DELEUZE’ÜN “KRİSTAL REJİM” KAVRAMI ÜZERİNDEN ROVNER VE ALFRAJİ’NİN ÇALIŞMALARINDAKİ İMGE ÜRETİMİNE BİR BAKIŞ

Video pratiğinde güncel olarak kullanılan yeni medya uygulamalarının sanat bağlamında ortaya çıkardığı kavramları inceleyen bu çalışma, imge üzerine bir odak geliştirmektedir. Deleuze’ün “imge kristal” adını verdiği rejim üzerinden Michal Rovner ve Sadik Kwaish Alfraji’nin çalışmaları incelenerek, videonun hem yapısal hem de kavramsal çerçevesine yeni bir bakış açısı oluşturulması hedeflenmektedir. Sanatçıların zengin imge dünyaları, hareketli görüntülerin deneysel tavrı ve yaşam arasındaki bağıntıda ortaya çıkmakla birlikte, aynı zamanda dijital görüntüler ile bugünün nesnel dünyası arasında bağlantıları da ortaya çıkarmaktadır. Bu çalışmada ilkin videonun sanat bağlamında yeni teknolojilerle kurduğu etkileşimde bedenin ve aracın konumları tartışılacak, sonrasında ele alınan sanatçı örneklerinden beden, göç, yersizyurtsuzluk kavramları araştırılacaktır. Dolayısıyla tüm bu tartışmalar neticesinde imgenin ele avuca sığmaz bağlamları Deleuze’ün bakışıyla birlikte farklılaşacaktır.

A VIEW OF THE IMAGE PRODUCTION IN ROVNER AND ALFRAJİ’S WORKS BY DELEUZE’S CONCEPT OF “CRYSTAL REGIME”

This study, examining the concepts created by the new media applications used currently in the practice of video in the context of art, develops a focus on the image. The multilayered structure of this focus aims to create a new perspective on both the structural and conceptual framework of the video by examining the work of Michal Rovner and Sadik Kwaish Alfraji through the regime called “image crystal” by Deleuze. The rich image worlds of artists emerge in the relation between the empirical manners of the moving images and the life, and reveals connections it establishes in today’s world with digital images. First of all, the position of body and instrument in the interaction that video has formed with new technologies in the context of art will be discussed, and then the concepts of body, migration, and deterritorialization will be investigated through artists dealt with. As a result of all these discussions, the uncontrollable contexts of the image will differ with the perspective of Deleuze.

___

Akgün, Ozan Utku. (2014). Gilles Deleuze’ün “Kuvvetler Düşüncesi” Bağlamında Samuel Beckett’in Kısa Oyunları. Docplayer. Erişim: 10.07.2019. http://docplayer.biz. tr/34117082-Gilles-deleuze-un-kuvvetler-dusuncesi-baglaminda-samuel-beckett-in-kisa-oyunlari.html

Beckett, S., Deleuze, G. (2019). Quad ve diğer televizyon oyunları- Bitik. (C. Gündüz, A. O. Gültekin, Çev.). İstanbul: Norgunk.

Borusan Contemporary. (25 Kasım 2015). Michal Rovner-Parçalanmış Zaman (Video Dosyası). Erişim: 18.07.2019. https://vimeo.com/146881813

Burnett, Ron. (2012). İmgeler Nasıl Düşünür? (G. Pusar, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.

Deleuze, Gilles. (1997). Cinema 2- The Time- Image. (H.Tomlinson, R. Galeta, Çev.). Minneapolis: University of Minnesota Press.

Deleuze, Gilles. (2013). Müzakereler. (İ. Uysal, Çev.). İstanbul: Norgunk.

Deleuze, Gilles. (2014). Hareket İmge. (S. Özdemir, Çev.). İstanbul: Norgunk.

Deleuze, Gilles. (2016). Ampirizm ve Öznellik. (E. Nahum, Çev.). İstanbul: Norgunk.

Deleuze, Gilles. (2016). Edimsel ve Virtüel. (H. Yücefer, Çev.). Cogito, 82, s. 14-18.

