Türkiye’de Kamu Harcaması Davranışı ve Hanehalkı Tüketim Harcaması Davranışı İlişkisi (2006-2019)

Bu çalışma, Türkiye'de kamu harcaması davranışları ile hanehalkı tüketim harcaması davranışları arasındaki ilişkiyi 2006-2019 dönemi için incelemeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda çalışmanın, ekonometrik model ve uygulama açısından Türkiye literatüründeki boşluğu dolduracağı beklenmektedir. Bu kapsamda, üçer aylık veriler kullanılmış olup öncelikle, sıradan en küçük kareler yöntemi kullanılarak değişkenlere ait katsayılar tahmin edilmiştir. Katsayı tahminin ardından, Johansen eşbütünleşme testi ve sonrasında hata düzeltme modeline dayalı Granger nedensellik test yöntemi uygulanmıştır. Ekonometrik sonuçlar, Türkiye'de 2006-2019 dönemi için kamu harcaması davranışları hanehalkı tüketim harcaması davranışları üzerinde hem kısa hem uzun dönemde etkili olduğunu göstermektedir. Bulgular, Keynesyen yaklaşımı desteklemekte olup, maliye politikasının ve kamu harcamaları politika aracının Türk ekonomisi üzerinde oldukça etkili olduğuna işaret etmektedir. Dolayısıyla, maliye politikası karar vericilerinin böyle bir durumun varlığını bilerek politika uygulamalarını gerçekleştirmesi önem arzetmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Türkiye, Kamu Harcaması Davranışı, Hanehalkı Tüketim Harcaması Davranışı

PDF

___

Akıncı, A. ve Tuncer, G. (2016). “Kamu Harcamaları ile Özel Tüketim Harcamaları Arasındaki İlişki: Türkiye Örneği”, FSM İlmî Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 8, 35-55.
Baldacci, E., Callegari, G., Coady, D., Ding, D., Kumar, M., Tommasino, P. ve Woo, J. (2010). “Public Expenditures on Social Programs and Household Consumption in China”, IMF Working Paper WP/10/69.
Berben, R. ve Brosens, T. (2005). “The İmpact of Government Debt on Private Consumption in OECD Countries”, DNB Working Paper No. 45/June 2005.
Bouakez, H. ve Rebei, N. (2003). “Why Does Private Consumption Rise After a Government Spending Shock?”, Working Paper 2003-43 Bank of Canada.
Carrasco, M. (1998). “Crowding Out and Government Speding”, University Avenue Undergraduate Journal of Economics, 2(1).
Chen, Y., Luan, F. ve Huang, W. (2014). “The Effect of Government Expenditure on Private Consumption: Evidence from China”, Journal of Global Economics, 3/2, 2-3.
Dada, M. A. (2013). “Composition Effects of Government Expenditure on Private Consumption and Output Growth in Nigeria: A Single-Equation Error Correction Modelling”, Romanian Journal of Fiscal Policy (RJFP), 2/4, 18-34.
Dickey, D.A. ve Fuller, W.A. (1979). “Distribution of the Estimators for Autoregressive Time Series With a Unit Root”, Journal of the American Statistical Association, 74/336a, 427–431.
Durkaya, M. (2012). “Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Özel Tüketim İlişkisi”, Maliye Dergisi, 163, 118-129.
Ercolani, V. ve Pavoni, N. (2012). “The Precautionary Effect of Government Expenditures on Private Consumption”, https://www.bancaditalia.it/pubblicazioni/altri-atti-seminari/2012/paper-Pavoni.pdf. (07.08.2019).
Ferreira, D. (2015). “The Time-(in)Variant Interplay of Government Spending and Private Consumption in Brazil”, Economia Aplicada, 3/19, 429-454.
Galí, J., Vallés, J. ve Lopéz-Salido, J. D. (2007). “Understanding The Effects of Government Spending on Consumption”, Journal of European Economic Association, 5/1, 227-270.
Granger, C. W. (1969). “Investigating Causal Relations by Econometric Models and Crossspectral Methods”, Econometrica: Journal of the Econometric Society, 424-438.
Gujarati, D. N. ve Porter, D. C. (2009). Basic Econometrics, 5th Edition, McGraw-Hill Inc., New York.
Herrou-Aragón, A. ve Utrera,G. E. (2001). “Public Expenditure and Private Consumption in Argentina: Some Empirical Results”, Documento de Investigación DI-007-E, 1-19.
Javid, A. Y. ve Arif, U. (2009). “Dynamic Effects of Changes in Government Spending in Pakistan’s Economy”, The Pakistan Development Review, 4/48, 973-988.
Johansen, S. (1988). “Statistical Analysis of Cointegrating Vectors”, Journal of Economic Dynamics and Control, 12, 231-254.
Johansen, S. (1991). “Estimation and Hypothesis Testing of Cointegration Vectors in Gaussian Vector Autoregressive Models”, Econometrica, 59, 1551-1580.
Keho, Y. (2019). “Impact of Government Spending on Private Consumption: Evidence from ECOWAS Countries”, Modern Economy, 10, 600-614.
Khan, K., Fei, C., Kamal, M. A. ve Ashraf, B. N. (2015). “Impact of Government Spending on Private Consumption Using ARDL Approach”, Asian Economic and Financial Review, 2015, 5/2, 239-248.
Kormendi, R. (1983). “Government Debt, Government Spending and Private Sector Behavior”, The American Economic Review, 73/5, 994-1009.
Kraipornsak, P. (2010). “Impact of Government Spending on Private Consumption and on the Economy: The Case of Thailand”, International Journal of Economics and Management Engineering, 3/4, 202-209.
Mahmud, M. N. ve Ahmed, M. (2012). “Government Expenditure and Household Consumption in Bangladesh Through the Lens of Economic Theories: An Empirical Assessment”, MPRA Paper No. 36035, https://mpra.ub.uni-muenchen.de/36035/. (03.08.2019).
Ramajo, J., Garcia, A. ve Ferre, M. (2007). “The Effects of Public Expenditure on Private Consumption: A Disaggregated Analysis for Spain (1970-1997)”, International Economic Journal, 1/21, 115-131.
Sarısoy, S. ve Yıldız, F. (2013). “Kamu Tüketim Harcamaları ve Özel Tüketim Harcamaları Arasındaki İlişki: AB Ülkeleri ve Türkiye Üzerine Ampirik Bir İnceleme”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,1/22, 381-398.