OFİS YAPILARINDAKİ SOSYAL AMAÇLI ORTAK ALANLARDA İNSAN FAKTÖRÜ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Değişen yaşam koşulları içerisinde ofis yapıları günlük hayatta en çok zaman geçirilen mekanlar olarak karşımıza çıkmaktadır. Tarihsel süreçte bir çok biçimsel, işlevsel ve estetik değişim geçirmiş olan ofis yapıları, özellikle son yıllarda sosyal amaçlı ortak alan biçimlenmeleri ile dikkat çekmektedir. Ofis yapılarındaki sosyal amaçlı ortak alanların çalışanlar üzerinde olumlu etki oluşturduğu, yapılan az sayıda çalışma ile desteklenmektedir. Ancak literatürde bu mekanlar özelinde bir değerlendirme bulunmamaktadır. Bu sebeple bu çalışma hem tarihsel süreçte ofis yapılarının ve buna bağlı olarak ortak sosyalleşme alanlarının geçirdiği çeşitli değişimleri, insan faktörünün bu değişimler üzerindeki rolü ve temel literatürde ofis yapıları ve insan arasındaki ilişkiye yönelik görüşler hakkında genel bir kaynak oluşturmak amacı ile yapılmıştır. Yapılan literatür analizi ile pratikte varlığını sürdürürken, teoride karşılık bulamayan bu ortak alanlara insan bağlamından bir bakış açısı ileri sürülmüştür.

A RESEARCH ON HUMAN FACTOR IN COMMON SOCIAL AREAS OF OFFICE BUILDINGS

: Office buildings, as the places where the most time is spent in daily life in changing living conditions. These spaces, which have undergone a lot of formal, functional and aesthetic changes in the historical process, have attracted attention especially with the formation of common social areas in recent years. A small number of studies support the reality that social common areas in office buildings having positive effects on employees. However, there is no evaluation in literature regarding this areas of office buildings. For this reason, this study has been carried out with the aim of providing a general resource about the changes in office buildings and their social common areas in the historical process, the role of human factor on these changes and the opinions about the relationship between office buildings and human beings in literature. This literature analysis presents a perspective about social common areas of office buildings which continues to exist in practice but which can not be found in theory within the human context.

PDF

___

Bozdayı, Ayşe Müge. (2004). İç Mekan ve İnsan. Ankara: Ajansmat Matbaacılık.

Coates, M., Brooker, G., Stone, S. (2009). Görsel İç Mimarlık Sözlüğü. (N. Şık, Çev.). İstanbul: Literatür Yayınları

Çimen, Tuba. (2008). Teknolojik Gelişmelerin Sonucunda Değişen Üretim İlişkilerinin, Ofis Yapılarına Etkisi ve Ofis Mekanları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.

Erdönmez, Müyesser Ebru. (2005). Açık Kamusal Kent Mekanlarının Toplumsal İlişkileri Yapılandırmadaki Rolü, Büyükdere - Levent - Maslak Aksı. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.

Eren, İmre Özbek. (2014). Ofis Yapıları Tasarımında Deneysel Bir Alan Olarak Yapı Kabuğu. Mimarist Dergisi, 49, s. 50.

Göregenli, Melek. (2013). Çevre Psikolojisi: İnsan-Mekan İlişkileri. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.

Karslı, Umut Tuğlu. (2008). Sürdürülebilir Mimarlık Çerçevesinde Ofis Yapılarının Değerlendirilmesi ve Çevresel Performans Analizi İçin Bir Model Önerisi. (Yayımlanmamış Sanatta Yeterlilik Tezi). Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul.

Kavi, Eren. (2017). Çalışma Yaşamında Güncel Psikolojik Konular. Yalova: Dora Basım-Yayın.

Kerman, Evren. (2007). İş Motivasyonu ve Sonuçları: Bir Uygulama. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Kuruç, Ayşegül. (2014). Ofis Katı. Mimarist Dergisi, 49, s. 46-50.

Morval, Jean. (1985). Çevre Psikolojisine Giriş. (N. Bilgin, Çev.). İzmir: Ege Üniversitesi Basım Evi.

Savran, Sungur. (2007). Yalın Üretim ve Esneklik: Taylorizmin En Yüksek Aşaması. Devrimci Marksizm Dergisi, 3, s. 131-73.

Statt, David. (1994). Psychology And The Word Of Work. New York: NYU Press.

Tercan, Ahmet. (2014). Cam Cepheler Her Yerde. Mimarist Dergisi, 49, s. 45-59.

Toprak, Gökhan. (2014). Ofis Yapılarının, Tasarım Kriterleri ve Mekânsal Oluşumlar Üzerinden İncelenmesi: Ankara İli Eskişehir Yolu Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.