Development of the Scale for Environmental Aesthetic Awareness and investigation of students' environmental aesthetic awareness

Although environmental aesthetic has received considerable attention in recent years, there is a need for measuring and evaluating environmental aesthetic. With considering this gapin the literature, the purpose of this study is to develop the “Scale for Environmental Aesthetic Awareness” for university students and to compare students’ levels of environmental aesthetic awareness according to gender, interest in art and the place where family lives. The study group is comprised of 969 university students. For conducting the validity study of the scale, the study group was randomly divided into two: Exploratory Factor Analysis group and Confirmatory Factor Analysisgroup. After the elimination of outliers, 329 students remained in the EFA group and 255 students in the CFA group. As a result of EFA, 27 items were gathered under three sub-dimensions. As a result of the first-order and second-order CFA, it was seen that the model-data fitwas achieved and the three-factor structure of the scale and its general structure were confirmed. The Cronbach Alpha reliability coefficient of the first, second, third sub-dimensions were calculated respectively as .80, .71 and .71. The Cronbach alfa coefficient value for the whole scale was .82. Three-way variance analysis results showed that the effects of gender and the place where family lives were not found to be statistically significant while the effect of interest in art was found to be significant; thus, the mean of the students stating they were interested in arts was found to be higher.

Çevre Estetiği Farkındalık Ölçeği’nin geliştirilmesi ve öğrencilerin çevre estetiği farkındalık düzeylerinin incelenmesi

Çevre estetiği, son yıllarda dikkat çeken bir konu olmakla birlikte çevre estetiğinin ölçülmesine ve değerlendirilmesine yönelik araçlara ihtiyaç vardır. Literatürdeki bu boşluğu da dikkate alarak araştırmanın amacı; üniversite öğrencilerine yönelik “Çevre Estetiği Farkındalık Ölçeği” geliştirmek ve öğrencilerin çevre estetiği farkındalık düzeylerini cinsiyet, sanata ilgi ve ailenin yaşadığı yer değişkenlerine göre karşılaştırmaktır. Ölçeğin çalışma grubunu, 969 üniversite öğrencisi oluşturmuştur. Ölçeğin geçerlik çalışmasını yürütmek üzere çalışma grubu rastgele ikiye bölünmüştür: Açımlayıcı Faktör Analizi grubuve Doğrulayıcı Faktör Analizigrubu. Uç değerler atıldıktan sonra AFA yapılacak grupta 329, DFA yapılacak grupta 255 öğrenci kalmıştır. Yapılan AFA sonucu, 27 madde üç alt boyutta toplanmıştır. Yapılan birinci ve ikinci-düzey DFA’lar sonucu model-veri uyumunun sağladığı, ölçeğin üç faktörlü yapısının ve genel yapısının doğrulandığı görülmüştür. Ölçeğin güvenirliğini belirlemek üzere hesaplanan Cronbach alfa katsayıları birinci, ikinci ve üçüncü alt boyutlar için sırayla .80, .71 ve .71’dir. Cronbach alfa katsayısı ölçeğin geneli için .82 olarak hesaplanmıştır. Yapılan varyans analizi sonucu; cinsiyet ve ailenin yaşadığı yer ana etkilerinin istatistiksel olarak anlamlı değil iken sanata ilgi ana etkisinin anlamlı olduğu ve sanata ilgisinin var olduğunu belirten öğrencilerin ortalamalarının daha yüksek olduğu bulunmuştur.

___

Albayrak, A.S. (2008). Verilerin düzenlenmesi ve gösterimi. In Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (pp. 3-42). Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.

Ayaydın, A. (2017). Görsel sanatlar eğitimi ve günümüzde estetik çevre algısı. Milli Eğitim, 213, 5-14.

Balcı, Y. B. (2004). Estetik. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.

Barrett, T. (2015). Neden bu sanat? Çağdaş sanatta estetik ve eleştiri. İstanbul: Hayalperest Yayınevi.

Berleant, A. (1992). The aesthetics of environment. Philadelphia: Temple University Press.

Brause, J. A. & Wood, D. (1993). Environmental education in the school: Creating a program that Works! Washington, DC: North Amerikan Association for Environmental Education.

Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis: For Applied research. New York: The Guilford Press.

Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (8. ed). Ankara: Pegem Akdemi Yayıncılık.

Carlson, A. (2020). Environmental aesthetics. In Zalta, E. N. (Ed.), Stanford enclyclopedia of philosophy. Retrieved June 28, 2020, from https://plato.stanford.edu/archives/sum2020/entries/environmentalaesthetics/# toc.

Comrey, A. & Lee, H. (1992). A first course in factor analysis. Hillsdale, NJ: Erlbaum.

Cortina, J. M. (1993). What is coefficient alpha? An examination of theory and applications. Journal of Applied Psychology, 78(1), 98-104.

Costello, A. B. & Osborne, J. W. (2005). Best practices in exploratory factor analysis: Four recommendations for getting the most from your analysis. Practical Assessment, Research & Evaluation, 10(7), 1-9.

