Sevler YILDIZ, Aslı KAZĞAN, Osman KURT, Burcu SIRLIER EMİR

Adli Psikiyatri Servisinde Tedavi Gören Hastalarda Çocukluk Çağı Travması ve Dissosiyatif Belirtiler

Bu çalışmada, suç işlemiş olup adli psikiyatri servisinde takip edilen kişilerdeki dissosiyatif belirti yaygınlığı ve çocukluk çağı travmalarının klinik değişkenler ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya Elazığ Şehir Hastanesi Yüksek Güvenlikli Adli Psikiyatri (YGAP) servisinde takip edilen 55 hasta dahil edildi. Tüm katılımcılara yarı yapılandırılmış sosyodemografik veri formu, Çocukluk Çağı Travma Ölçeği (CTQ-28) ve Dissosiyatif Yaşantılar Ölçeği (DES) uygulandı. Bu çalışmada duygudurum bozukluğu tanılı suç işlemiş hastalarda DES toplam puanını 26,7±11,9 saptandı. DES amnezi, depersonalizasyon/derealizasyon alt puanları ile CTQ-28 fizikselistismar, fiziksel ihmal, cinselistismar ve minimalizasyon alt puanları arasında pozitif yönde anlamlı bir korelasyon tespit edildi. Araştırma bulgularına göre suç işleyen duygudurum bozukluğu tanılı hastalarda dissosiyatif yaşantılara sahip olma sıklığı düşük, diğer psikiyatrik hasta gruplarında ise yüksektir. Ayrıca bulgular suç işlemiş psikiyatri hastalarında dissosiyatif belirtiler ve çocukluk çağı ihmal-istismar açısından da rutin olarak araştırılması gerektiğini düşündürmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Adli psikiyatri, çocukluk çağı travması, dissosiyatif belirtiler

Childhood Trauma and Dissociative Symptoms in Patients Treated in the Forensic Psychiatry Service

The aim of this study was to investigate the prevalence of dissociative symptoms and the relationship between childhood traumas and clinical variables in individuals who have committed crimes and are followed up in the forensic psychiatry service. 55 patients followed in Elazig City Hospital High Security Forensic Psychiatry (YGAP) service were included in the study. A semi-structured sociodemographic data form, Childhood Trauma Scale (CTQ-28) and Dissociative Experiences Scale (DES) were administered to all participants. The DES total score was 26.7±11.9 in delinquent patients with a diagnosis of mood disorder. A positive and significant correlation was found between DES amnesia, depersonalization/derealization subscores and CTQ-28 physical abuse, physical neglect, sexual abuse and minimalization subscores. According to the research findings, the frequency of having dissociative experiences is low in delinquent mood disorder patients, while it is high in other patient groups. It also suggests that it should be routinely investigated in terms of dissociative symptoms and childhood neglect-abuse in psychiatric patients who have committed crimes.

Keywords:

