YEŞIL ÜRÜN TÜKETIM ANALIZI: FARKINDALIK, İLGI DÜZEYI VE MÜŞTERILERIN HASSASIYETI

Gelişen teknolojiler ve endüstrileşme doğal kaynakların hızlı azalmasını tetiklemiştir ve müşterilerin tüketim davranışlarını değiştirmiştir. Bilinçli bir konsept olan yeşil tüketim kavramı bilimsel yaklaşımlar ve farkındalıklar sayesinde oluşmuş ve halen çevrecilik hareketinin domine ettiği marketteki tüm partiler çevreye duyarlı ürün üretimi ve tüketimi konularında gerekli adımları atmıştır. Bu çalışmada, bir Araştırma yapılmış ve çalışma sonuçları yeşil ürün farkındalığı ve müşterilerin hassasiyeti açılarından değerlendirilmiştir. Spesifik olarak, cinsiyet, eğitim seviyesi ve gelir düzeyinin müşteri tercihleri üzerindeki etkileri analiz edilmiştir. Çalışmada katılımcıların eğitim seviyesi ve gelir düzeyinin müşteri tercihleri üzerindeki etkili olduğu ve eğitim düzeyi veya geliri yüksek kişilerin yeşil ürün almada kendilerini özgür hissettikleri sonucuna varılmıştır. Katılımcıların cinsiyetinin tercihler üzerinde bir etkisinin olmadığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yeşil Ürün, yeşil tüketim, sürdürülebilir ürün

GREEN PRODUCT CONSUMPTION ANALYSIS: AWARENESS, INTEREST LEVEL AND SENSITIVITY OF CONSUMERS

Developing technologies and industrialization have triggered the rapid reduction of natural resources, and have changed the consumption behavior of consumers. Thanks to the awareness of this retrogression with the aid of scientific illumination, a conscious consumption concept ‘green consumption’ has been formed and currently an environmentalist movement is dominating the market forcing all parties take necessary steps for environmentally friendly production/consumption. In this paper, a survey is conducted and its consequences are interpreted in terms of awareness and sensitivity of consumers about the concept green product. Specifically, the effects of gender, education level and income status of consumers on their preferences are analyzed. It is concluded that education level and income status of participants makes differences on their preferences and when the income or education level is higher the participants feel free to purchase green products. The gender of participants does not make a difference on preferences caused by only gender.

Keywords:

Green product, green consumption, sustainable product,

PDF

___

Adams, R., Carruthers, J., & Hamil, S. (1991). Changing Corporate Values: A Guide to Social and Environmental Policy and Practice in Britain's Top Companies.
Alkibay, S., (2001), Yeşil pazarlama faaliyetlerine üniversite öğrencilerinin ilgisi üzerine bir araştırma, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 4: 76–93.
Aslan, F., Çınar, R., (2015). Yeşil planlama faaliyetleri çerçevesinde Kafkas üniversitesi öğrencilerinin çevreye duyarlı ürünleri kullanma eğilimlerini belirlemeye yönelik bir araştırma, Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6 (9): 169–184.
Aslan, F., & Çınar, R. (2007). Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde Kafkas Üniversitesi Öğrencilerinin Çevreye Duyarli Ürünleri Kullanma Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştirma. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(9), 169-184.
Ayyıldız and Genç, (2008), Çevreye Duyarli Pazarlama: Üniversite Öğrencilerinin Çevreye Duyarli Pazarlama Uygulamalari Ile Iliđli Tutum Ve Davranislari Üzerine Bir Araştirma, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 12, Sayı 2.
Coddington, W. (1993) "Environmental Marketing: Positive Strategies for Reaching the Green Consumer" New York, McCraw-Hill Inc.
Çabuk, S., & NAKIBOĞLU, M. B. (2003). Çevreci pazarlama ve tüketicilerin çevreci tutumlarının satın alma davranışlarına etkileri ile ilgili bir uygulama. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(12).
Çabuk, S., NAKIBOĞLU, A. G. B., & Keleş, C. (2008). Tüketicilerin yeşil ürün satın alma davranışlarının sosyo demografik değişkenler açısından incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 85-102.
Chen, T. and Chai, L. (2010), Attitude towards the Environment and Green Products: Consumers' Perspective, Management Science and Engineering Vol.4, No.2, pp. 27-39.
Demir, G. (1994). Sustainable Consumption. Ankara: Sustainable Consumption Symposium.
Gök, A. & Türk M. (2011). “Perakendeci İşletmelerde Çevreyi Koruma Bilinci Üzerine Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 16 (2): 125-152.
Hussein, A.T., Cankül, D. (2010). Üniversite öğrencilerinin yeşil pazarlama faaliyetleri kapsamında çevreye ilişkin davranışlarını belirlemeye yönelik bir araştırma, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1: 50–67.
Ilkin, A. and Alkin, E. (1991), Çevre Sorunları, TOBB Yayınevi.
Jackson, T., & Michaelis, L. (2003). Policies for Sustainable Consumption: A Report to The Sustainable Development Commission. Sustainable Development Commission
Karalar, R., Erdoğan, Z., & Kiracı, H. (2008). Çevreye İlişkin Bilgi Düzeyi İle Sürdürülebilir Tüketici Davranışı İlişkisi. 13. Ulusal Pazarlama Kogresi, (s. 340-358). Adana
Neuner, M. (2000) "Collective Prototyping: A Consumer Policy Strategy to Encourage Ecological Marketing" Journal of Consumer Policy, 23:153-175.
Odabaşı, Y. (1992) "Yeşil Pazarlama: Kavram ve Gelişmeler" Pazarlama Dünyası
Schlegemilch, B., Bohlen, G., & Diamantopoulos, A. (1996). The Link Between Green Purchasing Decisions and Measures of Environmental Consciousness. European Journal of Marketing 30(5), 35-55.
Seyfeng, G. (2005). Shopping for Sustainability: Can Sustainable Consumption Promote Ecological Citizenship? Environmental Politics, Vol:14 No:2 ss. 289-290.
Shrum, L.J., McCarty, J.A., ve Lowery, T.M. (1995) "Buyer Charaeristics of the Green Consumer and Their Implication for Advertising Strategy" Journal of Advertising, 24(2) ;71-90.
Soonthonsmai, V. (2001). Predicting intention and behaviour to purchase environmentally sound or green products among Thai consumers: An application of the Theory of Reasoned Action (Doctoral dissertation, Nova Southeastern University).
Straughan, R. D., & Roberts, J. A. (1999). Environmental segmentation alternatives: a look at green consumer behavior in the new millennium. Journal of consumer marketing, 16(6), 558-575.
Turhan, E.; Gültekin, Ö.; Özdemir, Y. (2015). Yeşil ergonomiye genel bakış, Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 3 (3): 559–565.
Üstündağlı and Güzeloğlu (2015), Gençlerin Yeşil Tüketim Profili: Farkindalik, Tutum Ve Davraniş Pratiklerine Yönelik Analiz, Global Media Journal TR Edition, 5 (10) Spring 2015, 341. Yılmaz, V., Arslan, T. (2011). Üniversite öğrencilerinin çevre koruma vaatleri ve çevre dostu tüketim davranışlarının incelenmesi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (3): 1-10.
Varinli, İ. (2012) Pazarlamada Yeni Yaklaşımlar, Ankara, Detay Yayıncılık.