İbnü'l-İmâd adıyla tanınan Ebu'l-Feth 'Abdulhay b. Ahmed b. Muhammed b. el- 'Akerî' ed-Dımaşkî es-Sâlihî el-Hanbelî bir edebiyatçı, bir fıkıh alimi ve bir tarihçidir. İbnü'l-İmâd h. 1032 senesinde Şam'ın Sâlihiye kazâsında dünyaya geldi, bu devir Osmanlı İmparatorluğu idarecilerininin, Avrupa'nın güçlü devletlerini sarstıkları dönemdir. Sınırları Atlas Okyanusu'ndan İran'a oradan da istanbul'a uzanan bu dönem, bilindiği üzere aşırı sömürgeci devletlerin yıkılmasından hemen önceki devreye rastlamaktadır. İbnü'l-'İmâd çoçukluk devresini Şam'da geçirdi. Aralarında Eyyüb2 el-Halvetî'nin de bulunduğu devrin ileri gelen hocalarından büyük gayretlerle çeşitli sahalarda dersler aldı. Fıkıh ilmini semâ ve kırâat yöntemiyle hanbelî mezhebinden olan devrin Şam müftüsü İbn Fakîh Fussa3 ve bir diğer âlim Şemseddin el-Belban'dan4 aldı. Müellif daha sonra eğitimini Kâhire'de sürdürmek üzere seyahata çıkmış