Searchin’ his eyes, lookin’ for traces: Piri reis’ world map of 1513 & its islamic iconographic connections (a reading through bağdat 334 and proust)
Osmanlı korsanı (sonradan amirali) Muhiddin Piri, yani Piri Reis’in 1513 tarihli dünya haritasından geriye kalan ve Atlantik Okyanusu ile Yeni Dünya’yı betimleyen kı- sım, haritacılık tarihinin en ünlü ve tartışmalı haritalarından biri sayılır. 1929’da Topka- pı Sarayı’nda bulunmasından beri, bu erken modern Osmanlı haritası, kaynak ve kökeni hakkında şaşırtıcı soruların ortaya atılmasına sebep olmuştur. Bazı araştırmacılar, kadim deniz kralları ya da uzaydan gelen yabancıların haritanın asli yaratıcıları olduğunu söylerken, diğerleri Kolomb’un kendi haritası ve erken Rönesans haritacılarına bağladılar boşa çıkan ümitlerini. Cevap verilmeden kalan bir soru da, İslâm haritacılığının Piri Reis’in çalışma- larını nasıl etkilediği. Bu makale, klasik İslâm haritacılık geleneği ile Piri Reis’in haritası arasındaki bugüne kadar fark edilmemiş ikonografik ilişkileri gözler önüne seriyor.
Gözlerine bakmak, izler aramak: Piri Reis’in 1513 tarihli dünya haritası ve onun islâm ikonografisi ile ilişkileri (bağdat 334 ve proust üzerinden bir okuma)
The remnant of the 1513 world map of the Ottoman corsair (and later admiral) Muhiddin Piri, a.k.a. Piri Reis, with its focus on the Atlantic and the New World can be ranked as one of the most famous and controversial maps in the annals of the history of cartography. Following its discovery at Topkapı Palace in 1929, this early modern Otto- man map has raised baffling questions regarding its fons et origo. Some scholars posited ancient sea kings or aliens from outer space as the original creators; while the influence of Columbus’ own map and early Renaissance cartographers tantalized others. One question that remains unanswered is how Islamic cartography influenced Piri Reis’ work. This paper presents hitherto unnoticed iconographical connections between the classical Islamic map- ping tradition and the Piri Reis map.