Türkiye‟de diş hekimliği öğretimi, İstanbul Darülfünunu Tıp Fakültesi‟ne bağlı olan Eczacı ve Dişçi ve Kabile Hastabakıcı Mektebi içinde 1909 yılında başlamıştır. Dişçi Mekteb-i Alisi, İstanbul‟un Kadırga semtindeki Menemenli Mustafa Paşa konağında yer almaktaydı. Tıp Fakültesi dekanı Dr. Cemil Paşa [Topuzlu, 1866-1958] ile Dr. Kösemihalzade Halit Şazi Bey (1869-1921) elbirliği ederek dişçi okulunu kurmuşlar ve Dr. Mustafa Münif Paşa [Kocaolçun, 1855-1937], okulun müdürlüğüne getirilmiştir. 1933 Üniversite Reformu‟nun ardından, dişçilik eğitimi, eczacılık ve ebelik eğitiminden ayrılmış ve Diş Tababeti Mektebi kurulmuş ise de, okul İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi‟ne bağlı kalmıştır. Bu çalışmamızda, Tıp Fakültesi‟nin dişçi okulu üzerindeki hegemonyasının kuvvetle hissedildiği 1908-1933 dönemi incelenecektir.

The teaching of dentistry started in 1909 in the “School of Pharmacy, Dentistry and Midwifery” attached to the Faculty of Medical Sciences of the Istanbul Darülfünunu (University). The School was located at the mansion of Menemenli Mustafa Pasha at the Kadırga district of Istanbul. The dean of the Medical Faculty Dr. Cemil Paşa [Topuzlu, 1866-1958] and Dr. Kösemihalzade Halit Şazi Bey (1869-1921) collaborated in the foundation of the School, and the first director was Dr. Mustafa Münif Paşa [Kocaolçun, 1855-1937]. Following the University Reformation of 1933, the teaching of pharmacy and midwifery became separated from the teaching of dentistry with the creation of the “School of Dentistry.” This school was still attached to the Medical Faculty of Istanbul University. The present paper examines the early decades of the teaching of dentistry (between 1908 and 1933) when the hegemony of the Medical Faculty‟s administration was strongly felt on the School.