Din denilince esas itibariyle güzel ahlâktan söz etmiş oluruz. Diğer bir deyişle din, sâfi güzel ahlâktan ibarettir denilirse bütünüyle yanlış bir şey söylenmemiş olur denilebilir. Din, bütünüyle ahlâkî umdelerden oluşmaktadır. İnanç, ibadet, muamelat, savaş, barış ve diğer bütün alanlardaki faaliyetlerin gerçek amacı, her şeyden önce ahlâklı bir insan ve dolayısıyla da ahlaklı toplum kazanımıdır. Bu nedenledir ki dinin gerek sözel, gerekse de formel alanındaki kazanımların asıl hedefi olan ahlâk için insanoğluna bazı ritüeller üzerinden talim yaptırılmaktadır. Talimi yapılan şeyin kendisi değil, onun vasıtasıyla elde edilen değerin peşinde olan din ise, bu eylemsellik üzerinden kendisini her türlü katmanda başarıyla temsil edecek kişilikleri inşâ etmek istemektedir.