GEATANO DONİZETTİ’NİN FLÜT VE PİYANO SONATININ FORM, TEKNİK VE MÜZİKAL ANALİZİ

Bestelediği yetmiş kadar opera ile on dokuzuncu yüzyıl İtalyan operasının en önemli bestecileri arasında yer alan Gaetano Donizetti (1797-1848), genellikle opera bestecisi kimliği ile tanınsa da, farklı stilleri de içeren 611 eseri bulunmaktadır. Bestelediği çalgı müziği eserlerinin sayısı çok olmamakla birlikte, çalgı repertuvarına seçkin ve özgün eserler kazandırdığı bilinmektedir. Bu çalışmada form, teknik ve müzikal analizi yapılan Flüt ve Piyano Sonatı (1819), gerek mesleki müzik eğitimi veren kurumlarda sıklıkla eğitim materyali olarak kullanılması, gerekse pek çok flüt ve piyano sanatçısının konser repertuvarında yer alması bakımından flüt ve piyano literatüründe önemli bir yere sahiptir. Bu çalışmada gerçekleştirilen analiz yoluyla, Gaetano Donizetti’nin eserlerindeki armonik, melodik ve ritmik ögeler, form yapıları ve kullanılan çalgı teknikleri gibi bestecinin karakteristik özelliklerini yansıtan müzikal yapılar ortaya konmuştur. Çalışmanın amacı icracı, akademisyen ve mesleki müzik eğitimi alan öğrencilerin yapılan analizlerden faydalanarak eseri daha bilinçli seslendirebilmesini sağlamak ve eser ile ilgili çalışma önerileri vererek çalgı eğitimine katkı sağlamaktır.

Anahtar Kelimeler:

Gaetano Donizetti, Flüt, Piyano, Sonat, Romantik Dönem

PDF

___

Ashbrook, W. (1983). Donizetti and his operas. Cambridge: Cambridge University Press.
Boran, İ. & Şenürkmez, K. Y. (2010). Kültürel tarih ışığında çoksesli batı müziği. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Cangal, N. (2011). Müzik formları. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Donizetti, G. (Besteci). (1969). Flüt ve Piyano Sonatı [Nota]. Frankfurt: Henry Litolff's Verlag/C. F. Peters (Orijinal eser 1819’da yayınlanmıştır).
Dubois, T. (1921). Traité D'Harmonie Théorique et Pratique. Paris: Heugel.
Ferris, G. T. (1891). Great Italian and French composers. Dodo Press.
Frizza, R. & Orchestra filarmonica marchigiana (2009). Donizetti: Maria Stuarda [CD-ROM]. USA: Naxos Rights International Ltd.
Griffiths, P. (2010). Batı müziğinin kısa tarihi. (M. H. Spatar, Çev). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. Hodeir, A. (1967). The forms of music. New York: Walker and Company.
Jennings, N. L. (1987). Gaetano donizetti (1797-1848): the evolution of his style leading to the production of “anna bolena” in 1830. (Doktora tezi). ProQuest Dissertations & Theses Global veri tabanından elde edildi. (Erişim no: 8714336).
Louis, R. & Thuille, L. (2012). Harmonielehre. Hamburg: Severus Verlag.
Michels, U. & Vogel, G. (2013). Müzik atlası. (S. Uçar, Çev). İstanbul: Alfa Basım Yayın Dağıtım.
Rimsky-Korsakoff, N. (1910). Traité d'harmonie théorique et pratique. Paris: Alphonse Leduc.
Rosen, Charles (1988). Sonata Form. New York: W. W. Norton & Company.
Rota, M. & Bergamo Musica Festival Orchestra and Chorus. (2008). Donizetti: Roberto Devereux [CD-ROM]. USA: Naxos Rights International Ltd.
Say, A. (2002). Müzik sözlüğü (1. bs.). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Schmeiser, H. & Fossi, M. (2013). Schubert: Variations on Trockne Blumen [CD-ROM]. Monmouth: Nimbus Records at Wyastone Leys.
Schonberg, H.C. (2013) Büyük besteciler. (A. F. Yıldırım, Çev). İstanbul: Doğan Kitap.