Günümüz sanatsal ifade biçimleri dinamik ve değişken bir yapı arz etmektedir. Bu çeşitlilik çağın getirdiği olanaklara göre biçimlenir. Bu değişken yapı içerisinde sanatçı, tanıklık etmekte olduğu zamanın dil ve söylem olanaklarına uygun medyumlarla kurar yapıtını. 1960 sonrası değişen sanat algısının ortaya çıkardığı yeni ifade biçimleri, sanat, sanatçı ve sanat yapıtı kavramlarını tartışmalı bir mecraya sürüklemiş, özellikle yapıt meselesini değişken bir gerçekliğe göre, sürekli devinen bir hal içerisine hapsetmiştir. Bu bağlamda bugün, 'Yeni Yapıt' olarak tanımlanabilen eseri, Modernizmden günümüze süregelen kültürel dönüşüm içerisinde ve mevcut sanat ortamını yöneten f/aktörler dahilinde kavramak gerekmektedir. Sanat yapıtının yeniden tanımlanması sürecinde yapılması gereken tespitin ise eserin varlığına değil töz'üne ilişkin olduğu ortadadır

Today’s artistic expression forms present a dynamical and changeable structure. This variability is shaped according to the opportunities of the period. In this changeable structure, the artist makes his or her work with the mediums that are suitable for the language and discourse opportunities of the time that he or she witnesses. New expression forms which were revealed by altered art perception after 1960 took the concepts of art, artist and artwork to a controversial ground, and caged the artwork issue, according to a changeable reality, in a situation that is constantly moving. In this context, today, a work that is defined as “New Artwork” needs to be perceived in accordance with the cultural transformation which has been continuing since Modernism up to now, and with the (f)actors conducting the art environment. Besides, it is obvious that an evaluation that is to be made during the re-definition process of artwork is related to the roots of work, not to the existence of it