___

• Akkum, T. (2000). Döviz Opsiyonları ve Opsiyon Fiyatlama Modelleri, İ.Ü.İşletme Fakültesi Dergisi, 29 (1), ss.47-74.
• Allayannis, G., Brown, G.W., and Klaper, L.F. (2001). Exchange Rate Risk Management : Evidence from East Asia, Darden Graduate School Working Paper, No.01-09.
• Büker, S., Aşıkoğlu, R., ve Sevil, G. (1997). Finansal Yönetim, Anadolu Üniversitesi Kütüphane ve Dökümantasyon Merkezi, Eskişehir.
• Ceylan, A. (2003). Finansal Teknikler, Ekin Kitabevi, Bursa.
• Chow, E., H., ve Chen, H.L. (1998). The Determinants of Foreign Exchange Rate Exposure : Evidence on Japanese Firms, Pacific-Basin Finance Journal, 6, pp.153-174.
• Çıkrıkçı, M. (1995). Swap Sözleşmelerinde Risk Ayarlaması (Hedging), Verimlilik Dergisi, 4, ss.97-106.
• Çiftçi, F. ve Yıldız, R. (2013). Dış Ticarette Kur Riski Yönetimi : Temsili Bir Türk Dış Ticaret Firması İçin Uygulama Örnekleri, Finansal Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, Cilt: 5, Sayı:9.
• Çömlekçi, İ., ve Güngör, B. (2012). Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Muhasebe-Finans Yöneticilerinin Finansal Riskten Korunma Yöntemlerine İlişkin Algıları, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (33), ss.49-66.
• Doğanay, M. (2016). Döviz Kuru Riski Yönetimi : Türkiye Tütün Endüstrisi Örneği, Journal of Business Research Turk, 8/1, ss.518-537. Ertürk, O. (1994). Hedging (Risk Yönetimi), Kalkınma Dergisi, 45, ss.23-26.
• Galum, M. (1990). Strategic Management of Exchange Rate Risk, Long Range Planning, 23 (4), ss.65-72.
• Grant, R., and Soenen, L. (2004). Strategic Management of Operating Exposure, European Management Journal, 22 (1), pp.53-62.
• Kırım, A. (1990. Mali Risk Yönetimi Açısından Gelecek (Futures) Piyasaları, Bankacılar Dergisi, 1(3), ss.28-32.
• Korkmaz, T. (1999). Hisse Senedi Opsiyonları ve Opsiyon Fiyatlama Modelleri, Ekin Kitabevi Yayınları, Bursa, s.7.
• Kutukız, D. (2005). ‘’Turizm Sektöründe Döviz Riski ve Korunma Yöntemleri’’, Muhasebe-Finansman Dergisi (MUFAD), Cilt 28, ss. 198-207, Ekim-2005. Malindretos, J. (1995). Hedging Preferences and Foreign Exchange Exposure Management, Multinational Business Review, pp.56-64.
• Martin, A.D., and Mauer, L.J. (2003). Transaction Versus Economic Exposure : Which has Greater Cash Flow Consequences, International Review of Economic and Finance, 12, pp.437-449.
• Mutluay, A. H., ve Turaboğlu, T.T. (2013). Döviz kuru Değişimlerinin Firma Performansına Etkileri : Türkiye Örneği, BDDK Bankacılık ve Finansal Piyasalar, 7 (1), ss.59-78.
• Örten, R., ve Örten, İ. (2001). Türev Finansal Araçlar ve Muhasebe Uygulamaları, Gazi Kitabevi, Ankara.
• Özen, E., Yolaş, S., ve Özdemir, L. (2006). İMKB’de İmalat İşletmelerinin Döviz Kuru Riskinden Korunma Düzeylerine İlişkin Bir Araştırma, 5.Orta Anadolu İşletmecilik Kongresi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, ss.241-249.
• Pradhan, G., Schuster, Zl, and Upadhyaya, K.P. (2004). Exchange Rate Uncertainty and the Level of Investment in Selected South-East Asian Countries, Applied Economics, 36 (19), pp.2161-2165.
• Sezer, S. (1999). Döviz Kuru Riskine Karşı Firmaların Duyarlılığı: Kayseri Örneği, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi) Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aralık 1999.
• Seyidoğlu, H. (1997). Uluslararası Finans, Güzem Yayınları, İstanbul.
• Shiu, Y.W.; Moles, P. (2010). What Motivates Banks to Use Derivatives : Evidence from Taiwan, The Journal of Derivatives, Vol.17, No.4, pp.67-78.
• Shyu,Y.W; Reichert, A.K. (2002). The Determinants of Derivative Use by U.S. and Foreign Banks, Research in Finance, Vol. 19, pp.143-172.
• Simons, K. (1995). Interest Rate Derivatives and Asset-Liability Management by Commercial Banks, New England Economic Review, January/February, pp.17-28.
• Soenen, L.A., and Madura, J. (1991). Foreign Exchange Management A Strategic Approach, Long Range Planning, 24 (5), pp.119-124.
• Yılmaz, M.K. (2000). Döviz Vadeli İşlem Sözleşmeleri (Currency Futures), Der Yayınevi, İstanbul.