Deleuze, Gilles. (2017). Fark ve Tekrar. (B. Yalım, E. Koyuncu, Çev.). İstanbul: Norgunk.

e-flux. (2017). Sadik Kwaish Alfraji: Once Upon A Time: Hadiqat Al Umma (Maraya Art Centre). Erişim:18.07.2019. https://www.e-flux.com/announcements/97419/sadik-kwaish-alfrajionce-upon-a-time-hadiqat-al-umma/

Gürkan, Hasan. (2013). Modernleşme ve Postmodernizm İçerisinde Gilles Deleuze’ün Tarih Anlayışı Üzerine Bir İnceleme. Turkish Studies, 8/11, s. 131-148.

Holland, Eugene W. (2013). Deleuze ve Guattari’nin Anti-Oedipus’u. (A.Utku, M. Erkan, Çev.). İstanbul: Otonom.

Kabra, Fawz. (2015). Being Sadik: Home, Existence, and Figures in the Shadows. Erişim: 13.07.2019. https://www.barjeelartfoundation.org/wp-content/uploads/2015/03/ Fawz-Kabra_Interview-with-Sadik-Kwaish-Alfraji_BAF.pdf

Knupp, Kristen. (30 Ocak 2019). İnterview with Michal Rovner- Leaving a Permanent Mark. Artdecision. Erişim: 20.07.2019. https://artdecision.eu/interview-with-michal-rovner-leaving-a-permanent-mark/

Martin-Jones, David. (2014). Sinemada Hareket-İmajlar ve Melez-imajlar. (M.Özbank, Y. Başkavak, Çev.). Eda Çaça (Haz.). Yeni Bir Bakışla Deleuze, s. 109-122. İstanbul: Kolektif Kitap.

Muller, N., Balaghi, S., Alfraji, S. K. (2015). Sadik Kwaish Alfraji. Amsterdam: Schilt Publishing.

Rajchman, John. (2013). Deleuze Bağlantıları. (B. Şannan, Çev.) İstanbul: Bağlam Yayınları.

Ruya Foundation. (2015). A Tapestry Woven in My Soul: Sadik Kwaish Alfraji on childhood recollections that shaped him as an artist. Ruyafoundation. Erişim: 13.07.2019. https:// ruyafoundation.org/en/2016/01/3059/

Sauvagnargues, Anne. (2010). Deleuze ve Sanat. (N. Sarıca, Çev.) Ankara: De Ki Basım Yayım.

Sutton, Damian. (2014). Sanal Yapılar ve İnternet. (M.Özbank, Y. Başkavak, Çev.). Eda Çaça (Haz.). Yeni Bir Bakışla Deleuze, s. 47-61. İstanbul: Kolektif Kitap.

Sutton, D., Martin-Jones, D. (2014). Süre Nedir?. (M.Özbank, Y. Başkavak, Çev.). Eda Çaça (Haz.). Yeni Bir Bakışla Deleuze, s. 103-108. İstanbul: Kolektif Kitap.

Sütçü, Özcan Yılmaz. (2005). Kaosla Kavga: Kavram ve Duyum. Şenol Erdoğan ve Rene Corbin (Ed.). Gilles Deleuze’de İmge Hareketi Olarak Sinemanın Felsefesi, s. 51-106. İstanbul: Es Yayınları.

Ulusoy Akgül, İpek. (2014). Existence through the Eyes of Sadik Kwaish Alfraji. Ayyam Gallery. Erişim: 24.07.2019. http://images.exhibit-e.com/www_ayyamgallery_com/ Sadik_Alfraji_Catalogue.pdf

Yetişkin, Ebru. (2011). Sinematografik Düşünebilmek: Deleuz’ün Sinema Yaklaşımına Giriş. İletişim Fakültesi Dergisi, 40, s. 123-141.

Yücefer, Hakan. (2016). Potansiyelleri Düşünmek Deleuze’de Virtüellik, Oluş ve Tarih. Cogito, 82, s. 87-118.