Okul Öncesi Çocuklarının Çekingenlik Davranışları Üzerine Oyun Terapisi Uygulamalarının Etkisi

Bu araştırmanın amacı, okul öncesi dönemde oyun terapisinin çekingenlik davranışı olan bir çocuk üzerindeki etkisinin ebeveyn ve öğretmen değerlendirmeleri aracılığıyla incelenmektir. Araştırma, 2014–2015 eğitim öğretim yılında Denizli ili Sarayköy ilçesinde bulunan Sarayköy Merkez Mükerrem Tokat Anaokulu’nda öğrenimine devam eden altı yaş grubundan bir çekingen öğrencinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada tek denekli desenlerden AB deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularından elde edilen sonuçlar, araştırmanın denenceleri doğrultusunda incelendiğinde, çekingenlik davranışı olan okul öncesi dönem çocuğuna uygulanan oyun terapisi sonrasında anneden ve öğretmenden alınan değerlendirmeler, duygusal sorunların, akran ilişkileri problemlerinin ortadan kalktığını ve prososyal davranışların büyük oranda arttığını belirlemektedir. Sonuç olarak oyun terapisi programının okul öncesi dönem çocuğunun çekingenlik davranışında anlamlı bir etkisi olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Oyun terapisi, okul öncesi dönem, çekingenlik, tek denekli desen

Effect of Play Therapy Applications on Shyness Behaviors of Pre-school Children

The purpose of this research is to examine the impact of play therapy on a child who have shyness behavior through parent and teacher evaluations in preschool. The research was carried out with the participation of one shy student from six age groups who has been registered at 2014-2015 academic year in Sarayköy Central Mükerrem Tokat Kindergarten in Sarayköy, Denizli. AB experimental design was used from single subject design in the study. When results of the research examined, according to child’s mother and teacher, play therapy intervention reduced emotional problems and peer relation problems and caused increase in prosocial behaviors. It could be said that play therapy program might have effective and significant impact on preschool children who have shyness behavior.

Keywords:

Play therapy, preschool, shyness, single subject design,

PDF

___

Akandere M (2002) Sportif Oyunlara Hazırlayıcı Toplu Eğitsel Oyunlar. Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
Akandere M (2003) Eğitici Okul Oyunları. Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
Avşar NÖ (2012) Çekingenlik. Eğitimde Yansımalar Dergisi, 32:5-6.
Axline V (1948) Some observations on play therapy. J Consult Psychol, 11:61-69.
Beers P (1985) Focused videotape feedback psychotherapy as compared with traditional play therapy in treatment of the oppositional disorder of childhood (Doctoral thesis). Illinois, University of Illinois at Urbana–Champaign.
Bratton SC, Ray D, Rhine T, Jones L (2005) The efficacy of play therapy with children: A meta-analytic review of treatment outcomes. Prof Psychol Res Pr, 36:376-390.
Bratton SC, Baggerly JN, Ray DC (2010) Child-Centered Play Therapy Research. Washington DC, American Psychological Association.
Buchalter SI (2004) A Practical Art Therapy. London, Jessica Kingsley Publishers.
Çelikoğlu C (1990) 3–6 yaş arası çocukların oyuncak tercihlerinde cinsiyet faktörünün etkisinin incelenmesi (Uzmanlık tezi). Ankara, Hacettepe Üniversitesi.
Goodman R (1997) The strengths and difficulties questionnaire: a research note. J Child Psychol Psychiatry, 38:581-586.