FEN BİLGİSİ ÖĞRETİMİ AMAÇLARININ GERÇEKLEŞTİRİLMESİNDE YENİ PROGRAMIN

Bu araştırmada, 2001-2002 öğretim yılında uygulamaya konulan ilköğretim fen bilgisi dersi öğretim programının, fen bilgisi öğretimi amaçlarının gerçekleştirilmesinde öğretme-öğrenme süreçleri boyutunda uygunluğu, programı uygulayan öğretmenlerin görüşlerine bağlı olarak incelendi. Araştırma, Çorum il merkezinde ve Sungurlu ilçesinde bulunan 46 ilköğretim okulunda 4., 5. ,6., 7. ve 8. sınıf fen bilgisi dersini okutan 100 öğretmene anket uygulanarak gerçekleştirildi. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde istatistiki yöntemlerden yüzde, frekans ve aritmetik ortalama kullanıldı. Araştırmanın sonucunda, öğretmenlerin ilköğretim fen bilgisi öğretimi amaçlarının gerçekleştirilmesinde yeni fen bilgisi öğretim programını öğretme-öğrenme süreçleri boyutunda uygun buldukları belirlendi.

TEACHERS’ VIEWS ABOUT THE APPROPRIATENESS OF NEW CURRICULUM FOR

In this research, the elementary science curriculum that was executed in 2001-2002 education term, was examined according to its appropriateness for teaching-learning processes of science education and was examined by depending on the views of teachers who have been executing this programme. The research was done through making an inquiry to 100 teachers who have taught science at 4, 5, 6, 7 and 8 th grades at 46 elementary schools selected randomly in Çorum province and Sungurlu town. Among the statistical methods, percentage, frequency and arithmetical average was used in analyzing the data from the research. At the end of the research, it was concluded that the teachers found this new science education curriculum appropriate for teaching-learning processes of science education in acquiring its aims.

___

  • Aydıner, N. (1995). İlköğretimde Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programlarına İlişkin Öğretmen ve Müfettiş Görüşleri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Crawley, F. E. & Salyer, B. (1995). Origins of life science teachers’ beliefs underlying curriculum reform in texas. Science Education, 79, 611-635.
  • Enginer, E. (2000). Öğretimi Planlama Uygulama Değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Erden, M. (1998). Eğitimde Program Değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Ersoy, Y. (2000). Fizik Öğretmeninin Sürekli Eğitimi-I: Değişen İşlevi, Yeni Rolleri ve Görevleri. 19. Fizik Kongresi,
  • Fırat Üniversitesi, Elazığ. Ertürk, S.(1998). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Meteksan A. Ş.
  • Fer, S. (2000). Modüler Program Yaklaşımı ve Bir Öneri. Milli Eğitim Dergisi, 147.
  • Güngör, C. ve Yılmaz, B. (2002). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. http://www.egitim.com/egitimciler/0753/0753.1/0753.egitimdeolçmevedegerlendirme.Asp Ayın Konusu.
  • Gürdal, A. (1992). İlköğretim Okullarında Fen Bilgisinin Önemi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, , 185–188.
  • Huinker, D. & Madison, S. K. (1997). Preparing efficacious elementary teachers in science and mathematics:
  • The influence of methods courses. Journal of Science Teacher Education, 8, 107-126. Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • M.E.B. (2000). 2518 Sayılı Tebliğler Dergisi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Okan, K. (1993). Fen Bilgisi Öğretimi. Ankara: Okan Yayıncılık.
  • Oktar, İ. ve Bulduk, S. (1999). Ortaöğretim Kurumlarında Çalışan Öğretmenlerin Davranışlarının
  • Değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 142. Olson, J. (1981). Teacher influence in the classroom: A context for understanding curriculum translation.
  • Instructional Science, 10, 259-275. Schremer, O.D. (1991). The teacher –a category in curriculum evaluation. Studies In Educational Evaluation, 17, 23-39.
  • Tobin, K. (1987). Forces which shape the implemented curriculum in high school science and mathematics.
  • Teaching and Teacher Education, 3, 287-298. White, R.C. (1997). Curriculum Innovation A Celebration Of Classroom Practice. Open University Press.
  • Yaşar, Ş. ve Kıymet, S. (1999). Orta Öğretim Fen Öğretimi Programlarının Değerlendirilmesi. 4. Ulusal Eğitim
  • Bilimleri Kongresi. Bildiriler–1 Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.