Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Kullandıkları Araç-Gereçler ve Bunların Kazanımlara Uygunluğu

Bu çalışmanın amacı fen bilgisi öğretmenlerinin öğrenme-öğretme sürecinde araç-gereç kullanımına ilişkin görüşlerini ortaya çıkarmaktır. İyi tasarlanmış araç-gereçler zengin bir öğrenme ortamı sağlar. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma gurubunu 16 fen bilgisi öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırma bulgularına göre öğretmenler araç-gereç ve öğretim materyali olarak en çok deney malzemelerini kullandıklarını, 4+4+4 sisteminin araç gereç ve materyallerin kullanımı bağlamında sorun yarattığını belirtmektedir. Ayrıca öğretmenler materyal geliştirme konusunda sorunlar yaşandığını vurgulamışlardır. Ayrıca öğretmenler uygun araç-gereç seçiminin kazanımların gerçekleşmesine katkı sağlayacağını belirtmişlerdir.

The Tools Used by Science Teachers and Their Relevance to Objectives

The aim of this study is to reveal the views of science teachers on the use of tools in the learning-teaching process. Well-designed tools provide a rich learning environment. In this research qualitative research method was used. Semi-structured interview form was used as data collection tool. The working group consisted of 16 science teachers. According to the findings of the research, teachers use the most experimental materials as tools and teaching materials and 4 + 4 + 4 system creates problems for tools and materials. In addition, teachers have emphasized the problem of lack of material development. They indicated that well designed tools contribute to the achievement of objectives.

___

  • Akbaba, T. (2004). Cumhuriyet Döneminde Program Geliştirme Çalışmaları, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, MEB:54-55,5;16-23.
  • Akpınar, E. ve Ergin, Ö. (2005). Yapılandırmacı kuramda fen öğretmeninin rolü. İlköğretim Online, 4(2), 55-64.
  • Aydın, Ö. (2007). İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programına İlişkin Öğretmen Görüşleri (Kütahya İli Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir Osman Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Bennett, S. & Matont, K. (2010). Beyond the digital natives debate: Towards a more nuanced understanding of students’ technology experiences. Journal of Computer Assisted Learning, 26, 321-331.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K, Akgün, Ö.E, Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem A Akademi. Ankara.
  • Copper, E. (2004). Teachers Perspectives on the Implementation of the Ontario Elementary School Science Curriculum. Unpublished Master's Thesis. University of Lakehead: Canada.
  • Çilenti, K.(1988). Eğitim Teknolojisi ve Öğretim. Ankara. Kadıoğlu Matbası.
  • Demirel, Ö. (2010). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. (12.Basım). Pegem A Yayıncılık, Ankara.
  • Demirtaş, Z. (2012). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programının Uygulanma Sürecinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
  • Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Anı Yayıncılık, Ankara.
  • Erden, M. (1998). Eğitimde Program Değerlendirme. (3. Basım). Anı Yayınları, Ankara.
  • Ertürk, S. (1994). Eğitimde Program Geliştirme. (8.Basım). Meteksan Matbaacılık, Ankara.
  • Glesne,C.(2011).Becoming Qualitative Reserachers. 4th Edition Pearson Education.USA
  • Gürler, S.A. (2011). Altıncı Sınıf Fen ve Teknoloji Programı “Maddenin Tanecikli Yapısı ve Özellikleri” Ünitesindeki Öğrenci Kazanımlarının Gerçekleşme Düzeyinin Belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
  • Hutckins, E. (1995). Cognition in the wild. Cambridge, MA: MIT Press.
  • Miles, M.B. & Huberman, A.M. (1994). An Expanded Sourcebook Qualitative Data Analysis. Thousans Oaks, Sage Publications, California.
  • Ogle,D ve Beers,J.W (2012). Engaging in the Language Arts: Exploring the power of Language. 2nd Edition. Pearson.
  • Ornstein, A.C, Hunkins F.P. (2004). Curriculum-Foundatıons, Prıncıples and Issues. (Fourth Edition). Allyn and Bacon, United States.
  • Önal, N.Ş. (2013). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programındaki Fen-Teknoloji-Toplum-Çevre Kazanımlarına İlişkin Öğretmen Görüşleri (Isparta İli Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Burdur
  • Sönmez, V. (2008). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı (14. Baskı). Anı Yayıncılık, Ankara.
  • Spiro,J., Feltovich,O.J.; Jacobson, M.J., &Coulson,R.L. (1991). Cognitive flexibilty, constructivism and hypertext: Random Access instruction for advanced knowledge acquisition in illstructıred domains. Educational Technology, 31(9),22-25.
  • Tanrıöğen, A. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Anı Yayıncılık, Ankara
  • Unayağyol, S. (2009). Öğretmenlerin Fen ve Teknoloji Programının Uygulanması Sürecinde Karşılaştığı Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Uşun, S. (2012). Eğitimde Program Değerlendirme Süreçler Yaklaşımlar ve Modeller. Anı Yayıncılık, Ankara.
  • Varış, F. (1996). Eğitimde Program Geliştirme. Alkım Kitapçılık Yayıncılık, Ankara.
  • Yalın,H,İ (2012). Öğretim Teknolojileri ve Materyal geliştirme. Nobel.Ankara
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri.(9.Baskı). Seçkin Yayınları, Ankara
  • Yürük, N. (2005). An Analysis of The Nature of Students’ Metaconceptual Process and the Effectiveness of Metaconceptual Teaching Practices on Students’ Conceptuel Understanding of Force and Motion. Unpublished Doctoral Dissertation. University of Ohio State: USA.