Özgül Öğrenme Güçlüğü Olan Öğrencilerin Bulunduğu Sınıflarda Derse Giren Türkçe Öğretmenlerinin Yaşadıkları Sorunlara İlişkin Görüşleri

Bu çalışmanın amacı özgül öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin bulunduğu sınıflarda derse giren Türkçe öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunları belirlemektir. Nitel araştırma deseninin benimsendiği bu çalışmada veriler yarı yapılandırılmış görüşmeler yoluyla toplanmıştır. Çalışma, özgül öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin bulunduğu sınıflarda derse giren 10 Türkçe öğretmeniyle yürütülmüştür. Veriler içerik analizi kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırmada, Türkçe öğretmenlerinin özgül öğrenme güçlüğü olan öğrencilere yönelik hazırlanan bireyselleştirilmiş eğitim programlarının uygulanmasında, bu öğrencilere temel dil becerilerinin kazandırılmasında, bu öğrencilerin bulunduğu sınıflarda sınıf içi etkileşimde ve bu öğrencilerin aileleriyle iletişimde çeşitli sorunlarla karşılaştıkları belirlenmiştir. Yapılan uygulamaların etkililiğinin artırılabilmesi için hizmet içi eğitim kursları yoluyla öğretmenlerin özel eğitim yeterliklerinin artırılması, velilere yönelik birtakım seminerler düzenlenmesi ve özgül öğrenme güçlüğü olan öğrenciler için hazırlanacak bilgisayar destekli öğretim metotlarının temel dil becerilerinin kazandırılması üzerinde etkililiğini inceleyen araştırmalar yapılması gibi öneriler sunulmuştur.

Turkish Teachers' Opinions of the Problems They Face in the Classroom of Students with Learning Disabilities

The aim of this study is to identify problems encountered by Turkish teachers who have students with learning disabilities. Following the qualitative research, data in this study were collected through semi-structured interview. The study was conducted with 10 Turkish teachers who have students with learning disabilities. The data were analyzed using content analysis. In the study, it was found out that Turkish teachers encountered problems in the implementation of individualized education programs for students with learning disabilities in getting those students gain basic language skills, in the interaction process of these students’ class and in communicating with their parents. To increase the effectiveness of the implementations, some suggestions such as increasing the special education qualification of teachers through in-service training courses, organizing seminars for parents, and conducting further researches that examines the effectiveness of computer-aided teaching methods in teaching language skills to learning disabled students were proposed.

