KENTLİ HAKLARI VE KENT KONSEYLERİ

Kentli hakları, kişilerin kentsel düzeyde insan onuruna yakışır biçimde yaşayabilmek için talep ettikleri haklardır. Kentli haklarının korunması başta yerel yönetimler olmakla birlikte, özel ve kamusal kuruluşlar ile bireyler tarafından gerçekleştirilmelidir. Ancak burada varoluş felsefesi itibariyle temel işlevlerinden biri kentli haklarının korunması olan kent konseylerinin de rollerinin unutulmaması gerekmektedir. Kent konseyleri, kentin hak ve hukukun korunması işlevine sahip yerel düzeyde katılımı ve hemşehrilik bilincini güçlendiren yerel yönetişim mekanizmalarıdır. Çalışma ile kentli hakları ve kent konseyleri ilişkisine Türkiye Kent Konseyleri Platformu üyesi olan konsey temsilcilerinin anket yöntemi ile erişilen görüşlerine de yer verilerek dikkat çekilmeye çalışılmıştır. Çalışmada nicel araştırma yöntemi ve betimsel metot kullanılmıştır. Sonuç olarak kent konseylerinin kentli haklarının korunmasında önemli mekanizmalar olduğu ancak konseylerin katılımcı süreçler içinde karşılaştıkları sorunların bu mekanizmayı zayıflattığı sonucuna ulaşılmıştır.

