FARKLI POPÜLİZM YAKLAŞIMLARI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Popülizmler: 21.Yüzyılda Popülizmi Ele Alış Biçimleri Öz Bu çalışmanın amacı; popülizm kavramını açıklarken kullanılan farklı yaklaşımları ele almak ve bu yaklaşımlardan söylem yaklaşımının neden giderek ön plana çıktığını tartışmaktır. Günümüzde Sosyal bilimlerde popülizm üzerine yapılan çalışmaların sayısı giderek artmaktadır. Bu durum popülizmi ele alan yaklaşımların bir analizini yapmayı oldukça önemli kılmaktadır. Bu çalışmada popülizm çalışmalarında kullanılan üç önde gelen yaklaşım tartışılacaktır. Bu yaklaşımları siyaset bilimci Francisco Panizza’nın yaklaşımına bağlı kalarak sınıflandırdım. Bu yaklaşımlar, Ampirik Yaklaşım, Tarihselci Yaklaşım ve Söylem Yaklaşımıdır. Ben bu çalışmada söylem yaklaşımının, popülizm çalışmalarında giderek daha fazla yer tuttuğunu çünkü özellikle popülizm ve demokrasi arasındaki ilişkiyi kavramak bakımından diğer yaklaşımlara nazaran daha güçlü bir analitik araç olduğunu öne sürüyorum.

AN ASSESSMENT ON VARIOUS APPROACHES TO POPULIZM

___

  • Arditi, Benjamin (2007), Politics on the Edges of Liberalism: Difference, Populism, Revolution, Agitation, Edinburg: Edinburg University Press.
  • Canovan, Margaret (1981), Populism, New York: Hartcourt Brace Javonovich.
  • Canovan, Margaret (2002), “Taking Politics to the People: Populism as the Ideology of Democracy”,(Ed Yves Meny; Yves Surel) Democracies and the Populist Challenge, New York: Palgrave Macmillan: 25-44.
  • Canovan, Margaret (2005), The People, Cambridge: Polity Press.
  • Germani, Gino (1978), Authoritarianism, Fascism and National Populism. New Brunswick: NJ: Transaction Books.
  • Hayward, Jack (1996), “The Populist Challenge to Elitist Democracy in Europe”, (Ed.Jack Hayward) , Elitism, Populism and European Politics. Oxford: Clarendon Press :10-32.
  • Howarth, David; Glynos Jason; Griggs Steven (2016), Discourse, Explanation and Critique, Critical Policy Studies, 10:1: 99-104.
  • Laclau, Ernesto; Mouffe, Chantal. (1985), Hegemony and Socialist Strategy: Towards a Radical Democratic Politics, London: Verso.
  • Laclau, E. (1977). Towards a Theory of Populism. In E. Laclau (Ed.), Politics and Ideology in Marxist Theory. London: New Left Books.
  • Laclau, Ernesto (2005), On Populist Reason. London: Verso.
  • Laclau, Ernesto (2007), Popülist Akıl Üzerine. çev. Nur Betül Çelik. Ankara: Epos Yayınları.
  • Meny, Yves; Surel, Yves (2002), “The Constitutive Ambuigity of Populism”, (Ed. Meny, Yves; Surel, Yves) Democracies and the Populist Challenge, New York: Palgrave Macmillan: 1-11.
  • Mudde, Cas (2004), “The Populist Zeitgeist”, Government and Opposition, Vol. 39, Issue 4: 541-563.
  • Panizza, Francisco (2005), “Introduction”, (Ed. Francisco Panizza) Populism and the Mirror of Democracy, London, New York: Verso.
  • Shils, Edward (1956), The Torment of Secrecy: The Background and Consequences of American Security Policies. London: Heinemann.
  • Stavrakakis, Yannis (2004), “Antinomies of Formalism: Laclau’s Theory of Populism and the Lessons from Religious Populism in Greece”, Journal of Political Ideologies. Vol. 9, Issue: 3: 253-267.
  • Taggart, Paul (2002), “Populism and the Pathology of Representative Politics”. (Ed.Yves Meny; Yves Surel) , Democracies and the Populist Challenge, New York: Palgrave Macmillan.
  • Toprak, Zafer (2013), Türkiye’de Popülizm (1908-1923). İstanbul: Doğan Kitap.
  • Venturi, Franco (1960), Roots of Revolution: A History of the Populist and Socialist Movements in Nineteenth Century Russia. Translated from the Italian by Francis Haskell. New York: Alfred A. Knopf.
  • Wiles, Peter (1969), A Syndrome, Not a Doctrine, (Ed. Ghita Ionescu and Ernest Gellner) Populism-Its Meaning and National Characteristic, London: Weidenfeld and Nicholson:166-179.