___

  • Akçin, N. (2009). Öğrenme güçlüğü gösteren çocukların yazma sürecinde gösterdiği özellikler. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 29, 5-18. Avcıoğlu, H. (2011). Zihin engelliler sınıf öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı (BEP) hazırlamaya ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 12 (1), 39-53. Avcıoğlu, H. (2012). Rehberlik ve araştırma merkezi (RAM) müdürlerinin tanılama, yerleştirme-izleme, bireyselleştirilmiş eğitim programı (BEP) geliştirme ve kaynaştırma uygulamasında karşılaşılan sorunlara ilişkin algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (3), 2009-2031. Bender, W. N. (2012). Öğrenme güçlüğü olan bireyler ve eğitimleri (Trans: H. Sarı ). Ankara: Nobel. Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA. Camadan, F. (2012). Sınıf öğretmenleri ve sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitiminde bep hazırlamaya ilişkin özyeterliklerinin belirlenmesi. Electronic Journal of Social Sciences, 11 (39), 128- 138. Connecticut State Department of Education (2010). 2010 guidelines for identifying children with learning disabilities. Middletown, CT: Author. Cortiella, C. & Horowitz, S. H. (2014). The state of learning disabilities: Facts, trends and emerging issues. New York: National Center for Learning Disabilities. Çuhadar, Y. (2006). İlköğretim okulu 1-5. sınıflarda kaynaştırma eğitimine tabi olan öğrenciler için bireyselleştirilmiş eğitim programlarının hazırlanması, uygulanması, izlenmesi ve değerlendirilmesi ile ilgili olarak sınıf öğretmenleri ve yöneticilerin görüşlerinin belirlenmesi. Unpublished master’s thesis, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Zonguldak. Demirdağ, S. (2014). Effective teaching strategies and student engagement: Students with learning disabilities. International Journal of Teaching and Education, 2 (3), 168-175. Deniz, M. E., Yorgancı Z. & Özyeşil, Z. (2009). Öğrenme güçlüğü görülen çocukların sürekli kaygı ve depresyon düzeylerinin incelenmesi üzerine bir araştırma. İlköğretim Online, 8 (3), 694-708. Gonzalez-Ledo, M., Barbetta, P., M. & Unzueta, C. (2015). The effects of computer graphic organizers on the narrative writing of elementary school students with specific learning disabilities. Journal of Special Education Technology, 30 (1), 29-42. Graham, S., Schwartz, S. S. & MacArthur, C. A. (1993). Knowledge of writing and the composing process, attitude toward writing and writing self-efficacy for students with and without learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 26 (4), 237-249. Güven, Y. & Balat, G. U. (2006). Kaynaştırma uygulamalarına ilişkin rehber öğretmenler ve rehberlik araştırma merkezi çalışanlarının görüşleri. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 24 (24), 95-108. Hall, T., Cohen, N., Vue, G. & Ganley, P. (2015). Addressing learning disabilities with UDL and technology: Strategic reader. Learning Disability Quarterly, 38 (2), 72-83. Hallahan, D. P. & Mercer, C. P. (2002). Learning disabilities: A historical perspective. In R. Bradley, L. Danielson & D. P. Hallahan (Eds), Identification of learning disabilities: Research to practice (pp. 1– 66). Mahwah, NJ: Erlbaum. Integra (2009). A handbook on learning disabilities. Ontario, ON: Author Jacobs, P. & Fu, D. (2014). Students with learning disabilities in an inclusive writing classroom. Journal of Language & Literacy Education, 10 (1), 100-113. Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel. Kargın, T. (2007). Eğitsel değerlendirme ve bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama süreci. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8 (1), 1-13. Kavsaoğlu, Z. S. (1993). Öğrenme güçlükleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 26 (2), 601-607. Kırcaali-İftar, G. (2002). Öğrenme güçlükleri. In S. Eripek (Ed), Özel eğitim. (pp. 57-68). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. Korkmazlar, Ü. (1999). Özel öğrenme bozukluğu (öğrenme güçlükleri). In A. Ekşi (Ed), Ben hasta değilim: Çocuk sağlığı hastalıklarının psikososyal yönü. (pp. 285-309). İstanbul: Nobel Tıp. Lyon, G. R. (1996). Learning disabilities. The Future of Children, 6 (1), 54-76. Margalit, M., Tur-Kaspa, H. & Most, T. (1999). Reciprocal nominations, reciprocal rejections and loneliness among students with learning disorders. An International Journal of Experimental Educational Psychology, 19 (1), 79-90. Martin, L. C. (2009). Strategies for teaching students with learning disabilities. Thousand Oaks: Corwin Press. Milli Eğitim Bakanlığı (2008). Özel öğrenme güçlüğü destek eğitim programı. Ankara: Outhor. Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği (2012). T. C. Resmi Gazete, 28360, 21 July 2012. National Association of Special Education Teachers (2007). LD report introduction to learning disabilities. Washington, DC: Author National Dissemination Center for Children With Disabilities (2011). Learning disabilities. Washington, DC: Author. National Joint Committee on Learning Disabilities (2007). Learning disabilities and young children: Identification and intervention. Learning Disability Quarterly February, 30 (1), 63-72. Özmen, R. G. (2005). Öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin okuma hızlarının metinlerde karşılaştırılması. Eğitim ve Bilim, 30 (136), 25-30. Öztürk, C. Ç. & Eratay, E. (2010). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihin engelli öğrencilerin öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi, 10 (2), 145-159. Özyürek, M. (2003). Öğrenme güçlüğü gösteren çocuklar. In A. Ataman (Ed), Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitime giriş. (pp. 217-230). Ankara: Gündüz Eğitim Yayınları. Pierangelo, R. & Giuliani, G. (2008). Teaching students with learning disabilities: A step-by-step guide for educators. Thousand Oaks: Corwin. Reid, D. K. & Valle, J. W. (2004). Learning disability as the intersection of competing discourses: Implications for classrooms, parents and research. In B. Wong (Ed), Lerning about learning disabilities. (pp. 513-534). New York: Elsevier. Saraç, T. & Çolak, A. (2012). Kaynaştırma uygulamaları sürecinde ilköğretim sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüş ve önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (1), 13-28. Şenel, H. G. (1995). Özel öğrenme güçlüğü terimi yerine alternatif arayışlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2 (1), 40-45. Shany, M., Wiener, J. & Assido, M. (2012) . Friendship predictors of global self-worth and domain- specific self-concepts in university students with and without learning disability. Journal of Learning Disabilities, 46 (5), 444-452. Shores, C. & Bender, W. N. (2007). Response to intervention: A practical guide for every teacher. London: Corwin. Soysal, A., Koçkar, A., Erdoğan, E., Şenol, S. & Gücüyener, K. (2001). Öğrenme güçlüğü olan bir grup hastanın WISC-R profillerinin incelenmesi. Klinik Psikiyatri, 4, 225-231. The International Dyslexia Association (2008). Dyslexia basics. Baltimore, MD: Author Topbaş, S. (1997). Öğrenme güçlüğü gözlenenler. In S. Eripek (Ed), Özel eğitim. (pp. 54-64). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi AÖF Yayınları. Valas, H. (1999). Students with learning disabilities and low-achieving students: Peer acceptance, loneliness, self-esteem, and depression. Social Psychology of Education, 3 (3), 173-192. Vaughn, S. & Elbaum, B. (1999). The self concept and friendships of students with learning disabilities: A developmental perspective. In R. Gallimore, L. P. Bernheimer, D. L. MacMillan, D. L. Speece, & S. Vaughn (Eds), Developmental perspectives on children with high incidence disabilities. (pp. 81–107). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum. Vural, M. & Yıkmış, A. (2008). Kaynaştırma sınıfı öğretmenlerinin öğretimin uyarlanmasına ilişkin yaptıkları çalışmaların belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (2), 141-159. Yawn, C. D., Hill, J. M., Obiakor, F. E., Gala, D. & Neu, J. (2013). Families and students with learning disabilities. In A. F. Rotatori, F. E. Obiakor & J. P. Bakken (Eds), Learning disabilities: Practice concerns and students with LD. (pp.175-189). Bingley: Emerald Group. Yıkmış, A. & Bahar, M. (2002). Kaynaştırma sınıflarında çalışan öğretmenlerin kaynaştırma becerilerini gerçekleştirme durumlarının saptanması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (3), 85-95. Yıkmış, A., Özak, H., Acar, Ç. & Karabulut, A. (2014). Öğretmen adaylarının zihin engelliler sınıf öğretmenleri ve uygulama sınıflarına ilişkin görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 297-306. Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin. Yuen, M., Westwood, P. & Wong, G. ( 2008). Self-efficacy perceptions of chinese primary-age students with specific learning difficulties: A perspective from hong kong. International Journal of Special Education, 23 (2), 110-119. Wiener, J. & Schneider, B. (2002). A multisource exploration of the friendship patterns of children with and without learning disabilities. Journal of Abnormal Psychology, 30, 127–141.
Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi-Cover
  • ISSN: 2146-0655
  • Başlangıç: 2011
  • Yayıncı: Pegem Akademi Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Hizmetleri Tic. Ltd. Şti.