Çelik Elemanlar İle Güçlendirilen Tuğla Duvarların Kayma Davranışının Araştırılması

Betonarme taşıyıcı elemanların bulunmadığı yapılarda tuğla duvarlar, statik yükler altında düşey taşıyıcı olarak yeterli dayanım sağlayabilmektedir. Ancak deprem, patlama veya çarpma yükleri altında, tuğla duvarlar yetersiz yatay dayanım ve rijitlik sergiledikleri için hasar görme olasılıkları oldukça yüksektir. Ekonomik olması, kolay inşa edilmesi ve doğal malzemelerin kullanımı gibi avantajları bulunan duvarlara yeterli yatay dayanım kazandırılması amacı ile mantolama, katman ekleme vb. birçok yöntem üzerinde uzun zamandan bugüne dek deneysel olarak çalışılmıştır. Ancak bu yöntemler etkin oldukları oranda, uzun bir yapım süresi gerektirmesi, yapıda işlev kayıplarına yok açması ve mimari estetiğin bozulması gibi nedenlerden dolayı yeni bir tekniğin geliştirilmesi oldukça yararlıdır. Yapılan çalışmada, çelik şerit ve/veya levha kullanılarak tuğla duvarların kolay temin edilebilir malzeme ile hızlı bir biçimde güçlendirilmesi sağlanmıştır. Çalışma kapsamında, boşluklu yığma tuğla (BT) kullanılarak üretilen toplam 4 adet duvardan 3’ü simetrik biçimde 3 farklı (A, B ve C Tipi) çelik eleman deseni kullanılarak güçlendirilmiştir. Deneyler sonucunda; elemanların güçlendirme yöntemleri arasındaki kayma dayanımı performansı, deformasyon ve enerji sönümleme kapasitesi karşılaştırılarak değerlendirilmiştir.  

Research On The Shear Behaviour Of Masonry Walls Strengthened With Steel Members

Masonry brick wall may provide adequate gravitational strength under static load as vertical load carrying member even if the building has no reinforced concrete structural elements. However, in case of earthquake, explosion or under impact loads because of their insufficient lateral strength and rigidity the brick walls are vulnerable to damage. Such advantages as low cost, easy to build and use of natural materials of the masonry wall, many methods such as jacketing and adding of layers etc. have been studied experimentally for many years in order to improve lateral resistance of masonry walls. These methods are effective however they, require a long construction period, may cause loss of architectural functionality and deteriorate structural aesthetics. Therefore the development of a new technique is quite useful. In this study, masonry walls are strengthened with steel strips or steel plates which is cheap to provide and easy to obtain. Presented experimental study covers the results of 4 walls built with hollow clay masonry unit (BT), of which 3 of them were strengthened symmetrically using three different (A, B and C) steel member schemes. The results of the experiments were discussed with regard to shear strength improvement, deformation and energy dissipation capacity and the performance of the strengthening schemes.

___

  • [1] T.C. Bayındırlık ve İskan Bakanlığı Afet İşleri Genel Müdürlüğü Deprem Araştırma Dairesi, “Türk Deprem Yönetmeliği”, Ankara, (2007).
  • [2] T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü, “Bina Sayımı”, Ankara, (2000).
  • [3] American Society for Testing and Materials, “ASTM C270 - Standard Specification for Mortar for Unit Masonry”, (2012).
  • [4] Smith. B., S., Carter. C. “A Method of Analysis for Infilled Frames”, Proc. ICE, 44: 31-48, (1969).
  • [5] American Society for Testing and Materials, “ASTM E447 - Test Methods for Compressive Strength of Laboratory Constructed Masonry Prisms”, (1998).
  • [6] Sika Yapı Kimyasalları A.Ş., “Epoksi Esaslı Harçlar - Sikadur 31” http://tur.sika.com/dms/getredirect.get/tr01.webdms.sika.com/143, (2013).
  • [7] American Society for Testing and Materials, “ASTM E591 - Standard Test Method for Diagonal Tension (Shear) in Masonry Assemblages”, (1981).
  • [8] Maheri M. R. and Hadjipour A., “Experimental investigation and design of steel brace connection to RC frame”, Engineering Structures, 25(13): 1707-14, (2003).
Politeknik Dergisi-Cover
  • ISSN: 1302-0900
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1998
  • Yayıncı: GAZİ ÜNİVERSİTESİ