Ankara'da faaliyet gösteren mobilya işletmelerinin fiziki koşullarının incelenmesi

Bu çalışmada; Ankara Siteler bölgesinde faaliyet gösteren mobilya işletmelerine ait üretim atelyelerinin fiziki koşulları incelenerek eksikliklerinin belirlenmesi, bu eksikliklerin işyeri sahibi ve çalışanlar tarafından algılanma durumlarının araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaca uygun olarak tesadüfî olarak seçilen 99 adet işletmenin yöneticisine “araştırma anketi” uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, atelyelerinin %96’sı talaş sobası ile ısıtılmakta olup, bu ısıtma yöntemi kullanıcılar tarafından yeterli bulmaktadırlar. İşyeri mülkiyet durumu bakımından, kiracı işletmelerin oranı yüksektir. Atelyelerin önemli bir kısmında havalandırma sistemi bulunmamaktadır. Mülk sahibi olmak atelye yerleşim düzenindeki memnuniyeti artırmaktadır. Atelyelerinin çoğunluğunda kişisel koruyucular kullanılmakta, makine koruyucuları ise kullanılmamaktadır. Makine koruyucuları kullanımının kazaları önemli ölçüde önlediği belirlenmiştir. Sonuç olarak, mobilya işletmelerinde fiziki donanım eksikliği ve çalışanların alt yapı kullanımında yeterli bilgiye sahip olmadıkları belirlenmiştir. Çalışanlara, iş güvenliği, verimlilik ve teknolojik gelişmeler konularında eğitim verilmesi ile bu eksikliklerin giderilebileceği söylenebilir.

The ınvestigation of physical conditions of the furniture enterprises in Ankara

It is aimed to determine the inadequacies of furniture enterprises by examining the physical conditions and perception of those inadequacies from the owners and work staff in furniture enterprises in the Siteler region, Ankara. A research questionnaire was applied the managers of 99 enterprises, which were randomly selected with aim of this study. According to the research results; heating system of the enterprises were carried out with shavings heater (96%), which were found happy with the heating system. The rate of the rented enterprises was found more than the owned enterprises. There were no airing possibilities in most of the workshops. Owning the property of the enterprises increases the happiness of settling work placements. In spite of existing machine protectors in the workshops, self-protection for workers were used, however, the machine protectors were not commonly used by the workers. The machine protectors significantly decrease the accidents in accordance with the research results. As a result, inadequacy of workers for knowledge in use of physical placement and infrastructure of furniture enterprises was found. It is possible to say that there is a need of giving training to the workers about work security, productivity, and technological developments in work placements.

PDF

___

1. Baykan, İ., Burdurlu, E., Er, H., Şenay, A., “Fabrikasyon Mobilya Üretim Teknikleri”, 1. Ulusal Mobilya Kongresi Bildiri Kitabı, Ankara, 33-35 (1997).
2. Aksu, B., “Türkiye’de Büyük Ölçekli Mobilya Sanayi İşletmelerinin Yönetsel ve Örgütsel Yapılarının Analizi”, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 2-5 (1997).
3. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Çalışma Hayatı İstatistikleri Çalışma Genel Müdürlüğü yıllık raporları, Ankara, (2005).
4. Karaerkek, S., “Küçük ve Orta Ölçekli İşletmelerin Dünyadaki ve Türkiye’deki Önemi”, TOBB Yayınları, 5: 3-8 (1991).
5. Erez, Y., “2000’li yıllara Girerken Türkiye’nin Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeler Politikası Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeler Konferansı”, TOBB Yayınları, 278: 9-15 (1993).
6. Yeniçeri, B., “Mobilya Sektörü Dış Pazar Araştırması”, İGEME, 1- 4, Ankara, (2002).
7. Tuncel, F., “Küçük Ölçekli İşletmelerde İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Sorunları”, Bilişim Uzmanlık Tezi, Hacettepe Üniv. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 15-16 (1997).
8. Esin, A., “XXI. Yüzyıl Ekonomilerine Doğru Bir Kalkınma Aracı Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeler”, AT Dergisi, 1: 12-13 (1991).
9. Kurtoğlu, A., “Türk Mobilya Sanayinin Yapısal Görünümü”, 1. Uluslar arası Mobilya Kongresi ve Sergisi, İstanbul, 19-29 (1999).
10. Süer, İ., “Avrupa Birliği Ülkeleri Türkiye’deki Mobilya Sanayinin Yapısal Özellikleri”, Gazi Üniv. Endüstriyel Sanatlar Eğitimi Fakültesi Dergisi, Ankara, 8: 75-92 (2000).
11. Burdurlu, E., Güçbilmez M., “Mobilya Endüstrisi için Teknoloji Seçiminde Temel Yaklaşımlar”, 1. Mobilya Kongresi ve Sergisi, İstanbul, 435-446 (1999).
12. Şimek, M., “Ekonominin Lokomotifi KOBİ’lerin Olmazsa Olmazları”, Alfa Yayınları, 173-199 (2002).
13. International Labors Office, “iş etüdü”, Milli Prodüctivite Merkezi Yayınları, 4. Basım, Ankara, 29: 49-77 (1991).
14. Anonim, “Küçük Ölçekli İmalat Sanayi İstatistikleri; Kapsam ve Yöntem”, Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), Yayın no: 3246, Ankara, (1996).
15. Arıkan, R., “Araştırma Teknikleri ve Rapor Hazırlama”, Asil Yayınları, Ankara, 121-125 (1995).
16. Yamane, T., (Çevirenler: Esin, A., Bakır, M.A., Aydın, C. vd.) “Temel Örnekleme Yöntemleri”, Literatür Yayınları, İstanbul, 50-78 (2001).
17. Büyüköztürk, Ş., “Veri analizi el kitabı”, Pegem Yayıncılık, 4: 142-147 (2004).