Türkiye’de Ulusal Yayın Yapan Televizyon Kanallarının Yayın Akışlarının Türsel Bazda Analizi

Son yıllarda dijital platformda yayın yapan kanalların sayısında büyük bir artış yaşanmasına rağmen, geleneksel medya kanallarından birisi olan televizyon geniş bir izler kitle tarafından tüketilmeye devam etmektedir. Ulusal yayın yapan kanalların yayın içeriklerin türsel bazda nasıl düzenlendiği ve hangi program türlerinin televizyon kanallarında yoğun olarak yer aldığını saptamak o ülkenin yayıncılık anlayışı hakkında bilgi vermektedir. Bu düşünceden hareketle ulusal kanalların program türlerine göre yayın içeriklerini nasıl oluşturduğunu incelemek araştırmanın çıkış noktasıdır. Televizyonun ilk yıllarından günümüze kadar bilgilendirme, eğlendirme, eğitim gibi işlevlerinin günümüz yayıncılığındaki konumu ve bu alanı tüketen izler kitlenin nasıl bir yayıncılık anlayışı ile karşı karşıya olduğunu saptamak, çalışmanın amacını ve önemini oluşturmaktadır. Bu çalışmada ulusal bazda yayın yapan kamusal ve özel kanallardan izlenme oranı en yüksek altı ulusal kanal araştırma kapsamına dahil edilmiştir. Kanalların yayın akışlarının sezonluk planlanması özel durumlar dışında hemen hemen aynı akışı içermektedir. Dolayısıyla örneklem kapsamına dâhil edilen kanalların bir haftalık yayın akışı çalışmanın verilerini oluşturmak için yeterli görülmektedir. Eylül- Mayıs aylarını kapsayan yayın sezonunun tercih edilmesinin nedeni ise bu dönemde hem kanalların program içeriklerinin daha yoğun olması hem de izlenilirlik seviyesinin daha yüksek olmasından kaynaklanmaktadır. Ayrıca hafta içi ve hafta sonu yayın kuşağı yayıncılık açısından farklı bir düzenleme gerektirdiğinden çalışma içerisinde de yayın kuşakları hafta içi ve hafta sonu olarak kategorize edilmiş, program türleri, içerikleri ve oranları niceliksel olarak saptanarak niteliksel içerik analiziyle betimsel olarak değerlendirilmiştir.

___

  • Aziz, A. (1999). Türkiye’de Televizyon Yayıncılığın 30 Yılı, Ankara Türkiye Radyo Televizyon Kurumu.
  • Bourdieu, P. (1997). Televizyon Üzerine. T. Ilgaz (çev), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Burton, G. (1995). Görünenden Fazlası Medya Analizlerine Giriş. N.Dinç (çev), İstanbul: Alan Yayıncılık
  • Kars, N. (2003) Televizyon Programı Yapalım Herkes İzlesin, İstanbul: Derin Yayınları: İstanbul.
  • Kellner D. (1979), “TV, İdeology, Emancipatory Popular Culture”, Socialist Review, no.45, pp.13-53
  • Özsoy, A. (2011). Televizyon ve İzleyici. Türkiye’de Dönüşen Televizyon Kültürü ve İzleyici, Ankara: Ütopya Yayınevi
  • Postman, N. (1994). Televizyon Öldüren Eğlence, İstanbul: Ayrıntı Yayınları
  • Yengin, H. (1994) Ekranın Büyüsü, İstanbul:Der Yayınevi.
  • Williams, R. (1974). Television: Technology and cultural form. Glasgow, Great Britain: William Collins Sons & Joe Ltd
  • Willams, R. Televziyon Teknoloji ve Kültürel Biçim, çev: Ahmet Ulvi Türkbağ, Ankara: Dost Kitabevi
  • URL: https://www.trt.net.tr/Kurumsal/Tarihce.aspx