Forensic psychiatry, childhood trauma, dissociative symptoms,

PDF

___

KAYNAKLAR Aas M, Henry C, Andreassen OA, Bellivier F, Melle I, Etain B (2016) The role of childhood trauma in bipolar disorders. International journal of bipolar disorders, 4(1):1-10.
Aksoy A, Ögel K (2003) Kendine zarar verme davranisi/Self-injurious behavior. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 4(4):226.
Algül A, Ates MA, Gülsün M, Doruk A, Semiz ÜB, Basoglu, C et al. (2009) The relationship between self-mutilation, aggression, childhood trauma history and dissociative experiences in antisocial personality disorder. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10(4):278.
Assari S (2020) Family socioeconomic status and exposure to childhood trauma: Racial differences. Children, 7(6):57.
Baker D, Hunter E, Lawrence E, Medford N, Patel M et al. (2003) Depersonalization disorder: Clinical features of 204 cases. British Journal of Psychiatry, 182(5):428-433.
Bernstein DP, Fink L, Handelsman L, Foote J, Lovejoy M, Wenzel K et al. (1994) Initial reliability and validity of a new retrospective measure of child abuse and neglect. Am J Psychiatry, 151:1132-1136.
Bernstein EM, Putnam FW (1986) Development, reliability and validity of a dissociation scale. J Nerv Ment Disord, 47:285-293. Brodsky BS, Cloitre M, Dulit RA (1995) Relationship of dissociation to self-mutilation and childhood abuse in borderline personality disorder. Am J Psychiatry, 152:1788-1792.
Butler LD, Palesh O (2004) Spellbound: Dissociation in the movies. Journal of Trauma and Dissociation, 5(2):61–87.
Covey HC, Menard S, Franzese RJ (2013) Effects of adolescent physical abuse, exposure to neighborhood violence, and witnessing parental violence on adult socioeconomic status. Child maltreatment, 18(2):85-97.
Deniz D (2017). Suç işleyen bireylerde çocukluk çağı travmaları ve dissosiyatif yaşantıların sıklığı. Turkiye Klinikleri J Foren Sci Leg Med, 14(2):34-47.
Dönmezler S (2001) Kişilere ve Mala Karşı Cürümler. 16. Bası. Beta Yayıncılık, İstanbul.
Eastman N, Adshead G, Fox S, Latham R, Whyte S (2012) Forensic Psychiatry. New York, Oxford University Press.
Evren C, Ögel K (2003) Alkol/madde bağımlılarında dissosiyatif belirtiler ve çocukluk çağı travması, depresyon, anksiyete ve alkol/madde kullanımı ile ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 4(1):30-37.
Freyd JJ (1996). Betrayal Trauma. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Golshani S, Ghanbari S, Firoozabadi A, Shakeri J, Hookari S, Rahami B et al. (2020) Dissociative Symptoms and Self-Reported Childhood and Current Trauma in Male Incarcerated People with Borderline Personality Disorder–Results from a Small Cross-Sectional Study in Iran. Neuropsychiatric disease and treatment, 16:2407.
Gürkan Ş, Tatlıdil Yaylacı E, Özdemir Ç, Çatli B, Yalçın Şahiner Ş, Gürkan D et al. (2019) Suç işlemiş ve işlememiş şizofreni hastalarının sosyodemografik verileri, psikopati ve saldırganlık düzeylerinin karşılaştırılması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 20(3).
İnan S, Yıldızhan E, Öncü F (2018). İnsana Yönelik Ciddi Suç İşleyen Adli Psikiyatri Olgularının Hastalık Öyküleri, Sosyodemografik ve Suç Özellikleri. Turk Psikiyatri Derg, 29(4).
Kılıç B (2019). Obsesif kompulsif belirtilerin çocukluk çağı travma türleri ve dissosiyatif yaşantılarla ilişkisi. (Yüksek lisans tezi). Işık Üniversitesi.
Kızmaz Z (2004). Öğrenim Düzeyi ve Suç: Suç-Okul İlişkisi Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2):291-319.
Lymburner JA, Roesch R (1999) The insanity defense: Five years of research (1993-1997); International Journal of Law and Psychiatry, 22(3-4):213-240.
Lyssenko L, Schmahl C, Bockhacker L, Vonderlin R, Bohus M, Kleindienst N (2018) Dissociation in psychiatric disorders: a meta-analysis of studies using the dissociative experiences scale. American Journal of Psychiatry, 175(1):37-46.
Martin T (2001) Something special: Forensic psychiatric nursing. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 8:25-32.
Moskowitz A, Read J, Farrelly S, Rudegeair T, Williams O (2009). Are psychotic symptoms traumatic in origin and dissociative in kind. Dissociation and the dissociative disorders: DSM-V and beyond, 521-533.
Öncü F, Soysal H, Uygur N, Özdemir F, Türkcan S, Yeşilbursa D, et al. (2002) Zorunlu klinik tedavi sonrası yineleyici suç işleyen adli psikiyatri olgularının tanı ve suç niteliği açısından değerlendirilmesi. Düşünen Adam, Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 15(3):132-148.
Perzow SE, Petrenko CL, Garrido EF, Combs MD, Culhane SE, Taussig HN (2013) Dissociative symptoms and academic functioning in maltreated children: A preliminary study. Journal of trauma & dissociation, 14(3):302-311.
Ray W (1996). Dissociation in Normal Populations. In: Michelson L, Ray W, editors. Handbook of Dissociation. New York: Plenum Press.
Şar V, Kundakçı T, Kızıltan E (1997) Disosiyatif Yaşantılar Ölçeği’nin (DES-II) geçerlik ve güvenirliği. 33. Ulusal Psikiyatri Kongresi, Bildiri Tam Metin Kitabı, 55-64.
Şar V, Öztürk E, İkikardeş E (2012) Çocukluk Çağı Ruhsal Travma Ölçeğinin Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenirliği. Türkiye Klinikleri, 32:1054-1063.
Şar V (2018) Büyük Resim. https://www.researchgate.net/publication/337919956_Buyuk_Resim adresinden erişildi.
Şarlak D, Öztürk E (2018) Dissosiyatif Bozuklukların Epidemiyolojisi. Öztürk E, editör. Ruhsal Travma ve Dissosiyasyon. Ankara: Türkiye Klinikleri, 14-19.
Semiz UB, Basoglu C, Ebrinc S, Cetin M (2007). Childhood trauma history and dissociative experiences among Turkish men diagnosed with antisocial personality disorder. Social psychiatry and psychiatric epidemiology, 42(11):865-873.
Şener A, Tomruk NB, Evren C, Karaytuğ MO (2020) Şizofreni tanılı hastalarda çocukluk çağı travmasının dissosiyasyonla ilişkisi. Cukurova Medical Journal, 45(3):1024-1032.
Silva JA (2009) Forensic psychiatry, neuroscience, and the law. J Am Acad Psychiatry Law, 37(4):489-502.
Spence W, Mulholland C, Lynch G, McHugh S, Dempster M, Shannon C (2006) Rates of childhood trauma in a sample of patients with schizophrenia as compared with a sample of non-psychotic psychiatric diagnoses. J Trauma Dissociation, 7:7–22.
Steinberg M (1995) Handbook for the assessment of dissociation: A clinical guide. Washington, DC: American Psychiatric Press.
Swanson J, Swartz M, Van Dorn R, Elbogen EB, Wagner R, Rosenheck RA (2006) A national study of violent behavior in persons with schizophrenia. Arc Gen Psychiatry, 63:490-499. Ural C, Öncü F, Belli H, Soysal H (2013) Adli psikiyatrik süreç içindeki şizofreni hastalarının şiddet davranışı değişkenleri: bir olgu kontrol çalışması. Turk Psikiyatri Derg, 24:17-24.
Volavka J (2013) Violence schizophrenia and bipolar disorder. Psychiatria Danubina, 25:24–33.
Yargic LI, Tutkun H, Sar V (1994) Childhood trauma and dissociative symptoms in adult life. J Psychiatry Psychology Psychopharmacology, 2:338-347.
Yüksel M, Gökçearslan Çifci (2017) Yetişkin hükümlülerin çocukluk çağı travma düzeyinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, (30):57-85.
Zavattini GC, Garofalo C, velotti P, Tommasi M, Romanelli R, Santo HE, et al. (2015) Dissociative experiences and psychopathology among inmates in Italian and Portuguese prisons. Int J Offender Ther Comp Criminol, 61(9):975-992.