
  • Özakpınar Y (1999) İslam Medeniyeti ve Türk Kültürü, Ötüken Neşriyat, İstanbul.
  • Özkan Y (2007) Türkçe Sözlük, Kare Yayınları, İstanbul.
  • Özüpek M N (2011) Sosyal Sorumluluk, Halkla İlişkiler, A Kalender ve M Fidan (Ed), Tablet Yayınları, Konya, 251-288.
  • Püsküllüoğlu A (2007) Çağdaş Türkçe Sözlük, Arkadaş Yayınevi, Ankara.
  • Turğut V (2015) Osmanlı Devleti’nin Kuruluş Coğrafyasında Vakıflar ve Şehirleşme (16. yy. - Bilecik ve Çevresi), Bilecik Şey Edebali Üniversitesi Yayınları, Bilecik.
  • Türkiye Gazetesi Yayınları Ansiklopedi Grubu (2005) Türk ve İslam Devletleri 1, Türkiye Gazetesi Yayınları, İstanbul.
  • VGM (Vakıflar Genel Müdürlüğü) (2018) Bir Medeniyetin İzdüşümü ve Vakıflar, https://www.vgm.gov.tr/kurumsal/tarihçe/tarihtevakıflar, Erişim Tarihi: 17.09.2018
  • Yavuz C (2006) Halkla İlişkiler, Detay Yayıncılık, Ankara.
  • Yazıcı N (2013) İlk Türk-İslam Devletleri Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara.
  • Yıldız N (2010) Halkla İlişkilerde Kavramlar, Sınırlar, Sorunlar, Selçuk İletişim Dergisi, 6 (2), 24-32.