Taşıt emisyonlarının azaltılmasında trafik ışıklarının senkronizasyon etkisinin modellenmesi

Bu makalede Kırıkkale İli Millet bulvarında yer alan 4 sinyalize kavşak ve 5 cadde dilimi üzerinde; kesikli ve yeşil dalga senaryolarına göre taşıt emisyonlarının değişimi modellenmiştir. Bu amaçla, cadde üzerindeki dilimlerde taşıt sayımları yoluyla trafik hacmi ve seyir hızları bulunmuş, kavşaklarda bekleme süreleri tespit edilmiş ve mevcut kesikli duruma göre taşıt kaynaklı emisyonlar bulunmuştur. Daha sonra yeşil dalga etkisini görmek için 50 km/h sabit hızla seyir halinde ve ışıklı kavşakların birinde bekleme yoluyla emisyonların azalması modellenmiştir. Sonuçta yeşil dalga senaryosunun taşıt emisyonlarını genelde % 77,3 oranında azalttığı görülmüştür. Yeşil dalga senaryosunun; cadde emisyonlarını % 3,0 arttırmasına rağmen, kavşaklardaki; beklemelerde % 80,7 ve kalkışlarda % 77,4 azalma sağlandığı görülmüştür. Yeşil dalga senaryosunun en büyük avantajı, kirleticiler içinde en büyük payı oluşturan CO kirleticisinin % 76,7 oranında düşmesidir.

Modeling of traffic signals syncronisation effect for vehicle emission reduction

In this study, the change of vehicle emissions in four signalized intersections and along the five streets in Millet Boulevard of Kırıkkale are modeled according to scenarios of interrupted flow and green (flow) wave. For this purpose, volumes and traveling speeds along the streets and waiting times (delay) in intersections are obtained by vehicle counting methods in these locations. Vehicle based emissions for present interrupted conditions are determined. Afterwards, to examine the effect of green wave, reductions in vehicle emissions are modeled for 50 km/h constant speed and stopping in only one signalized intersection case. It was observed that green wave scenario reduced the vehicle emissions by 74.0 % in general. It was also observed that by green wave scenario, emissions in streets were increased by 3.8 % while emissions during stopping and starting in intersections were decreased by 18.2 % and 22.6 %, respectively. The most important advantage of green wave scenario is that CO pollutant, the biggest share among pollutants, were decreased by 76.8 %.

___

  • 1. Wark, K, et. al., Air Pollution; Its Origin and Control, Menlo Park, California, Addison-Wesley Longman Inc., 3rd Edition, 1998.
  • 2. E. Atasoy, E., Döğeroğlu, T., Eskişehir’de yakıt kullanımı ve yanmadan kaynaklanan uçucu organik bileşiklerin (VOC) mevcut potansiyeli. V. Yanma ve Hava Kirliliğinin Kontrolü Sempozyumu, Elazığ, s. 305-318, 2000.
  • 3. Husselbee, William L., Automotive Emission Control, Reston, Virginia, 22090., Reston Publishing Company Inc., A Prentice – Hall Company, 1984.
  • 4. Borat, O. vd., Hava Kirlenmesi ve Kontrol Tekniği, İstanbul / Ankara / Bursa, 1992.
  • 5. Akay, M. E., “Kırıkkale'de Taşıt, Konut ve Endüstriyel Kaynaklı Hava Kirliliği Araştırması”, Makine Mühendisliği A. B. D. Doktora Tezi, Kırıkkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kasım 2004, Kırıkkale.
  • 6. Faiz, A., et. al., Air pollution from motor vehicles: standards and technologies for controlling emissions, Appendix 2.2., Washington, D.C., The World Bank,1996.
  • 7. CORINAIR Emission Inventory Guidebook, October 2002.
  • 8. Çelebi, Y., Samsunda Taşımacılıktan Kaynaklanan Hava Kirliliği ve Çözüm Önerileri, Yüksek Lisans Tezi. Ondokuzmayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun,1998.
  • 9. Hüttenberger, P., Egzoz Gazlarının Çevreye Etkileri Semineri, 15 Nisan 1996, İstanbul, Türkiye’deki Humbold Bursiyerleri Derneği Yayını, 1997.
  • 10. Adal, E., “Yeşil Dalga Koordinasyon Sistemlerinin Kentiçi Trafiğe Etkileri” Trafik Planlamaları ve Uygulamaları Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ocak 1999, Ankara.
  • 11. Yalınız, P., “Eskişehir’de Birbirine Yakın Kavşaklardaki Trafik Işıklarının Koordineli Olarak Düzenlenmesi”, İnşaat Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Temmuz 1999, Eskişehir.
  • 12. Tırıs, M., Hava Kirliliği Modellemesi, Bölüm 9, Hava Kirliliği-Kaynakları ve Kontrolü, Gebze, TÜBİTAK – Marmara Araştırma Merkezi, 1993.
Politeknik Dergisi-Cover
  • ISSN: 1302-0900
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1998
  • Yayıncı: GAZİ ÜNİVERSİTESİ