Çelik, D. & Açıksöz, S. (2008). Tarihi kentlerde kent estetiği kaygısı: Bartın örneği. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 10(14), 57-65.

Çetin, O. & Yalçınkaya, E. (2018). A scale development study regarding environmental awareness. Journal of International Social Sciences Education, 4(1), 14-26.

Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, G. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Ek, H. N., Kılıç, N., Öğdüm, P. & Düzgün, G. (2009). Adnan Menderes Üniversitesi’nin farklı akademik alanlarında öğrenim gören ilk ve son sınıf öğrencilerinin çevre sorunlarına yönelik tutumları ve duyarlılıkları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 125-136.

Ekşioğlu Çetintahra, G. & Çubukçu, E. (2011). Çevre estetiğinin konut fiyatlarına etkisi. İTÜ Dergisi / A Mimarlık, 10(1), 3-12.

Erinç, M. S. (2004). Kültür sanat sanat kültür. Ankara: Ütopya Yayınları.

Erzen, J. (2006). Çevre estetiği. Ankara: ODTÜ Yayıncılık.

Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS (3rd ed.). London: Sage Publications Ltd.

Finney, S. J. & Distefano, C. (2006). Non-normal and categorical data in structural equation modeling. In

G. R. Hancock & R. O. Muller. Structural equation modeling: a second course (pp. 269-314). Greenwich, Connecticut: Information Age Publishing.

Gül, F. (2013). İnsan-doğa ilişkisi bağlamında çevre sorunları ve felsefe. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 17-21.

Güşta-Şahin, H. & Doğu, S. (2018). Pre-service preschool teachers’ attitudes and behaviors related to environmental problems. Elementary Education Online, 17(3), 1402-1416.

Güven, E. & Aydoğdu, M. (2012). Çevre sorunlarına yönelik farkındalık ölçeğinin geliştirilmesi ve öğretmen adaylarının farkındalık düzeylerinin belirlenmesi. Öğretmen Eğitimi ve Eğitimcileri Dergisi, 1(2), 185-202.

Hu, L., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1–55.

Karaca, C. (2007). Çevre, insan ve etik çerçevesinde çevre sorunlarına ve çözümlerine yönelik yaklaşımlar. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 11(1), 1-19.

Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (3rd ed.). New York: The Guilford Press.

Laçin-Şimşek, C. (2011). Fen ve teknoloji dersi öğretim programı ve ders kitaplarındaki çevre konularının etik ve estetik değerler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(4), 2239- 2257.

Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel Psychology, 28, 563-575.

Malkoç, H. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının çevre sorunlarına yönelik tutumlarının ve bilişsel farkındalık becerilerinin incelenmesi. Unpublished master’s thesis, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Milli Eğitim Bakanlığı (2020). Milli eğitim temel kanunu. Retrieved June 25, 2020 from https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.1739.pdf .

Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.

O’Connor, B. P. (2000). SPSS and SAS programs for determining the number of components using parallel analysis and Velicer’s MAP test. Behavior Research Methods,Instruments, & Computers, 32(3), 396-402.

Osborne, J. W. (2014). Best practices in exploratory factor analysis. Scotts Valley, CA: CreateSpace Independent Publishing.

Özdemir, O., Yıldız, A., Ocaktan, E. & Sarışen, Ö. (2004). Tıp fakültesi öğrencilerinin çevre sorunları konusundaki farkındalık ve duyarlılıkları. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 57(3), 117-127.

Özel, A. (2014). Estetik ve temel kuramları. Ankara: Ütopya Yayınları

Özer, N. & Keleş, Ö. (2016). Çevre etiği farkındalık ölçeği geliştirme çalışması. Fen Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 4(1), 47-64.

San, İ. (2003). Sanat eğitimi kuramları (2. ed). Ankara: Ütopya Yayınları.

Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (1996). A beginner’s guide to structural equation modelling (1st ed.). NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.

Şama, E. (2003). Öğretmen adaylarının çevre sorunlarına yönelik tutumları. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 99-110.

Şenyurt, A., Bayık-Temel, A. & Özkahrman, Ş. (2011). Üniversite öğrencilerinin çevresel konulara duyarlılıklarının incelenmesi. S.D.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(1), 8-15.

Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). Baston: Pearson Education, Inc.

Tont, S. A. (1996). Çevre ve etik. Bilim ve Teknik Dergisi, 29(343), 18-21.

Yang, Y. & Green, S. B. (2011). Coefficient alpha: A reliability coefficient for the 21st century. Journal of Psychoeducational Assessment, 29(4), 377-392.

Yıldız-Yılmaz, N. & Mentiş-Taş, A. (2017). İlkokul çevre farkındalık ölçeği güvenirlik ve geçerlik çalışması. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 1355-1372.

Zhang, Y. & Espinoza, S. (1998). Relationships among computer self-efficacy, attitudes toward computers, and desirability of learning computing skills. Journal of Research on Technology in Education, 30 (4), 420-436.
Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi-Cover
  • ISSN: 2146-0655
  • Başlangıç: 2011
  • Yayıncı: Pegem Akademi Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Hizmetleri Tic. Ltd. Şti.