Jean Baudrillard ve Yeni Dünyanın İnşası: Göstergebilimsel Analiz Örneği

Postmodernizm, literatürde modernizmden sonra tartışmalı bir konu olarak yerini almıştır. Bu dönemde yapılmış pek çok çalışma içerisinde Jean Baudrillard’ın fikirleri dikkat çekmektedir. Baudrillard özellikle hipergerçek anlayışıyla postmodern döneme yeni bir kapı aralamıştır. Geliştirdiği simülasyon ve simülakr kavramları hipergerçek anlayışını pekiştirirken, gerçeğin değiştirilebilir yanına vurgu yapmaktadır. Dolayısıyla günümüz koşullarında gelişen teknolojiyle birlikte hipergerçeğin derinlik kazanmaya başlaması önemli görülmektedir. Çalışmada postmodernizm çerçevesinde Baudrillard’ın görüşlerine yer verilmiştir. Özellikle konu bağlamında açığa çıkarılmak istenen temel sorunsal, hipergerçeğin teknolojiyle birlikte daha karmaşık bir yapıya sahip olması olarak belirlenmiştir. Bu yüzden konunun işlerlik kazanması için Başlat: Ready Player One filmi amaçlı örneklem olarak seçilmiştir. Örneklem olarak seçilmiş olan filme Roland Barthes’ın fikirleri doğrultusunda göstergebilimsel analiz uygulanmıştır. Yapılan analiz sonucunda hipergerçeğin, teknoloji dünyasıyla ilişkilendirilebilir çoklu sistem düzeninde giderek karmaşık bir yapıya sahip olduğu gözlemlenmiştir. Ayrıca gelişen sanal gerçeklik/VR teknolojisiyle hipergerçeğin de ötesinde yeni bir dünyanın izleri okunmuştur. Gerçek yerini hipergerçeğe bırakırken, hipergerçek yerini hipergerçek ötesi yeni bir boyuta bırakmaya başladığının yorumlanması yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Modernizm, Postmodernizm, Hipergerçek, Teknoloji, Sanal Gerçeklik

Jean Baudrillard and the Construction of the New World: Semiotic Analysis Example

Postmodernism has taken its place in the literature as a controversial subject after modernism. Among many studies conducted in this period, Jean Baudrillard's ideas draw attention. Baudrillard opened a new door to the postmodern period, especially with his understanding of hyperreality. While the concepts of simulation and simulacrum he developed reinforce the hyperreal understanding, he emphasizes the changeable side of reality. Therefore, it seems important that hyperrealism starts to gain depth with the developing technology in today's conditions. The study included Baudrillard's views within the framework of postmodernism. Especially in the context of the subject, the main problematic that is wanted to be revealed was determined as hyperreality having a more complex structure with technology. For this reason, the movie "Start: Ready Player One" was chosen as the purposeful sampling. Semiotic analysis was applied to the film, which was selected as a sample, based on the ideas of Roland Barthes. As a result of the analysis, it has been observed that hyperreal has an increasingly complex structure in the multi-system layout that can be associated with the technology world. In addition, with the developing virtual reality technology, the traces of a new world beyond hyper reality have been read. The interpretation has been made that while real leaves its place to hyper reality, hyper reality has begun to take a way to a new dimension of beyond hyperreal

PDF

___

Barthes, R. (1979). Göstergebilimin ilkeleri. (B. Vardar, & M. Rıfat, Çev.) Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Baudrillard, J. (2010). Sessiz yığınların gölgesinde-Toplumsalın sonu. (O. Adanır, Çev.) Ankara: Doğu Batı Yayınları.
Baudrillard, J. (2011). Simülakrlar ve simülasyon. (O. Adanır, Çev.) Ankara: Doğubatı Yayınları.
Bell, D. (1976). The cultural contradictions of capitalism. New York: Basic Books.
Berman, M. (2006). Katı olan herşey buharlaşıyor. (Ü. Altuğ, & B. Peker, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
Berryman, D. R. (2012). Augmented reality: a review,. Medical Reference Services Quarterly 31 (2), 212-218.
Best, S., & Douglas, K. (2016). Postmodern teori. (M. Küçük, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Cevizci, A. (2000). Felsefe sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları.
Cevizci, A. (2002). Aydınlanma felsefesi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
Cevizci, A. (2009). Felsefe tarihi. İstanbul: Say Yayınları .
Daşkıran, L. (2016). Sanal gerçeklik çağına hazır mısınız? Bilim ve Teknik , 66-73.
Demir, Y. (2001). Modernizmden postmodernimze geçiş süresinin dinamikleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi . Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Erol, M. (2012). İletişim sözlüğü. Ankara: Sofos Yayınları.
Güzel, M. (2014). Postmodern dönemde epistemolojik hakikat sorunu: baudrillard örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi . Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Hoffman, H. G., Hullfish, K. C., & Houston, S. J. (1995). Virtual-reality monitoring. Virtual Reality Annual International Symposium (s. 48-54). Research Triangle Park,North Carolina: IEEE Computer Society Press.
Huyssen, A. (2011). Postmodernitenin haritasını yapmak. M. Küçük içinde, Modernite Versus Postmodernite (s. 231-262). İstanbul : Say Yayınları .
Jeanniere, A. (2011). Modernite nedir? M. Küçük içinde, Modernite Versus Postmodernite (s. 111-124). Ankara: Say Yayınları .
Kant, I. (2005). Aydınlanma nedir? Liberal Düşünce , 10 (38-39), 225-230.
Karasar, N. (2018). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık
Kumar, K. (1995). Sanayi sonrası toplumdan postmodern topluma; çağdaş dünyanın yeni kuramları. (M. Küçük, Çev.) Ankara: Dost Kitabevi.
Meijsing, M. (2006). Real people and virtual bodies: How disembodied can embodiment be? Minds and Machines , 16 (4), 443 - 461.
Saklı, A. R. (2007). Kapitalist gelişim sürecinde fordizm ve post-fordizm. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi , 12 (44), 107-131.
Sarup, M. (2010). Post-yapısalcılık ve postmodernizm. (A. Güçlü, Çev.) İstanbul: Kırk Gece Yayınları.
Soykan, Ö. N. (1993). Türkiye'den felsefe manzaraları. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları .
Şimşek, M. E. (2016). Modernite, postmodernite ve bauman. İstanbul: Belge Yayınları .
Turner, G. (2016). İngiliz kültürel çalışmaları. (B. Özçetin, & D. Özçetin, Çev.) Ankara: Heretik Yayınları.
Türk Dil Kurumu. (tarih yok). Ağustos 20, 2020 tarihinde Sözlük: https://sozluk.gov.tr/ adresinden alındı
Türköne, M. (2006). Siyaset. Ankara: Lotus Yayınları.
Tüzen, H. (2008). Postmodernizmin mitosu. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi , 145-158.
Urry, J. (1999). Mekânları tüketmek. (R. G. Öğdül, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.