Kent Bağlamında Heykel Sempozyumları ve Kamu Kurumları

Makalede ülkemizde Cumhuriyet’in ilanından günümüze dek anıt ve kent bağlamında heykel sempozyumları üzerine eleştirel bir yaklaşımla çözümlemeler yapılmıştır. Bu noktada bazı kurum ve kuruluşlar ile yönetimlere düşen görevler alternatif örnekler üzerinden derlenerek sunulmuştur. Metnin özeli, Malatya İnönü Üniversitesi’nin 2014 yılında düzenlediği taş heykel sempozyumu örneğinden yola çıkarak ülkemizde kent ve heykel arasında kurulan bağlantının “ortak değerler” üzerinden oluşturulabilecek yeni sanatsal etkinliklerde vücut bulmasını sağlamaktır. Diğer taraftan ise bu süreçte görev üstlenmesi gereken kurum ve kuruluşlara yönelik önerileri içermektedir. Başka bir deyişle heykel sempozyumlarının kent bağlamında önemine de örnek teşkil eden bu makalede vurgulanan nokta anıt ve heykellerin halk ile buluşması ve kabulü noktasında belli başlı kurum ve kuruluşlara düşen görevler dile getirilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Heykel Sempozyumu, Kamu Kurumu, Kent, Atatürk Kültür Merkezi, İnönü Üniversitesi

PDF

___

Kaynakça
Duben, İ. (2007). Türk Resmi ve Eleştirisi (1880-1950). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Elibal, G. (1973). Atatürk ve Resim Heykel. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
Gezer H. (1984). Cumhuriyet Dönemi Türk Heykeli. Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Gürçay S. (2016). “Duha Koca Oğlu Deli Dumrul” Hikâyesinin Göstergebilimsel Açıdan İncelenmesi”, Aydın Türklük Bilgisi, Yıl 2, Sayı 3, syf 23-48.
Öndil, N. (2003). “Cumhuriyet’in Kültür Politikası ve Sanat”, Sanat Dünyamız, Güz, (89):144-157, ISSN:1300-2740.
Özdemir, N. (2010), “Mizah, Eleştirel Düşünce ve Bilgelik: Nasreddin Hoca”, Millî Folklor, (Sayı: 87), ss. 27-40.
Sönmez, B. (2015) “1980’lerde Kamusal Alan Heykelleri: Ankara ve İstanbul”, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sanat Tarihi ABD, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.