Gündüz Kuşağı Kadın Programlarında Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği ve Kadın Temsili

   Bu makalede Türk toplumu içerisinde yer aldığı varsayılan sorunlu genel kabullerin kadına yönelik gündüz kuşağı programlarında nasıl temsil edildiği incelenmiştir. Bu bağlamda ülkemizde güncel izlenme oranları göz önüne alınarak 3 ulusal televizyon kanalından 3 örneklem seçilmiştir. Atv’den  “Müge Anlı’yla Tatlı Sert, Show Tv’den Seda ve Uğur’la, Star Tv’den Balçiçek İlter’le Olay Yeri” isimli bu üç programın rastlantısal olarak seçilerek her birinden 3 bölüm olmak üzere toplam 9 bölüme nitel ve nicel içerik analizi yapılmıştır ve kadının toplumsal cinsiyet rolü bağlamında temsili incelenmiştir. Araştırmada Mc Combs ve Shaw tarafında geliştirilen gündem belirleme modeli kullanılmıştır. Bunun sebebi ise gündem belirleme kuramında medyanın gündemi belirlediği genel kabulünden hareket ettiğimizde, kadın programları da kadınların gündemini seçtiği konu ve kategorilerle belirlemektedir. Araştırmanın sonucunda gündüz kuşağı kadın programlarının ülkedeki var olan toplumsal cinsiyet eşitsizliğini pekiştirdiği sonucuna ulaşılmıştır. Bu durumun pekiştirildiğini incelenen televizyon programlarında özellikle Seda ve Uğur’la ve Müge Anlı’yla Tatlı Sert örneklerinde görülmektedir. İncelenen örnekler doğrultusunda yayınlanan tüm programların sorunlu olduğu söylenmemekle birlikte sorunlu söylemler olduğu saptanmıştır. Fakat Balçiçek İlter’le Olay Yeri programı cinsiyetçi söylemlere çok yer vermemekle birlikte cinsiyetçi yaklaşıma karşı olduğunu belirten söylemlerde bulunmuştur.

GENDER INEQUALITY AND WOMEN'S REPRESENTATION IN DAY TIME SHOWS FOR WOMEN

In this article, it is examined how the problematic general assumptions supposed to take place in the Turkish society are represented in the daytime shows for women. In this context, 3 samples were selected from 3 national television channels taking into consideration of the current monitoring rates in Turkey. These three programs named as "Bitter Sweet with Müge Anlı” from channel ATV, “With Seda and Uğur” from channel Show TV and “Crime Scene with Balçiçek İlter” from Star TV were randomly selected and a 3 programs chosen from each of them, totally 9 shows were analyzed qualitatively and quantitatively according to content analyses. The survey used the agenda-setting model developed by Mc Combs and Shaw. As a result of the research, it was reached that the daytime programs for women's, reinforced the existing gender inequality in the country. Especially in two samples in the television programs examined that this situation is reinforced. It is determined that not all the programs are problematic but there are problematic discourses in the programs. But in one program did not give much place to the sexist discourses, also there were discourses indicating that they were against the sexist approach.

___

  • Akbulut N (2006) Televizyonda Kadın, Kadın Çalışmaları Dergisi, 1(1)
  • Atabek N (1988) Gündem Belirleme Yaklaşımı, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi Sayı 7, 155-174
  • Bilir E ve Toker H ve Yılmaz E (2010) Özgürleştiren ya da Tutsak Eden: Türkiye’deki Kadına Yönelik Televizyon programları Anatomisi, Gündelik yaşam ve iletişim 6. Ulusal öğrenci Sempozyumu, Eskişehir Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi
  • Burton G (1995) Görünenden Fazlası (N. Dinç, Trans.), İstanbul: Alan Yayıncılık.
  • Etiler N ve Zengin Ü (2015) Televizyon kanallarındaki gündüz programlarında kadın sağlığı ve toplumsal cinsiyete bakışın değerlendirilmesi, Turk J Public Health, Sayı 13(2), 137-146
  • Geray H (2004) Toplumsal Araştırmalarda Nicel ve Nitel Yöntemlere Giriş, Siyasal Kitabevi, Ankara.
  • Gürkan H ve Serttaş A (2015) Türkiye’deki Kadın İzleyicilerinin Televizyon Programlarındaki Kadını Alımlaması, University Faculty of Communication Journal / İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Hakemli Dergisi, (48), 91-111
  • Kaya Ş (2012) Sahibinden Satılık Korkular: Kadının Korkutulan Özne Olarak İnşasında Medyanın Rolü, Gaziantep University Journal of Social Sciences, Gaziantep University Journal of Social Sciences 11(1), 191-211
  • Kaya T (2013). Televizyonda Yayınlanan İzdivaç Programlarında Toplumsal Cinsiyetin Temsili, Kadın Araştırmaları Dergisi 13(2), 81-110
  • Neuman W R (1992) The Future of the Mass Audience. Cambridge, Cambridge University Press
  • Nüfusçu G ve Yılmaz A (2012) Evlilik Pratiklerinin Dönüşüm/Yeniden Üretim Sürecinde Evlendirme Programları, Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi,1(16), 23-48
  • Özad B E ve Tölük P (2016) Match-Making Programs in Turkish TV Channels, International Conference on Communication, Media, Technology and Design, Zagreb-Croatia
  • Özkoçak Y (2014) Presentation of Women in the Women’s Program, Electronic Turkish Studies, 9(8), 711-731
  • Rahte E (2010)(a) Aile İçi Şiddet ve Medya: Gündüz Kuşağı Televizyonunda Şiddetin Görünürlüğü ve Yeniden Üretimi, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi Sayı, 30.
  • Rahte E (2010)(b) Kamusallık, Toplumsal Katılım ve Medya: Kadın Programları Etnografisi, İleti-şim /Galatasaray Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayını, 13, 55-84
  • Tat M ve Toker H (2009) Televizyon Programlarında Cinsiyetçi Söylem ve Beden Dili, 2. Uluslararası Bir Bilim Kategorisi Olarak “Kadın”: Edebiyat, Dil ve Kültür Çalışmalarında Kadın Sempozyumu, Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi yayınları no:35, Aydın
  • www.sozcu.com
  • www.reytingler.biz
  • www.tuik.org.tr