Sevcan SOLUNOĞLU, Ercan YAVUZ, Ali SOLUNOĞLU

KONAKLAMA TESİSİ YÖNETİCİLERİNİN KRİZ YÖNETİMİ YAKLAŞIMLARININ KARŞILAŞTIRILMASI: KIRIKKALE ÖRNEĞİ

Krizler tüm kurumlar üzerinde önemli etkiler oluşturmaktadır. Bu araştırmada kamu ve özel sektör konaklama tesisi yöneticilerinin kriz yönetimi yaklaşımlarını ele alınarak, benzerlik ve farklılıklar incelenmiştir. Araştırma evrenini Kırıkkale ilinde bulunan konaklama tesisleri oluşturmuştur. Araştırmaya ilişkin ampirik verilerin elde edilmesinde nitel araştırma yöntemlerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ve nicel araştırma yöntemlerinden anket tekniği kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda eğitim durumu, yönetici pozisyonu, personel sayısı, işletme faaliyet yılı ve yatak sayısı anlamında farklı niteliklere sahip gerek kamu gerek özel sektör konaklama tesislerinin krizlerle yüzleştiği ve bu sürece ilişkin farklı yönetim yaklaşımları benimsediği görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Kriz, kriz yönetimi, konaklama tesisi

PDF

___

Akıncı, Z., Kayalar, M., ve Demirel, O. N. (2012). Konaklama İşletmelerinde Kriz Yönetimi: Yöneticilerin Kriz Yönetimi Yaklaşımına Yönelik Bir Uygulama. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 49(572), 79-100. Asunakutlu, T., Safran, B., ve Tosun, E. (2003). Kriz Yönetimi Üzerine Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 141-163. Aydemir, M., ve Demirci, M. K. (2005). Son dönemlerde yaşanan krizlerin işletmeler üzerindeki olumlu etkilerinin analizi. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29(1), 65-81. Aymankuy, Ş. Y., (2001). Turizm Sektöründe Kriz Yönetimi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6, 105-118. Brownell, J. (1990). The Symbolic/Culture Approach: Managing Transition in the Service Industry. International Journal of Hospitality Management, 9(3), 191-205.
Budak, G. ve Budak, G., (2004). Halkla İlişkiler Davranışsal Bir Yaklaşım, 4 Baskı, Barış Yayınları, İzmir. Cavlek, N. (2002). Tour operators and destination safety. Annals of tourism research, 29(2), 478-496.
Çiftci, G. (2015). Turizm İşletmelerinde Kriz Yönetimi Uygulamalarının Örgütsel Öğrenme ve İşletme Performansı Açısından Ampirik Olarak Analizi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Namık Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çolak, O. ve Batman, O. (2019). Turizmde Kriz Yönetimi: İstanbul Örneği. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(3), 351-371.
Faulkner, B. (2001). Towards a framework for tourism disaster management. Tourism Management, 22(2), 135–147.
Glaesser, D., (2005). Turizm Sektöründe Kriz Yönetimi, (Çev: A.Bahadır Ahıska), Set-Systems Yayıncılık, İstanbul. Gün, Ö., R.., (200). Uluslararası Terörizm: Dünya Savaşının Yeni Boyutu, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 2(4). 79–93. Hacıoğlu, N., Avcıkurt, C., ve Köroğlu, A. (2004). Turizmde Kriz Yönetimi ve Otel İşletmelerine Yönelik Bir Uygulama. Amforth Dünya Turizm Forumu, 42-50.
Henderson, J. C. (2003). Communicating in a crisis: flight SQ 006. Tourism Management, 24(3), 279-287.
Israeli, A., and Reichel, A. (2003). Hospitality Crisis Management Practices: The Israeli Case. Hospitality Management, 22(4) 353-371. Mitroff, I. I., and Anagnos, G. (2000). Managing crises before they happen: What every executive and manager needs to know about crisis management. New York: Amacom, American Management Association, Google Books. Özdemir, L., (2014). 2008 Küresel Ekonomik Krizinin Örgütsel Etkileri ve Bir Ölçek Geliştirme, Yönetim Bilimleri Dergisi, 12(23), 79-105.
Ritchie, B. W. (2004). Chaos, crises and disasters: A strategic approach to crisis management in the tourism industry. Tourism Management, 25(6), 669–683.
Ritchie, B. W., Crotts, J. C., Zehrer, A., and Volsky, G. T. (2014). Understanding the effects of a tourism crisis: The impact of the BP oil spill on regional lodging demand. Journal of Travel Research, 53(1), 12-25.
Santana, G. (2004) Crisis Management and Tourism, Journal of Travel & Tourism Marketing, 15(4), 299-321.
Seçilmiş, C. ve Sarı, Y. (2010). Kriz dönemlerinde konaklama işletmelerinin kriz yönetimi uygulamaları üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), 501-520.
Seyidoğlu, H. (1995). Bilimsel Araştırma ve Yazma El Kitabı, Geliştirilmiş 6. Baskı, Güzem Yayınları, İstanbul. Simon, L., and Pauchant, T. C. (2000). Developing the three levels of learning in crisis management: A case study of the Hagersville tire fire. Revıew Of Busıness Saınt Johns Unıversıty, 21(3), 6–11.
Sönmez, S., F. and Tarlow, P. (1997). Managing Tourism Crises Resulting from Terrorism and Crime. Paper presented at the International Conference on “War, Terrorism, Tourism: Times of Crisis and Recovery,” Dubrovinik, Croatia (September 25-27, 1997).
Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 6(4), 543-559.
UNWTO, (2020). ‘‘World Tourısm Barometer Nº18 January 2020’’. www.unwto.org/world-tourism-barometer-n18-january-2020 Vergiliel, M. T., (2001). Kriz ve İşletme Yönetimi, Alfa Yayınları. Wang, J. (2008). Developing organizational learning capacity in crisis management. Advances in Developing Human Resources, 10(3), 425–445.
Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yılmaz, Ö. D., (2004). Turizm işletmelerinde kriz yönetimi ve konaklama işletmeleri yöneticilerinin krizlere ilişkin yaklaşımlarına yönelik bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.