Bu çalışmada, zımparalanmış ağaç malzeme yüzey pürüzlülüğüne kesiş yönü ve zımpara çeşidinin etkileri araştırılmıştır. Bu maksatla, ülkemizde yetişen akasya (Robinia pseudoacacia L.), armut (Pirus communis L.), kestane (Castanea sativa Mill.), sapsız meşe (Quercus petraea Lieble) ve Toros sediri (Cedrus libani A. Rich) odunlarından radyal ve teğet kesitli parçalar elde edilmiştir. Bunlardan ASTM-D 1666-87 esaslarına göre 80 ve 120 numaralı zımpara makinesinde işleme tabi tutularak örnekler hazırlanmıştır. Örneklerin yüzey pürüzlülük değerleri ISO 4287 esaslarına göre belirlenmiştir.Araştırma sonuçlarına göre, yüzey pürüzlülüğü en yüksek meşede, en düşük armutta elde edilmiştir. Ayrıca, teğet yön radyal yöne göre, 80 numara zımpara 120 numara zımparaya göre daha pürüzlü yüzeyler vermiştir.

In this study, the effect of section direction and kind of sand paper on surface roughness of sanded wood samples was investigated. For this purpose, radial and tangential parts were taken from acacia (Robinia pseudoacacia L.), pear (Pirus communis L.), chestnut (Castanea sativa Mill.), oak (Quercus petraea Lieble) and cedar (Cedrus libani A. Rich), which are commonly grown, trees in Turkey. Samples were prepared by processing the sanding machine for 80 and 120 numbers. Surface roughness were tested by using method of ISO 4287. The results of this study suggest that the highest value for surface roughness value was found on the oak samples while the lowest value was obtained from the pear samples. Furthermore, according to radial and tangential direction, the sanding paper of 80 numbered has given worst surface roughness in comparisons with using the sanding paper of 120 numbered