___

• Aksoy, B. (2008). Geçmişin Musiki Mirasına Bakışlar, İstanbul: Pan Yayınları. • Aksoy, B. (2015). Seksen Yıl Sonra Pentatonizm: Macarlar ve Biz. http://www.musikidergisi.net/?p=2810 (Access: 1 June 2015) • Arel, H. S. (1948a). “Türk Mûsikisi Nasıl İlerler”, Mûsiki Mecmuası, 1: 3-5. • Arel, H. S. (1948b). “Türk Mûsikisinin Tarihi”, Mûsiki Mecmuası, 3: 3-5. • Arel, H. S. (1948c). “Yeni Türk Mûsikisinin Tarihine Dair”, Mûsiki Mecmuası, 4: 3-5. • Arel, H. S. (1949a). “Niçin Türk Mûsikisine Taraftarım”, Mûsiki Mecmuası, 11: 3-5. • Arel, H. S. (1949b). “Sümerliler ve Sümer Mûsikisi”, Mûsiki Mecmuası, 13. • Arel, H. S. (1949c). “Sümerliler ve Sümer Mûsikisi II”, Mûsiki Mecmuası, 14: 3-5. • Arel, H. S. (1949d). “Sümerliler ve Sümer Mûsikisi III”, Mûsiki Mecmuası, 15: 3-5. • Arel, H. S. (1949e). “Sümerliler ve Sümer Mûsikisi IV”, Mûsiki Mecmuası, 16: 3-5. • Arel, H. S. (1964). Türk Musikisi Üzerine İki Konferans, İstanbul: İleri Türk Musikisi Konservatuarı Yayınları. • Arel, H. S. (1964). Türk Mûsikisi Üzerine İki Konferans, İstanbul: İleri Türk Mûsikisi Konservatuarı. • Arel, H. S. (1990). Türk Mûsikisi Kimindir? Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. • Arslan, F. (2015). Vâhitname: Mûsikişinas-Halkbilimci Vâhit Lütfi Salcı, İstanbul: Mavi Yayıncılık. • Atatürk, M. K. (1959). Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. • Ayas, G. (2014). Musiki İnkılabı’nın Sosyolojisi: Klasik Türk Müziği Geleneğinde Süreklilik ve Değişim, İstanbul: Doğu Kitabevi. Ayas, G. (2015a). “Bektaşi Nefesleri Özelinde Gökalpçi Hars-Medeniyet İkiliğine Eleştirel Bakış”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 22(73): 153-172. • Ayas, G. (2015b). Müzik Sosyolojisi: Sorunlar-Yaklaşımlar-Tartışmalar, İstanbul: Doğu Kitabevi. • Balkılıç, Ö. (2009). Cumhuriyet, Halk ve Müzik, İstanbul: Tan Yayınları. • Behar, B. E. (1992). İktidar ve Tarih, Türkiye’de Resmi Tarih Tezinin Oluşumu (1929-1937), İstanbul: Afa Yayınları. • Berktay, H. (1983). Cumhuriyet İdeolojisi ve Fuat Köprülü, İstanbul: Kaynak Yayınları. • Copeaux, E. (1998). Türk Tarih Tezi’nden Türk-İslam Sentezine, trans. Ali Berktay, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları. • Çağatay, A. R. (193?). İlk Müsveddeye Karşı Yapılan Tenkitlere Cevap, “Türk Tarihinin Ana Hatları” eserinin müsveddeleri, seri II, no. 6 / A, Akşam Matbaası, İstanbul, no date. • Çağatay, A. R. (1933). Türk Tarihinin Ana Hatları Eserinin Müsveddeleri, Seri: II, No: 26, Ankara, Türk Tarih Kurumu. • Çağatay, A. R. (1934). “Garp Mûsikisinin Esası Eski Türk Mûsikisidir”, Akşam, 8 Teşrinisani 1934. • Deren, S. (2007). “Kültürel Batılılaşma”, Modern Türkiye’de