Amaç: Kronik böbrek hastalarında, vücuttaki sıvı fazlalığının neden olduğu sorunlar mortaliteye neden olabilir. Fakat, kronik böbrek hastalıklı çocuklarda bozulmuş sıvı dağılımının saptanması oldukça zordur. Bu çalışmada, ileri evre kronik böbrek hastalıklı çocukların vücut sıvı dağılımlarının, biyoimpedans analiz yöntemiyle değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 52 hasta (periton diyalizi=16, hemodiyaliz=12, kronik böbrek hastalıklı evre 3-4=24) ve 46 sağlıklı çocuk alındı. Her çocuğun vücut sıvı kompozisyonu 50 kHz sabit frekanslı biyoimpedans analiz (BİA 101) cihazıyla değerlendirildi. Hücre içi sıvı, hücre dışı sıvı ve toplam vücut sıvısı elde edilen verilerden hesaplandı. İstatiksel değerlendirmede t testi, tek yönlü varyans analizi ve Kruskal Wallis testleri kullanıldı. Bulgular: Sıvı dağılımı ve fazlalığı açısından çalışmaya katılan çocuklar değerlendirildiğinde; biyoimpedans analiz ile ölçülen toplam vücut sıvısı ve hücre dışı sıvı değerleri, çalışma grubu ile kontrol grubu arasında farklı bulunmadı. Fakat, periton diyalizi ve hemodiyaliz hastalarının kardiyotorasik oranları prediyaliz ve kontrol grubuna göre anlamlı yüksek saptandı. Sonuç: Bu çalışmada, biyoimpedans analiz ile hesaplamada sağlıklı kişilerin hidrasyon durumu göz önüne alındığı için, sıvı dağılımı bozuk olan kronik böbrek hastalıklı çocuklardaki sonuçların güvenilirliğinin tartışmalı olduğu düşünüldü

Purpose: Excess extracellular volume is a major clinical problem in patients with chronic kidney disease and it can cause mortality. However, the detection of disrupted volume distribution in children with chronic kidney disease is difficult. In this study, we aimed to assessment of body hydration status of chronic kidney disease with bioelectrical impedance analysis. Materials and methods:The study included a total of 52 patients (peritoneal dialysis=16, hemodialysis=12, chronic kidney disease stages 3-4= 24) and 46 healthy children. Each child’s body fluid compositions was measured by bioelectrical impedance analyzer (BIA 101) (50 kHz fixed frequency with the conventional tetrapolar technique). Intracellular fluid, extracellular fluid, and total body water were calculated from obtained values. The Kruskal Wallis, independent sample t-way variance analysis and t-test were used for statistical analysis. Results: When the children were evaluated for excess liquid and dispersion, extracellular fluid and total body water were not different between patient and control groups. However, cardiothoracic ratio measurements in peritoneal dialysis and hemodialysis patients were detected significantly higher than pre-dialysis control groups. Conclusion: Since healthy subjects’ hydration level is referred for the calculation of bioelectrical impedance analysis, the results of impaired fluid distribution in children with chronic kidney disease was thought to be controversial.