___

  • Belli, A. ve Aydın, A. (2015). “Üniversite Öğrencilerinin Kent Konseyleri Ve Gençlik Meclislerine Yönelik Algı Düzeyi Üzerine Bir Alan Araştırması: Kahramanmaraş Ve Hatay Örneği”, II. Ulusal Kent Konseyleri Sempozyumu 10-11 Nisan 2015 Bildiri Kitabı, (Ed: E. Tosun Karakurt ve E. Keskin, 351-368.
  • Çüçen, A.K. (2013). İnsan Hakları, 2. Baskı, Sentez, Ankara.
  • Demir, O. ve Cengiz, E. (2015). “Kent Konseylerinin Bilinirliği ve Etkinliği: Gümüşhane Üniversite Öğrencileri ve Çalışanları Örneği”, II. Ulusal Kent Konseyleri Sempozyumu 10-11 Nisan 2015 Bildiri Kitabı, (Ed: E. Tosun Karakurt ve E. Keskin, 180-191.
  • Emrealp, S. (2015). Türkiye Yerel Gündem 21 Programı Yerel Gündem 21 Uygulamalarına Yönelik Kolaylaştırıcı Bilgiler Elkitabı. (28.12.2019) https://kentkonseyi.umraniye.bel.tr/userfiles/files/kentkonseyi/YG21-el-kitabi.pdf
  • Ertan A. K. (2008). “Kent Hakkı Üzerine Düşünceler”, Amme İdaresi Dergisi, 41/4, 125-141.
  • Ertan, A. K. (2014). Kent ve Kentli Hakları, TODAİE, Ankara.
  • Göktürk, A. (2002). “Kentsel Haklar Kent Yoksullarını Kapsar ise”, Yoksulluk, Şiddet ve İnsan Hakları, (Ed: Y. Özdek), TODAİE, Ankara.
  • Güngor, T. Ve Negiz N. (2017). “Kentli Hakları Farkındalığının Üniversite Öğrencileri Üzerinden İncelenmesi: Süleyman Demirel Üniversitesi Örneği”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 22(4), 1103-1121.
  • Karasu, M. A. (2008). “Kentli Haklarının Gelişimi Ve Hukuki Boyutları”, TBB Dergisi, 78, 37-52.
  • Karasu, M. A., Çelik, M. L. ve Altıparmak, C. (2018). 100 Soruda Kent Konseyi, 1. Baskı, Seçkin, Ankara.
  • Keleş, R. (2002). “Kent ve Çevre Hakkının Korunması Üzerine Gözlemler”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 3/49, 275-282.
  • Keleş, R. ve Mengi, A. (2017). Kent Hukuku,1. Baskı, İmge, Ankara.
  • Kepenekçi, K. Y. (2014). İnsan Hakları ve Vatandaşlık, 2. Baskı, Siyasal, Ankara.
  • Kumru, İ. (2019). Eskişehir Odunpazarı Kent Konseyi Başkanı.
  • Türkiye Kent Konseyleri Birliği, 2016. “Kent Konseyleri Sorunlar ve Beklentiler”, Bilgi ve Deneyim Dizisi 3. (17.12.2019) https://kentkonseyleribirligi.org.tr/raporlar/bilgi-ve-deneyim-dizisi-3/
  • Kent Konseyleri Yönetmeliği, 2006. https://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.10687&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch=kent%20kons
  • Lefebvre, H. (2015 (1967)). Şehir Hakkı, (Çev: I. Ergüden), Sel, İstanbul.
  • Özbey, M. Ve Özel, M. (2015). “Kentsel Haklar ve Kolluğun İşlevleri”, AKÜ İİBF Dergisi, 17/1, 35-49.
  • Mutlu, A. (2010). Kentli Hakları ve Türkiye, Çizgi, Konya.
  • Parlak, B. (2018). “Sürdürülebilir Kalkınma ve Kentli Hakları Perspektifinden Kent Kültürü Ve Kent Kimliğinin Dönüşümü: Bir Proje Örneği”, TESAM Akademi Dergisi, Yerel Yönetimler Özel Sayısı, 11-48.
  • Pektaş, E. K. ve Akın, F. (2010).” Avrupa Kentsel Şartları Perspektifinde Bir Kentli Hakkı Olarak “Katılım Hakkı” Ve Türkiye”, Afyon Kocatepe Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 12/2, 23-50.
  • Şahin, Z. S. (2013). “Kentsel Mücadelede Kentteki Hakların Kentli Haklarına ve Kent Hakkına Dönüşümü”, Kentli Hakları Bağlamında Kenti Yeniden Düşünmek (Ed: H. Reyhan ve Ö. Leblebici), Alter, Ankara.
  • Şahin, Z. S. (2015). “Kent Konseylerinin Katılımcılık Kapasitesinin Değerlendirilmesi: Ankara Örneğinden Bazı Çıkarımlar”, PARADOKS Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 11/ Özel Sayı 2, 194-216.
  • Şahyar Akdemir, D. (2019). “Anadolu Üniversitesi Öğrencilerinin Kent Konseyi Algısı”, Anemon Dergi, 7/3, 41-49.
  • Tekeli, İ. (2014). Kent, Kentli Hakları, Kentleşme ve Kentsel Dönüşüm, 2. Baskı, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, İstanbul.
  • Tosun Karakurt, E., Keskin, B. E. ve Selimoğlu, E. (2016a). “Bursa Kent Konseyi’nin Bilinirliğinin Araştırılması”, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 23/1, 97-113.
  • Tosun Karakurt, E., Keskin, B. E. ve Selimoğlu, E. (2016b). “Yerel Düzeyde Katılımcı Mekanizmalar Olarak Kent Konseylerinin Bilinirlik ve Etkinlik Düzeylerinin Analizi: Bursa Örneği”, Sosyoekonomi Dergisi, 24/28, 85-107.
  • Uygun, O. (2015). Devlet Teorisi, 2. Baskı, On İki Levha, İstanbul.
  • Vasak, Karel (1977). “A 30-year struggle; the sustained efforts to give force of law to the Universal Declaration of Human Rights” ,The UNESCO Courier: a window open on the world, XXX, 11, 28-29, 32, illus. (15.11.2019) https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000048063
  • 5393 Sayılı Belediye Kanunu, 2005. https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393.pdf
  • URL 1: European Urban Charter https://rm.coe.int/168071923d
  • URL 2: Sıfır Atık Yönetmeliği https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2019/07/20190712-9.htm