Yaşadığı zamanın ve bundan yüzyıllar sonraki modern dönemin şüphesiz en meşhur ve en tartışmalı isimlerinden/figürlerinden biri Hanbelî alim İbn Teymiyye’dir (ö. 1328). 14. yüzyıl İslam dünyasının temel meselelerine dair sayısız fetva kaleme almış ve usûlü’d-dîn, fıkıh, hadis, tefsir gibi birçok ilmin aslî konularını kapsayan hacimli eserler yazmıştır. İbn Teymiyye’nin hem entelektüel ve ilmî duruşuna hem de serdettiği görüşlere dair ilk olarak zikredilmesi gerekenlerden biri onun zamanın genel kabul gören dini inanç ve pratiklerinin neredeyse tamamına muhalif oluşudur. Döneminin ana akım görüşlerine şiddetle muhalefet etmesi sebebiyle Şam zindanlarında birçok kere mahkûmiyeti tecrübe etmiş ve yine zindanda kalemi ve mürekkebi tükendikten kısa bir süre sonra vefat etmiştir. Bu muhalif duruş kendisinden sonraki zamana da sirayet etmiş İbn Teymiyye’nin fikirleri bir yandan çok eleştirilmiş bir yandan ise aşırı uç olarak tanımlanabilecek birçok dinî ve siyasî grup tarafından benimsenmiştir. Buna benzer zıt bir eğilim İbn Teymiyye ile ilgili akademik literatürde de kendini göstermiş özellikle de Batı’da yapılan çalış-malarda bir grup araştırmacı onu yeterli ilmî derinliğe sahip olmayan “litera-list” bir İslâmî figür olarak sunarken diğer grup daha mutedil bir yaklaşım benimsemiş ve onun entelektüel mirasını ve düşünce dünyasını anlamak amacıyla eserlerini incelemiştir. Değerlendirmemize konu olan kitap ikinci gruba dahildir.

Yaşadığı zamanın ve bundan yüzyıllar sonraki modern dönemin şüphesiz en meşhur ve en tartışmalı isimlerinden/figürlerinden biri Hanbelî alim İbn Teymiyye’dir (ö. 1328). 14. yüzyıl İslam dünyasının temel meselelerine dair sayısız fetva kaleme almış ve usûlü’d-dîn, fıkıh, hadis, tefsir gibi birçok ilmin aslî konularını kapsayan hacimli eserler yazmıştır. İbn Teymiyye’nin hem entelektüel ve ilmî duruşuna hem de serdettiği görüşlere dair ilk olarak zikredilmesi gerekenlerden biri onun zamanın genel kabul gören dini inanç ve pratiklerinin neredeyse tamamına muhalif oluşudur. Döneminin ana akım görüşlerine şiddetle muhalefet etmesi sebebiyle Şam zindanlarında birçok kere mahkûmiyeti tecrübe etmiş ve yine zindanda kalemi ve mürekkebi tükendikten kısa bir süre sonra vefat etmiştir. Bu muhalif duruş kendisinden sonraki zamana da sirayet etmiş İbn Teymiyye’nin fikirleri bir yandan çok eleştirilmiş bir yandan ise aşırı uç olarak tanımlanabilecek birçok dinî ve siyasî grup tarafından benimsenmiştir. Buna benzer zıt bir eğilim İbn Teymiyye ile ilgili akademik literatürde de kendini göstermiş özellikle de Batı’da yapılan çalış-malarda bir grup araştırmacı onu yeterli ilmî derinliğe sahip olmayan “litera-list” bir İslâmî figür olarak sunarken diğer grup daha mutedil bir yaklaşım benimsemiş ve onun entelektüel mirasını ve düşünce dünyasını anlamak amacıyla eserlerini incelemiştir. Değerlendirmemize konu olan kitap ikinci gruba dahildir.