Siyasal Düşünce Cilt III Modernleşme ve Batıcılık, ed. Tanıl Bora-Murat Gültekingil, İstanbul: İletişim Yayınları. • Gazimihal, M. R. (1928). “Musiki Halkiyyatı”, Milli Mecmua, IX(104): 1677- 9. • Gazimihal, M. R. (1936). Türk Halk Müziklerinin Kökeni Meselesi, İstanbul: Akşam Matbaası. • Gökalp, Z. (1923a). “Bedii Türkçülük”, Yeni Mecmua, 30 Ağustos. • Gökalp, Z. (1923b). Türkçülüğün Esasları, Ankara: Matbuat ve İstihbarat Matbaası. • Hosbawm, E. (1983). “Introduction: Inventing Traditions”, Invention of Tradition (ed. E. Hobsbawm and T. Ranger), Cambridge: Cambridge University Press. • Karabey, L. (1963). Garplı Gözüyle Türk Musikisi, İstanbul: Doğan Güneş Yayınları. • Kasaba, R. (1997). “Kemalist Certainties and Modern Ambiguities”, Rethinking Modernity and National Identity in Turkey (ed. S. Bozdoğan and R. Kasaba), Washington: University of Washington Press. • Komsuoğlu, A. ve N. S Turan (2005). “Modernization Efforts and Music Reforms in Turkey (1923-1946)”, Acta Asiatica Varsoviensia, XVIII: 19-30. • Lewis B. (1968). The Emergence of Modern Turkey, second edition, Oxford: Oxford University Press. Mardin, Ş. (1997). İdeoloji, İstanbul: İletişim Yayınları. • McCants,W. F. (2012). Kültür Mitleri Tanrıları Yaratmak Ulusları İcat Etmek, trans. Merve Tabur, İstanbul: İthaki Yayınları. • Mesut Cemil (1936). “Keman Saksofon Türk Çalgılarıdır”, Akşam, 26 Mart • Özkan, İ. H. (2003). Türk Musikisi Nazariyatı ve Usulleri, İstanbul: Ötüken Yayınları. • Rauf Yekta (1934). “Önsöz”, Mevlevi Ayinleri I, İstanbul Konservatuarı Tasnif ve Tespit Heyeti, İstanbul: İstanbul Konservatuarı Yayınları. • Refiğ, G. (2012). Atatürk ve Adnan Saygun Özsoy Operası, İstanbul: Boyut Yayınları. • Reşit Galip (1933). “Türk Tarih İnkılâbı ve Yabancı Tezler”, Ülkü, II (9): 164- 177. • Safa, P. (2000). Fatih-Harbiye, İstanbul: Ötüken Yayınları. • Salcı, V. L. (1940). Gizli Türk Halk Musikisi ve Türk Musikisinde Armoni Meseleleri, İstanbul: Numune Matbaası. • Salcı, V. L. (1941). Türk Dini Oyunları, İstanbul: Numune Matbaası. • Saygun, A. A. (1936).Türk Halk Musikisinde Pentatonizm, İstanbul: Numune Matbaası. • Saygun, A. A. (1982). Atatürk ve Musiki O’nunla Birlikte O’ndan Sonra, Ankara: Sevda Cenap And Müzik Vakfı Yayınları. • Saygun, A. A. (1986). “Türk Halk Musıkisinde Pentatonizm Broşürü Üzerine”, Orkestra, 160. • Tekelioğlu, O. (1996). “The Rise of a Spontaneous Synthesis: The Historical Background of Turkish Popular Music”, Middle Eastern Studies, XXXII (2): 194-215. • TTK Heyeti (1930). Türk Tarihinin Ana Hatları, İstanbul: Devlet Matbaası. • Üstel, F. (1993). “Musiki İnkılabı ve Aydınlar”, Tarih ve Toplum, XIX (113)