XIX. Yüzyılın ikinci yarısında meydana gelen savaşlar nedeniyle Osmanlı memleketine yüz binlerle ifade edilebilecek sayıda göçmen gelmiş, devlet bunları uygun yerlere sevk ederek yerleştirmiştir. Gelen göçmenlerin önemli bir kısmı deniz yolunu tercih ettiğinden Karadeniz limanlarından önemli oranda istifade edilmiştir. Bu esnada başta Trabzon, Samsun, Sinop ve İnebolu gibi iskân bölgelerine yakın limanlar tercih edilmiştir. Göçmen sayısının artış gösterdiği dönemlerde ayrıca Giresun, Batum, Akçaabat, Fatsa ve Ayancık iskeleleri de kullanılmıştır. Geldikleri limanlarda sevk edilmeyi bekleyen göçmenlerin, kötü beslenme ve salgın hastalıklar başta olmak üzere çeşitli sebeplerle büyük zorluklarla karşılaştıkları ve ciddi sayıda can kabına marûz kaldıkları görülmektedir

Hundreds of thousands of immigrants migrated to the Ottoman Lands because of the wars of the second half of the XIXth century, and the state consigned and settled these people to the places it found suitable. The Black Sea harbors were utilized substantially as most of the immigrants preferred the sea route to travel. Harbors, which were closer to the settlement areas, including the ones at Trabzon, Samsun, Sinop and İnebolu were preferred during this process. The ports of Giresun, Batum, Akçaabat, Fatsa and Ayancık were also used at times when the number of immigrants increased. It can be understood that when the immigrants were waiting at the harbours they arrived to be transported to their destinations, they had to face great difficulties because of various factors with malnutrition and epidemic being the main ones, and great numbers died